Σάββατο, Δεκεμβρίου 14, 2013

Παρασκευή, Οκτωβρίου 18, 2013

Καθωσπρεπειταλισμος


στο κομιτατο του φαινεσθαι
η ενεργητικη ποιοτητα 
δεν εχει αναγνωρισιμη υποσταση
και αυτο ακριβως την προφυλασσει
και τη διατηρει και την ανανεωνει

στο λυσσασμενο κυνηγι του μη αυθεντικου
η ικανοποιηση τη μη ικανοποιησης
ενεργοποιει την καταλυτικη αφυπνιση
της απολυτης επιθυμιας 
για καθετι αυθεντικο

ακομα και ο πιο αλλοτριωμενος
εχει μια αναλλοιωτη φλογα 
προστατευμενη απο ψευδη και καταναγκασμο
η οποια φουντωνει οσο πλησιαζουν
τα βελη αφομοιωσης και οικειοποιησής της

οσο φτωχη κι αν ειναι αυτη η φλογα
δεν παυει να ειναι ενδομυχα
ο μονος οδηγος ο μονος κατανοτητα ασφαλεστερος
απο ολες τις γνωσεις οι οποιες
στηριζονται σε αυθαιρετες παραδοχες

η δημιουργικη αναταραχη που σε διαπερνα 1000 φορες τη μερα
η παλινδρομηση ανικανοποιητων ποθων
οι ονειροπολησεις που αλληλοκυνηγιουνται μες στο πραγματικο
η επιγνωση απροσδιοριστων αγνωστων αισθησεων 
η συνειδηση του παροντος εναρμονισμενη με τη βιωμενη εμπειρια

οταν εκφραστουν συμφωνα με τους κανονες του καθωσπρεπισμου
οταν αυτοκαταστραφουν περιορισμενα απ τη σαπιλα της εξουσιας 
οταν η κοινωνικη οργανωση ελεγξει τη συνισταμενη τους
οταν συμβιβαστουν στην καταφαση της κοινοτυπιας
οταν το παρον υποβιβαστει σε μελλοντικη αναμνηση

τοτε θα ειμαστε πτωματα ή ρομποτ
αιχμαλωτοι στην ιστορικη φαση του καθολου
η επομενη κινηση πρεπει να ειναι η αλλαγη του ολου
γιατι αλλη η οργανωση της αμυνας 
και αλλη η προετοιμασια της επιθεσης

Τετάρτη, Οκτωβρίου 09, 2013

Ζητω Το Χαος


Στους δρομους οπου οι παρορμησεις απο τη δινη της ροης του αιματος μου και η ροπη που παραγουν τα λυσσασμενα μου νευρα, με πανε και με φερνουν, δεν περναει ουτε μερα που να μην ανακαλυψω μιαν αληθεια. Το διαστημα αυτου του δευτερολεπτου που διαρκει η λαμψη της αληθειας, μενω με το συναισθημα πως εχω κλεψει απ το ανεξερευνητο κατι απ το πραγματικο, καταληγοντας να δυσκολευομαι ολο και περισσοτερο να γυρισω στον εαυτο μου,  καθως ψαχνω να με βρω και γω δεν ξερω που.

Αυτον τον κομπο κεντρικης ασφυξιας, που εχει εγκατασταθει σαν σφηνα μεσα στο στηθος μου, στο κεντρο ισως της πιο συμπαγους και καθαρης υπαρξης μου, οπου οι δυο εννοιες του σωματος και του πνευματος συγχεονται, εμαθα να τον διασκεδαζω με τεχνασματα ψευτικης συγκαταβασης. Πλεον το να αφεθω στην τυχη και να βουτηξω μεσα στην ολοτητα της βεβαιοτητας μιας αληθειας που προαισθανομαι πως γυρευει να με συναντησει, ειναι καιρος να γινει το νοημα της ζωης μου. 

Ουτε η κραυγη, ουτε ο λυγμος μου δεν πηγαζουν απο μεσα μου. Λαχταραω να καταστρεψω γιατι στο μυαλο μου, καθετι που προερχεται απ τη λογικη, δεν στεκει. Εμπνεομαι απο οσα με ταραζουν παρα απο οσα απευθυνονται στη λογικη μου. Εκπλησσομαι καθως ανακαλυπτω αλλοκοτες διαβαθμισεις στο νευρικο μου συστημα, γοητευομαι απο μια αποκοσμη αισθηση ικανοτητας και ετοιμοτητας για την αποκατασταση μιας βεβαιοτητας που δεν εχω ιδεα απο που πηγαζει, απορριπτοντας τους καθησυχασμους των ψευδαισθησεων της λογικης. 

Κατα τη διαρκεια αυτης της θαμμενης μεσα στα τρισβαθα της ψυχης μου αναζητησης, μερικες φορες νομιζω πως αφουγκραζομαι εκρηξεις, σα να συγκρουονται αγνωστοι πλανητες ή σα να ακινητοποιουνται αποτομα φωτιες. Φωτιες σαν ανεπαισθητες αληθειες θαρρεις απο θαυμα ξαναγεννημενες. Αληθειες που οποιος τις κατεχει δεν τις γνωριζει, κατι σαν ευαισθησια. Ευαισθησια εσωτερικη, απολυτη και κατα συνεπεια μοναχικη και μοναδικη.

Ειναι η ταξη, η κατασταση και η σημασια του Χαους. Ομως αυτο το χαος αδυνατω να το αποδεκτω οπως ειναι, καταληγοντας να το ερμηνευω και κατα συνεπεια να το χανω. Κι αυτο τα λεει ολα.

