Τετάρτη, Ιουλίου 15, 2009

Υπαινιγμοι,Απορριψη και Γελια



(η μοναδικη ευκαιρια να φτιαξεις εναν καλυτερο κοσμο)
(ειναι οταν ο παλιος καιγεται)
οπως οταν σε τρακαρε εκεινος ο αλβανος με το cadett και δεν ειχες διπλωμα και σ αφησε στην ακρη του δρομου και μες στα αιματα και συ σκεφτοσουν μετα οτι αν ηταν ελληνας δε θα ξηγιοταν ετσι-γαμηθηκε το μηχανακι.
οπως οταν ρωτησες εκεινη την ομορφη μπατσινα προς τα που ειναι η τρελλεων και χαμογελασε. απο που εισαι σε ρωτησε και εσυ ενιωθες τις επιθυμιες και τις κινησεις σας να συντονιζονται. εγω αγαπω την αστυνομια της χαμογελασες πισω.
οπως τοτε που πηδουσες εκεινη την παντρεμενη που ολη γειτονια τη λιγουρευοταν. μεχρι και στο νονο σου το ειπες για να πανηγυρισει καμαρωτος. απο τοτε εχετε να μιλησετε.
οπως τοτε που ακουγες στα αυτια σου η πολις εαλω-απ το υπερπεραν ακουστηκε?, μπαινοντας στην αγια σοφια.κοιτουσες αγριεμενος τους τουρκαλαδες ολο το σαβ/κο θυμαμαι.
γι αυτο οταν πετυχες στο φαναρι εκεινον τον ανθυπολοχαγο που την πινατε μαζι σε κεινη την παραγκα κατω απ τη μυτη του διοικητη, ουτε γεια δεν τού πες.σπινιαροντας εφυγες.
γι αυτο οταν δυο δρομους κατω απ το πατρικο σου συναντησες τον παλιο σου ερωτα να σερνει ενα καροτσακι, προσποιηθηκες πως μιλας στο κινητο και φορεσες και κεινο το βοιδισιο βλεμμα της απορριψης.
γιατι ειναι ωραια η αποκαθηλωση. καψε βιβλια και κασσετες αν χρειαστει.
γιατι οταν εισαι στα νεκροταφεια διπλα της και της μιλας ηρεμεις.
οταν θα ρθει ομως στον παραδιπλα φρεσκο ταφο εκεινος ο συμμαθητής σου και τον ακουσεις να παραμιλαει γονατιστος και να πνιγεται, θα φυγεις.
ο,τι γινεται απο αγαπη συντελειται παντοτε περαν του καλου και του κακου.
ειναι ωραια να μπαζει απο παντου.
"και αφετε ημιν τας αρετας ημων"

Δεν υπάρχουν σχόλια :