Τρίτη, Φεβρουαρίου 01, 2011

απ την καυλα σου. μονη




γυρισα πισω στη σουιτα μου και κλειστηκα μεσα για καμποσες μερες.
δε με νοιαζει.το σκεφτηκα εχτες μετα απο μια νταμιτζανα κρασι.
θελω να αλητεψω - θελω να παρω τους δρομους.
μα ειμαι τοσο κυνικος για να ασχοληθω τωρα.
με ρουφαει η καταθλιψη στα κατασπρα στηθη της,
λεω να μην της δωσω σημασια.
ειναι συμπτωμα των καιρων μου θυμιζουνε
και χαιρομαι τοσο πολυ μ αυτην την ανακαλυψη
που αποφασιζω πως δε με καταλαβαινει κανεις.
ουτε συ

Δεν υπάρχουν σχόλια :