Τρίτη, Αυγούστου 20, 2013

ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ

Διορθωνοντας ποιητικα την πληροφορια, αποκρυπτογραφωντας την επικαιροτητα, μεταφραζοντας τους επισημους ορους και αντιστρεφοντας την προπαγανδα των γεγονοτων, καθε στιγμη απο ξεκρεμαστη και ασυμπληρωτη συγκυρια, αργα ή γρηγορα αυτοπραγματωνεται και αυτοσυμπληρωνεται, ακινητοποιωντας το αυθεντικο βιωμα και μετουσιωνοντάς το, οπως μια γεννητρια μετατρεπει τη μηχανικη ενεργεια σε ηλεκτρικη και κατοπιν τη διοχετευει σε μια διαταξη που μετατρεπει την ηλεκτρικη σε μηχανικη ή αλλη.

Μπορει και να λεω ανοησιες, αλλα η σιωπηρη επικοινωνια που γνωριζουν απο πρωτο χερι οι ερωτευμενοι και που καθιστα πολυτελεια λεξεις και κινησεις που περισσευουν εκει ακριβως που δεν χρειαζονται να ειπωθουν ή να αποδειξουν κατι, οσο γελοια κι αν φαινεται σε οποιον δε συμμεριζεται αυτο το μεθυσι, ειναι η μονη εφαρμογη του συνεκτικου σχεδιου, της ατελειωτης ευχαριστησης και της συνειδησης οτι αυτο που ισχυει για μενα ή εσενα ισχυει για ολους.


plutôt que d'en croire mes yeux
je préfère perdre ton image
sous toutes mes faces

Ο ανοιχτος διαλογος με τη μορφη μιας συζητησης μαραθωνιου φυσικα δεν απαιτει να γνωριζομαστε για να σκεφτομαστε ή να επιθυμουμε το ιδιο ακριβως πραγμα. Οι προωρα τσακισμενες ονειροπολησεις ενοτητας, η αναμνηση της μαγικης ατμοσφαιρας που περιβαλλει τις αληθινα κοινωνικα αλληλεγγυες μικροκοινοτητες ή και παρεες και η επιτευξη της μετατροπης μιας σειρας απο στιγμες σε ενα ολοστρογγυλο λεπτο και μια αυθεντικα βιωμενη ολοτητα που δεν γνωριζει διαρκεια ή ποσοτητα αλλα μονο ποιοτητα, δεν ειναι αλλο απ το σημειο μηδεν οπου ολα αρχιζουν πραγματικα. 

Απ την ιστανμπουλ, το καϊρο, το ριο, τη σοφια, την στοκχολμη, την αθηνα, η ποιοτικη αναταραχη που εξεγειρει τις μαζες, επειδη ακριβως πηγαζει απευθειας απ το ριζοσπαστισμο των μαζων, διορθωνει τα συνορα της αποκτηνωσης και της υποταγης. Η μπερδεμενη γεωμετρια της εξουσιας και η αυτοακρωτηριαζομενη αλγεβρά της, οπου καθε ποσοτητα γινεται αβεβαιη εφοσον οικονομοποιειται με αμφιβολη καθε φορα συναλλαγματικη αξια, με αναγκαζει, τωρα αυτο το αυγουστιατικο ξημερωμα, να γραφω απο ανυπομονησια με ανυπομονησια. Για να ζησω χωρις νεκρο χρονο, γιατι εχουμε κοινο σχεδιο, γιατι εχουμε κοινο σχεδιο, γιατι εχουμε κοινο σχεδιο.



Σάββατο, Αυγούστου 17, 2013

Το Επικεντρο Της Ανησυχιας


σε μια πραγματικοτητα με 
λιγοτερο μισος και περισσοτερη περιφρονηση,
λιγοτερο ερωτα και περισσοτερη προκολληση,
λιγοτερη γελοιοτητα αλλα περισσοτερη βλακεια,
λιγοτερες επιθυμιες και περισσοτερη ζηλεια,
λιγοτερη λογικη και περισσοτερο υπολογισμο,
λιγοτερη λαχταρα και περισσοτερη βιασυνη,
η μονη δυνατοτητα επιλογης ειναι
αναμεσα στην αοριστη ευχαριστηση της αφομοιωσής μας
και στην πληκτικη αποδοχη μιας ρουτινας που δεν μας αφορα.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ
ΠΟΥ ΝΑ ΑΡΜΟΖΕΙ
ΣΤΗ ΣΥΓΧΥΣΗ ΜΑΣ
ΑΦΟΥ ΚΙ Η ΣΤΑΧΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ 
ΑΠΟ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
και ισως μιλαμε για το αιωνιο βασανο της ανθρωποτητας
σε προεπαναστατικες περιοδους






Υπηρεσία Δημόσιων Μυστικών

Τετάρτη, Αυγούστου 14, 2013

ρεφορμισμος - μηδενισμος 0-1

"εφ οφον συμφωνησαμε πως ολες οι θρησκειες και οι φιλοσοφιες της Ιστοριας εχουν την καταδική τους ευθυνη στην αποτυχια,
αλλες φορες αποσαφηνιζοντας και αλλες οχι την ατομικη αληθεια, διαφοροποιωντας παντοτε ομως τμηματικα καθε φορα την εφαρμογη του ξεπλανεματος

εφ οσον συμφωνησαμε πως υπαρχουν κοινα στοιχεια στη δικτατορια του θεου, ενος βασιλια, ενος ηγετη,  ενος κομματος, μιας οργανωσης κλπ,
παντοτε διαπιστωμενης υπαρξης ιεραρχημενης δομης εξουσιας, που εξηγει τη διαχρονικη μονιμοτητα της αμφισβητησης και της καταστολης

