Λεω Εγω Λοιπον!

στα τριγμενα παντζουρια εβρισκες κατι.
δεν ξερω τί εβρισκες.
εγω θελω ιστοριες.
δε θελω να αναλυω.
ή να συνδυαζω μνημες,εντυπωσεις και επιπεδα.
να ξυπνας σε κουζινες στο υπερπεραν,
να συστηνεσαι με αγνωστους πινοντας νες καφε.
και ξεφτισμενα πραγματα.
φιλους που χαθηκαν-το παιδι που υπηρξες.
διπλα σου μια με τρεις σακουλες και ενα σπασμενο παιχνιδι.
πιο διπλα μια αλλη με ενα μπουκαλι.
παραδιπλα κατι μουνιτσες με μινι
να στεκονται ορθιες να δουνε τα ποδια τους ολοι!
απεναντί σου ενα playmobil με γραβατα και μοσχαρισιο βλεμμα,
αναμεσα στην ελευθερια και το συμβιβασμο.
οι αφορμες να σε καθηλωνουν,οι ατελειωτες διαφημισεις,
η επικληση της ληθης,και η αιωνια αμφιβολια.
αυτο το μικρο πραγμα,
αυτο το αποσπασμα της ζωης,ειμαστε καταδικασμενοι να το ζησουμε?
ειναι αυτο που λεει η πουτανα στον νταβα.
στα δινω ολα να μην εχω τιποτα παρα μονο εσενα.