εφ οσον συμφωνησαμε πως η πραγματωση της θεϊκης τελειοποιησης ειναι ο δρομος προς την εγκαταλειψη του Θεου, με τη μορφη της ολοκληρωμενης αμφισβητησής του, συμπαγους αρνησής του και αθρυμματιστης διεκδικησης της πρωτοτυπης μεταφρασης της ουσιας που εκπροσωπει

εφ οσον συμφωνησαμε πως οσα πραγματα επλασε ο Θεος ειναι κοινα σε ολους.
και ο,τι το ματι ορεγεται-το χερι να το παιρνει. 
και ενωμενος με το Θεο ειναι εκεινος που ο,τι κι αν κανει του ειναι αδυνατο να αμαρτησει.
οποιος κατουρησε στην κολυμπηθρα μας καταλαβαινει..."

ημερα κατουρηματος σε εκκλησιες...
(δεκαπενταυγουστος 2013)
enjoy!

Τρίτη, Ιουλίου 02, 2013

Τετάρτη, Ιουνίου 26, 2013

ΣΧΕΔΙΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΤΕ, ΟΝΕΙΡΑ ΝΑ 'ΧΕΙΣ ΜΠΟΛΙΚΑ

..
˙
για οσους ανοιξαμε τωρα τις τηλεορασεις μας
η εδραιωση της αποψης, 
πως δεν υπαρχει η δυνατοτητα 
πραγματωσης του παραμικρου στοχου
ή εστω γεννησης καποιας υποψιας αισιοδοξιας,
προϋποθετει αλλα εχει και σαν συνεπεια
τη μεταβιβαση της στασιμοτητας της ξεφτιλας 
ολο και πιο πολυ στο εσωτερικο του ατομου,
χτιζοντας μεσα μας ενα παρακρατος πλαστης προσωπικοτητας
και οριζοντάς μας σαν ακριβως οσα δεν ειμαστε.

για οσους ανοιξαμε τωρα τις τηλεορασεις μας
η καθολα εντιμη προσπαθεια αποσιωπησης αυτης της ιστορικης ηττας
και η αποπειρα αναγνωσης αυτης σαν ιστορικη νικη,
αφηνοντας πανεξυπνα υπονοιες 
για θειες προνοιες και ιστορικες αναγκαιοτητες,
οφειλει να προσδιοριστει σαν προσπαθεια επεξεργασιας 
νεων συμπεριφορων και τροπων να παθιαστει κανεις μαζι τους,
με σκοπο την ενοποιηση του χρονου 
που κυλαει σαν τις αδειες μερες της βδομαδας,
καταδικαζοντάς μας σε καταπτωση και
εχυδαϊσμο γουστων επιθυμιων και συλλογισμων.

για οσους ανοιξαμε τωρα τις τηλεορασεις μας
η προσωπικη προσπαθεια-αγωνας 
για ευθυγραμμιση της ατομικης αληθειας 
με την ποιοτητα της κοινωνικης ζωης 
μεσα σε μια πραγματοποιησιμη ατμοσφαιρα ευνοικων συνθηκων 
για  πραγματικο διαλογο μεταξυ μας,
οφειλει να εκκινησει απο την ακυρωση 
της διαχωρισμενης εξουσιας στη σκεψη, 
αποφευγοντας τον εκφυλισμο σε μια χαμενη ζωη,
ενιοτε χαρουμενης αρκει να μη μιλαμε γι αυτο 

για οσους ανοιξαμε τωρα τις τηλεορασεις μας
οπως τα γραμματα εισβαλλουν στις λεξεις και τις προτασεις μας,
δυσχεραινοντας τον επαναπροσδιορισμο των στοχων
και την επανα_συ_ζητηση των ονειρων μας,
ετσι καραδοκει η ικανοποιηση μιας ψευτικης ολοτητας
η οποια δε θα εχει κανενα περιεχομενο
παρα μονο ποιοτικα αλματα
βαρεμαρας, αργοποριας και αδρανειας,
χριζοντας τη γομα απαραιτητη 
οσο και τη ληθη σαν το εσχατο οπλο ή παθος μας

Κυριακή, Ιουνίου 16, 2013

Συναξαρι του Τιποτα


Η καταπληξη ή και αγανακτηση
οσων διακρινουν 
τη συνδεση και αλληλοσυμπληρωση 
της μελαγχολιας με το θαρρος
της αμφιβολιας με τη βεβαιοτητα
της κονκαρδας με την αστραπη στα ματια με το σαρανταπενταρι των αμετακλητων ευκαιριων που δε θα ξαναεμφανιστουν
ποτε δεν καταλαβα πως θα μπορουσε να δικαιωθει.
τον θεο μου , σκοτωσα την αξιοπρεπεια σας


Η παραδοξη ανησυχια ή και σιωπηλη ενθαρρυνση
οσων διακρινουν
τη συνδεση και αλληλοσυμπληρωση
της επαρσης με την ταπεινοφροσυνη
της απελπισιας με την ελπιδα
των πυρακτωμενων φαντασιωσεων με την ψυχροτητα της ηρεμιας
ποτε δεν καταλαβα πως θα μπορουσε να οδηγησει
στην αναζητηση με ψυχραιμια ορισμενων συναντησεων.
τον θεο μου , σκοτωσα τους καθησυχασμους σας


Η σπασμωδικη ή και διφορουμενη επιγνωση της καλαισθησιας
οσων διακρινουν
τη συνδεση και αλληλοσυμπληρωση
του μελοδραματος  με την ολοκληρωτικη αφοσιωση
της ματαιοτητας της επαναληψης των ηδη λεχθεντων με ενα συγκλονιστικο πληγμα στη φαντασια τους
ποτε δεν καταλαβα πως θα μπορουσε να διαφερει 
με τη λογικη που ατιμωρητα αποδοκιμαζουν με σφυριγματα.
τον θεο μου , σκοτωσα την αυταρεσκη επιστημοσυνη σας

Παρασκευή, Μαΐου 31, 2013

μετανεωτερισμοι ΙΙ - EPT



οι συνθηκες ξεπερασματος,
της χρεοκοπημενης
ψυχαναγκαστικης ταυτισης του ενατενιστη θεατη
με τον ηρωα της αντιφατικης αναπαραστασης,
ωριμασανε συγκλονιστικα αναπαντεχα.

εχουν αρχισει να σαπιζουν

ειναι καιρος η ποιοτητα των στιγμων,
μεσα απ τη σιγουρια πως
οσο πιο αντιληπτες οι επιθυμιες μας
τοσο πιο επιτακτικη η αναγκη επινοησης καινουριων,
να επεκταθει πρωτου αναλυθει επαρκως.

γρηγορα!

Κυριακή, Μαΐου 19, 2013

μετανεωτερισμοι


ναν ειχα μια γουρνα με λεφτα
ανα καλλιεργουσα σκουπιδια στη γλαστρα μου
ναν εξοφλουσα της ζωης μου τις δοσεις
ZHSE TH STIGMH!


σκεφτομαι λιγο το μελλον μου
με ψαχνω στο θελω
με χανω στο δεν εχω
APOLAUSE TH STIGMH!


ψεκαζω αποσμητικα
διεκπεραιωνομαι και δεν συμβαινω
τα παντα στον ενεστωτα των συγκινησεων
NIWSE TH STIGMH


ναν ρχοσουν να μου ψυθιριζες στ αφτι
ανα με ανακουφιζες απο κριση και μνημη
ναν καναμε kontakt σε βερολινεζικο λοφτ
ARPAXE TH STIGMH


αληθεια δεν αναρωτηθηκες τοση ωρα
γιατι δεν υπαρχουν 
αλλα αμαξια γυρω σου
HR8E TO APOLUTO KINHTO 


Παρασκευή, Μαΐου 10, 2013

Ακελδαμα


ποσο σκοτεινα, ποσο σιωπηλα θα ειναι οταν φιληθουμε
οταν τα χειλη μας κρεμονται το ενα πανω στ αλλο
οταν δεν εχουμε τιποτα να πουμε και ολα γινουν
ενα αδιακοπο, ασταματητο, πολυοροφο φιλι


ποσο πενθιμη θα ειναι η χαρα μας
σαν το συνειδητο αποχωρισμο, σαν τη μυχια απολαυση
σαν να αντικρυζεις καταματα το στοιχειο της λυπης
σαν την εκμηδενιση αναμεσα στο συμβολο και το νοημα
σαν την σταυρωση των βεβαιοτητων του εγω
σαν την επιγνωση του εφημερου χαρακτηρα του ολου
σαν το τελος των ψευδαισθησεων της αθανασιας
σαν την τελετουργικη πορευση προς το θανατο, τη λυτρωση
σαν την αποδεσμευση απο καθε τι απολιθωμενο
σαν την πανηγυρικη καταστροφη της εικονας μας
σαν μια συναντηση εξω απ το τυχαιο και το περιορισμενο
σαν τη συνειδητοποιηση πως μπορεις να ζησεις πραγματικα
και την ακυρωση της αυταπατης του πως θα μπορουσε να γινει αυτο
σαν τη σανιδα επιβιωσης σ1 κυκεωνα ατερμονου ανταγωνισμου
σαν την εμπνευσμενη παραιτηση απο τη διεστραμμενη φαινομενολογια
σαν την πυρακτωμενη εφαρμογη του κτητικου ιλιγγου
σαν την εκμαθηση ενος καινουριου ειδους αναπνοης
σαν την ακινητοποιηση μιας αστραπης
σαν την απορριψη καθε αντικαταστατου
σαν το τελος της ασυναρτητης εγωπαθειας
της επιλεκτικης κουφαμαρας
της πληκτικης αποβλακωμενης αυτοτυφλωσης

ποσο σκοτεινα, ποσο σιωπηλα θα ειναι οταν φιληθουμε
οταν ενα ελαστικο νημα σαλιου μας συνδεσει
οταν η περιεργεια των γλωσσων μας λυσει τα μαλλια της και ολα γινουν
ενα αδιακοπο, ασταματητο, πολυοροφο φιλι

Τρίτη, Απριλίου 23, 2013

Ξερεις Που Πας Οταν Εχεις Ηδη Φτασει



ανεμελα και αμεριμνα
οπως ενας κατοχος του τιποτα και του καθολου
πρεπει να ειναι
περπατουσε ενας καλος νεος
με κατι χαζα δαχτυλα

ταξιδευε σε ομορφες πρασινες κοιλαδες
 σε κηπους+κρεβατοκαμαρες
σε υπογεια και σοφιτες
περνουσε απο πορτες+παραθυρα
ανεβαινε σκαλια κατεβαινε απο υδροροες

προχωρουσε ευχαριστημενος + ελαφρυς
χαρουμενος και ευγενης
 μ1 τοσο καλοπροαιρετο προσωπο 
που τον χαιρετουσαν ολοι περα για περα φιλικα 
και αυτο του φαινοταν παραξενο του νεου  


Τετάρτη, Απριλίου 17, 2013

Ο Εχθρος Ειναι Μεταξυ Μας

Καποιες υποδουλωμενες και υπολογισμενες αποπειρες συναισθηματικης εκφρασης
στην ουσια δεν ειναι παρα νευρωτικα παθη
που κανουν την εμφανιση τους 
μεσα στη γελοια ρουτινα
και ειναι αξιοθρηνητες και ελαχιστα πειστικες 

ΜΠΟΫΚΟΤΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ
γλυκαναλατους ψευτοσυναισθηματισμους 
που πηγαζουν απο ενα ξεφτιλισμενο υπολογισμο
των πιο ποταπων κομπλεξ
και αποτελουν ενα θλιβερο αντισταθμισμα 
οσων ειμαστε ανικανοι να προσφερουμε ή να δεχτουμε

ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΝΙΩΘΟΥΜΕ
οχι απο καμια αφηρημενη αναγκαιοτητα
αλλα επειδη μας καλυπτει μονο η δυσκολη γλωσσα της απλοτητας
η καθολικη της ειλικρινειας
η αυθεντικη της πρακτικης εφαρμογης
η αισιοδοξη της επανακτησης ενος σεβασμου
κοινωνικα εφικτου


ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΠΛΗΞΟΥΜΕ Ή ΝΑ ΧΑΘΟΥΜΕ
σνομπαρουμε τις ντεμεκ εξομολογησεις
τα μισοσυναισθηματα τους ενθουσιασμους
τους ψευτοερωτες τις δηθεν φιλιες
ολα αυτα που ταχα μου σαρωνουν τα συνορα μεταξυ των ανθρωπων 
ενω επι της ουσιας ειναι η κινητηρια δυναμη 
των ψεμματων και των προσποιησεων

ΦΤΥΝΟΥΜΕ ΤΗ ΧΟΛΗ ΤΗΣ ΓΕΛΟΙΑΣ ΑΝΗΜΠΟΡΙΑΣ ΤΟΥΣ
για την επιβραβευση 
του αγκομαχητου του ανικανοποιητου
για να τελειωνουμε με την ψοφια υγιεινη
της ανυποφορης ψευδαισθησης του στιγμιαιου 
ξεκοβουμε απο κρυφοενταξιακα κλαψομουνιασματα
που μας μπλεκουν υπουλα στη παθητικοτητα του υπαρχοντος

ΚΑΛΟΣΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΚΗΡΟΖΙΝΗ
της επικινδυνης αθωοτητας
της ατεγκτης εμπιστοσυνης
της ξεχασμενης βεβαιοτητας
επιδιωκοντας την απαγκιστρωση
απ τον αποπροσανατολισμο
τη μαλθακοτητα
το συμβιβασμο




Κυριακή, Μαρτίου 31, 2013

σε οσους αρνουμαστε να γνωρισουμε


αδιαφοροι για το συνολο μιας πολιτιστικης εκφρασης υποταγμενης στους νομους των καιρων
αδιαφοροι για τις μανιερες και τα γουστα καθε τετοιας εκφρασης
αδιαφοροι για καθε υποψια σταδιοδρομιας σε οποιο χωρο αυτη εκφραζει
αδιαφοροι για επαναπαυση σε μια κουφια τιμιοτητα
αδιαφοροι για τη συνθηκολαγνεια του οψιμου ακτιβισμου της παραιτησης
αδιαφοροι για τα υποπτα φαγοποτια και τις σκατογιορτες ξετσιπωτων ψευτοκοινοτητων
αδιαφοροι για αντιληψεις κρισεις ονειρα που μας την εχουν στημενη
αδιαφοροι για καθε φιλια που μας συμπαρασυρει προς την αποδιαρθρωση
αδιαφοροι για καθε αποδειξη σε αυτους που καμωνονται πως δεν καταλαβαινουν
αδιαφοροι για το χρονο που χασαμε για να αναμετρηθουμε με τους προσωπικους μας δαιμονες
αδιαφοροι για καθε χυδαια διανοηση που καμια συνεπεια της δεν προκειται να μετουσιωθει σε πραξη
αδιαφοροι για μια σκυθρωπη ρουτινα βουτηγμενη σε ποταπες προληψεις οπου ολα ειναι υπολογισμενα
αδιαφοροι για γνωμες - απομιμησεις σκεψης που επιδεικνυουν ευκαιριακα επιφανειακα μυαλα  
αδιαφοροι για καθε ταξινομηση στις εγκυκλοπαιδειές τους
ειμαστε περισσοτερο υποχρεωμενοι απο ποτε
-παραφραζοντας πρεβερ-
να εχουμε το ενα ποδι στην υποκειμενικοτητα
το αλλο στον αντικειμενικο κοσμο
και το τριτο στον κωλο των ηλιθιων

Σάββατο, Μαρτίου 23, 2013

Οπου Θες III





με μια πενα απο φτερο στα δοντια
μ1 μαχαιρι στα πλευρα
ζητιανος-κλοουν μονος σε λαθος ατραπους

στην τρικυμια ναυαγος
μεσα στην πλανη αληθεια
αντι για αιμα μεσα σου της ληθης τρεχει η βρυση

τα βλεμματα τα γνωριμα που δεν υπαρχουν πια
ελα ρε γαμημενο παρ τα ολα
εγινε αυτο που καποτε ειχες πει






Πέμπτη, Μαρτίου 21, 2013

Οπου Θες

ανοιξη 013
εισβαλλω στη σκεψη σου 
για να βρω εξοδο
κι αν σε πνιγω 
καμια φορα
φιλι της ζωης

αχαρτογραφητη περιοχη
οι συγχρονισμενες επιθυμιες
κι η λησμοσυνη τους
δεν ειναι αλλο
απ της εκπληρωσης το κολυμπηθροξυλο

θα γινω επενδυτης στρατηγικος
να ξηλωσουμε ολη την πολη
να σεργιαναμε στ αρχαια σοκακια
να βασταμε λαρνακες
γεματες χτεσινοβραδυνα ονειρα


Παρασκευή, Μαρτίου 15, 2013

Πως Χαιρονται Τα Φρενα Μου



φιλοι μου
ειμαι στην περιεργη θεση να ανακοινωσω
πως η ανοιξη με χει ανατιναξει.
πριν απο κανα τριμηνο 
εστειλα ενα γραμμα σε γνωστη εκπομπη 
ανευρεσης και συναντησης χαμενων ψυχων,
οπου ζητουσα πολυ ευγενικα 
-εξηγωντας αναλυτικα τους λογους-
να συναντησω
 σε καποια εκπομπη αν ειναι τοσο αναγκη-
τον κυριο 
που καταγραφει τις κλησεις απ τις τηλεκαρτες μου
και αντιγραφει τα στικακια μου
οταν λειπω.
μολις παρελαβα βιντεοκασετα
οπου ενας ασπρος κουνελος
μιλαει με τη φωνη Της και λεει
"αφου ρε, δεν υπηρξες ποτε" 

Δευτέρα, Μαρτίου 11, 2013

ακατανοητα μορσιμος

στριφογυρνωντας στο κρεβατι 
περικυκλωμενος απο ονειρα 
    που στρατοπεδευσαν στο ταβανι
          και εκτινασσονται προς τα πανω σου,
        βουτας απ τα μαλλια τα ακατανοητα
         στριμωχνεις τα υπολοιπα στο γυψινο
     κρυβεσαι πισω απ τη γλωσσσα-
   το μυαλο μεταφραζει σε λεξεις
           αυτα που γεμιζουν τα τσαντιρια τους
            και στο κενο αναμεσα στην ανταρσια
και την αφοσιωση
                         οι χιμαιρες σε στριμωχνουν στις γωνιες-
           (δορυφοροι ανεπαρκειας)
           αι στο διαλο συγκινηθηκα

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 27, 2013

Ευρωπη




να εισαι με ευγενεστατοπελατη  Δ.ΕΙΜ.ΑΡ.ιτη
να σου λεει για ευρωπη και μαλακιες
και να του σκας στα μουτρα
ενα
"μα σας παρακαλω 
αφηστε με να ολοκληρωσω"

Σάββατο, Φεβρουαρίου 23, 2013

βαφτισμενοι στου ψυχισμου μας το δηλητηριο


αφου σιγα σιγα ολοκληρωνεται η τελευταια πραξη της παρωδιας
με τιτλο:"τρικομματικα νεα κολπα σε αδιεξοδες περιπετειες"-
ερχεται βασανιστικα η ωρα του ξεκαθαρισματος.
η εκτιμηση αυτη ενισχυεται απο την απροκαλυπτη πλεον 
επιδειξη εξουσιαστικης καταχρησης και αλαζονειας
αλλα και απο την υπερπροχωρημενη σηψη που εχει γινει ανυποφορη 
για ολο και περισσοτερες κοινωνικες ομαδες και ταξεις.
το ζητουμενο ειναι τί ακολουθει
και κατω απο ποιες προϋποθεσεις 
θα αναποδογυρισει η σκηνη κατω απ τα ποδια τους.


η γενικη διαμαχη αναμεσα στον κοινωνικο ιδεαλισμο 
και το ρομαντισμο
ειναι η κρισιμη βαλβιδα ασφαλειας 
που θα οριοθετησει τις εξελιξεις.
οσο θερμα κι αν υποστηριξει ενας ρομαντικος καποιο κινημα 
καποια στιγμη θ αναγκαστει εκ των πραγματων
να αποσυρθει απο αυτο, γιατι η ηθικη της ομαδας 
και η κατ επεκταση θεωρηση της υπεροχης του συνολου πανω στο ατομο,
αποτελει προσβολη του αυτοπροσδιορισμου της εσωτερικης φυσης.
χωρις αυτην, η συμπεριφορα γινεται προβλεψιμη και ελεγχεται,
το χιουμορ γινεται ακακο και φθηνο,
ο ερωτισμος γινεται η ανοητη πλευρα της λαγνειας 
και πορνογραφια,
η ποιηση γινεται εξωσυναισθηματικη και δοκιμιο,
το κινημα πεφτει θυμα τυρρανιας αρρωστων ή ηλιθιων.





σαφως και το πληρες ανθρωπινο μυαλο
πρεπει να εχει την ικανοτητα 
για ταυτοχρονη κοινωνικη δραση και αυτονομη εσωτερικη φυση,
γι αυτο και ειναι μελαγχολικη η διαπιστωση
πως οποιoσδηποτε αγωνας οσοδηποτε εντιμος ή αληθινος
καταληγει απο κελευσμα αντιεξουσιας σε εδρες και εδρανα.
ο ρομαντικος ωστοσο αναγνωριζει πως το κινημα
ειναι το φοντο που παιζεται το προσωπικο του δραμα
και αναγνωριζει πως να το αγνοησει
ειναι σα να παραδιδει την ελευθερια και βουλησή του
στις ολοκληρωτικες τασεις.
καθε απολυση καθε περικοπη καθε νεος φορος 
καθε αυξηση του ΦΠΑ καθε τρομονομος
ειναι προσληψεις στα σωματα ασφαλειας 
ειναι καινουρια δακρυγονα και γκλομπς
ειναι συλληψεις και μισαλλοδοξια.
το ζητουμενο ειναι και ηταν παντα
το πως θα οργανωθει η κοινωνικο οικονομικη βελτιωση
και το πως θα τσακιστουν οι διεφθαρμενοι,
χωρις ομως να αναλαβουν την οργανωση καινουριοι ηλιθιοι μαλακες,
ανθρωποι δηλαδη που με ειρωνικο τροπο
φανταζουν σχεδον παντα οι μονοι διαθεσιμοι.

φυσικα η διογκωση και χρησιμοποιηση 
του "ο,τι να ναι" συριζα
στο ρολο του ενδοκοινοβουλευτικου εχθρου,
αποδεικνυει την αδυναμια στοιχειωδους ενδοσυστημικης αναλυτικης πρακτικης,
γι αυτο και οσοι εχουν γνωση εκεινων που ξερουμε ,
θα συμφωνησουν πως βρισκομαστε μπροστα στο τελος του κοινοβουλετισμου. τα παιδια με ρουκετες, οι συγχωνευσεις των παντων, οι γριες που δυσανασχετουν πια με καθε πολιτικη αναλυση, οι αναφορες απο παγκοσμιας φημης καλλιτεχνες, ο νεοσουπερ ηρωας που αποκρουει δολοφονικα χτυπηματα απο ναζιστες, μπατσους, δημοσιογραφους, παπαδες, πολιτικους-τρολλ. και επειδη η θεωρια που μενει απραγματοποιητη αποτελει καταδικη ανυπομονη να πραγματωθει, η πρωτη προταση προς ψηφιση ειναι:
ολοι οι συριζαιοι στα σωματα ασφαλειας, οι παπαδες να γινουν  εφοριακοι, οι γριες στα δημοσιογραφικα πανελ, οι εφοριακοι στις κουζινες των νοικοκυριων, οι δημοσιογραφοι να γινουν παπαδες, οι πολιτικοι με τους χιτες στη βουλη, οι μπατσοι σε κεντρα αποκαταστασης. 

Τρίτη, Φεβρουαρίου 19, 2013

γιατι σα φαντασμα στους δρομους τριγυρνας


πεινα εξαγνισμου και διψα ευφροσυνης
να ζησω ζω εχω ζησει 
αμετρητες ζωες ως τωρα
που με παιρνουν στο κατοπι τα βραδυα
σαν αδεσποτα μεχρι την εισοδο
και εγω ανεβαινω 
πεταω βιαστικα τα κλειδια
αναβω ενα τσιγαρο στα σκοτεινα
απολαμβανοντας
δυο γεννησεις και τρεις θανατους
με ρυθμο
τρεις μεταμελειες ανα τζουρα
οι φλεβες του ποταμου
βαρανε μες στο κρανιο σου
και ανασαινεις τεχνητα 
γιατι αλλιως δε γινεται
δεν ειναι και λιγο 
να συνειδητοποιεις 
πως φευγουν τα ποταμια
γυριζουν στο φεγγαρι

شبح

Κυριακή, Φεβρουαρίου 10, 2013

31


1.η αληθεια δεν αμφισβητειται μοναχα ολοκληρωνεται.ΣΤΟΠ
2.
3.μοναξια ειναι να ακους απ το υπερπεραν ελα μικρε αργησαμε
4.μειδιαμα ειναι το αρθρο 120 παραγραφος 4 του συνταγματος
5.πανουργια οι σελιδοδεικτες που διαλεγεις να χρησιμοποιεις στα τετραδια που σκαλιζεις
6.ειρωνεια ειναι η αγνωστου φασματος συχνοτητα που εκπεμπει η τελευταια λεξη καθε προτασης (Τ.Ο.Τ.Ε.)
7.ασφυξια η καλοπροβαρισμενη φυσικοτητα της ειρωνειας
8.καταθλιψη μια κουραση βαρια οσο ενα τσουβαλι πετρες
9.δημοκρατια η μυγα που ψυχομαχαει πισω απ την κουρτινα
10.θεωρια η καθε μαλακια περισπουδαστου μπακαλορεα που διαψευδεται στην πραξη
11.
12.ΕΧΩ ΠΙΕΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΓΡΑΦΩ
13.ευτυχια ειναι να μαστε μαζεμενοι παρεα και να περιμενουμε μια πιτσα
14.ελλειψη ειναι το κρεβατι σου να της μοιαζει
15.σπουδη ειναι πως οι πιο σημαντικες λεξεις αρχιζουν απο εψιλον
16.σπασιμο οταν μπλεκονται τα μαλλια στην περικεφαλαια και τα παραχωνεις μεσα με το πανω μερος της ασπιδας
17.ψυχραιμια ειναι να αυτολογοκρινεσαι (2,11,28,30)
18.σοου ειναι να αποκαλυψει ο απαχθεντας τι συνεβη κατα τη συλληψη 
19.ανταποκριση ειναι ο απαχθεντας οδοντιατρος να ειχε κανει απονευρωση στον δ.κουφοντινα πριν αυτος παραδοθει
20.αδυναμια να μην μπορεις να πεις εισαι ο χειροτερος ανθρωπος που εχω γνωρισει
21.τρομος ειναι να σε κανει τουιτ ο θεμος για να ρωτησει τη γνωμη σου για τη χρυση αυγη
22.και βγαινω στο δρομο που βγαζει απ την πολη λιγο πρωτου να ξυπνησουνε ολοι
23.η μοναδα μετρησης της σεροτονινης ειναι το μαζυ
24.αλγεβρα αγαπης ειναι ο τροπος με τον οποιο απλωνεις το χερι και χαϊδευεις το αδεσποτο
25.μυστικοπαθεια να παραδιδεις τις πινακιδες και να κυκλοφορεις 
μ1 χαρτονι στο παρμπριζ ΔΟΚ 1276
26.ρητορικη ειναι ο τροπος που προφερει ο αδωνις το ρο
27.ανησυχια ειναι να περιμενεις να σε παρει τηλεφωνο ενω καθε 30'' πατας refresh στο indymedia
28.
29.μοιρολατρια ειναι μαζι με την ερτ να πληρωνεις και για την αστυνομια
30.
31.απογνωση ειναι το μουνι της μανας σας

Τρίτη, Φεβρουαρίου 05, 2013

καποιος


καποιος ζει επειδη μια σφαιρα πηγε λιγο πιο κει
καποιος κοβει το χερι και διαγραφει το αιμα
αληθινοι οιωνοι ειναι τωρα τα πραγματα

η ανυπολογιστη εξαφανιση της ζωης σου
οπου ο,τι δεν ειναι αθλιοτητα ειναι δακρυα
ο αισθητισμος που ειναι το αλλο προσωπο της θρησκειας
βροχερος ειρμος σταυρωμενος

καποιος σε κοιταξε με τα πρησμενα του ματια
και ειπε: τον καιρο της απωλειας του φιλου
αρχισα να ζω για να γυρευω τ αδυνατα
ν αποφυγω μια μεταθανατια συναντηση με τα ηθη μου

δεν κηδευεται η συνειδηση 
μονο σιωπα ισως 
η αληθεια γερνα
(το παν κι οι ειδησεις)

καποιος θυμαται μεσα σου ενα παλιο του φιλο
και ολοι κλεινουν το στομα και πεθαινουν
το εχουμε αποστηθισει, ξεχνωντας
τον αλαθευτο κανονα του αντικανονικου

η πουριτανικη ηθικη απο τη μια
η αχαλινωτη απληστια απο την αλλη
ηταν αυτα τα δυο χασματα του καιρου
τα γκρεμιζουμε ή πεφτουμε μεσα

καποιος σε κοιταει μεσα απ τις οθονες
και σε βλεπει και σε στοιχειωνει
και στ αφτια σου βουιζει η σιωπη της συναινεσης
ΑΝΑΡΧΙΑ ΡΕ εκτοξευει

δεν κηδευεται η συνειδηση 
μονο σιωπα ισως 
η αληθεια γερνα
(το παν κι οι ειδησεις)




Κυριακή, Ιανουαρίου 27, 2013

αναμνησεις ΙΙ



ειμαι σονετο + γαργαλητο
ειμαι ειμαι εκλειψη σεληνης
ειμαι η μυστικη ζωη αψυχων αντικειμενων
ειμαι ψηφιακος, ειμαι hi-tech
ειμαι ενα κοσμικο ανεκδοτο
ειμαι τα τριμματα καπνου στο πληκτρολογιο σου
ειμαι το επιθανατιο τραγουδι μιας καψαλισμενης πεταλουδας
ειμαι το γραφειο πρωθυπουργου γαζωμενο απο σφαιρεςς
ειμαι χελιδονοφωλια μεσα σε καμιναδα
ειμαι καφε αραχνη που κρεμεται πανω απ το μαξιλαρι
ειμαι το περιγραμμα του σλιπ μες στη βαρυχειμωναξια
ειμαι συνεργος και προστατευομενος της λελας καραγιαννη
ειμαι ο ηχος απ το τσουγκρισμα δοντιων σ1 γλωσσοφιλο
ειμαι τα ψεμματα που λες στην ψυχαναλυση
ειμαι φτηνη ταπετσαρια και μακραμε κουρτινες
ειμαι δαντελωτο κολαρο και μαλλια μεχρι το κωλο
ειμαι μια σημαια χωρις χωρα, ενα πανο χωρις σλογκαν
ειμαι ανεμοσκαλα που λειπουν σκαλοπατια
ειμαι συνωμοσια, ειμαι ακροτητα, ειμαι καραγκιοζιλικι
ομως δεν ειμαι δικοσςσσσςςςσςσςσσςσςσςςςςςσσ



θενά θελα να μουν κουταλακι της κρεμας
θενά θελα να μουν μαχαιρι για γδαρσιμο
θενά θελα να μουν φαγουρα στην καμπουρα της αγαπης
θενά θελα να μουν τριχα μεσα απ το καλτσον
θενά θελα να μουν δισσυλαβο ονομα
θενά θελα να μουν ως εκει + οχι παραπερα
θενά θελα να μουν αναξιοποιητο προσον
θενά θελα να μουν ντοκουμεντο μυστικο απο τη βαρκιζα
θενά θελα να μουν ποιηση γραμμενη σε WC
θενά θελα να μουν στραβομουτσουνιασμενη εκδικηση
θενά θελα να μουν ο τονος στο θενά θελα
θενά θελα να μουν η punk στη μιζερη ζωη σου
θενά θελα να μουν αφοσιωση + θρασος
θενά θελα να μουν λαχταρα + συμβατικη εκφραση
θενά θελα να μουν κατι αλλοκοτο αλλα φιλικο προς το χρηστη
θενά θελα να μουν κληση χωρις χρεωση
θενά θελα να μουν ιουδαιο-χριστιανικο απωθημενο
θενά θελα να μουν ακομπλεξαριστος μανιχαϊσμος 
θενά θελα να μουν εκσταση μενος κινδυνος απολαυση και βια
μα πιο πολυ θενά θελα να μουν δικοσςσσσςςςσςσςσσςσςσςςςςσσ