Δευτέρα, Ιανουαρίου 26, 2009

καποιος μας βλεπει στον υπνο Του.


καμια φορα τα σκηνικα καταρρεουν.
γιατι ενας ανθρωπος
χαρακτηριζεται ευκολοτερα οταν υποκρινεται παρα οταν φερεται με ειλικρινεια?
γιατι τα αφανερωτα προδινονται ευκολα απ' τις πραξεις που κανουμε και τις στασεις που παιρνουμε?
υπαρχουν στιγμες που αφου σπαταλησεις χρονια θετοντας σκοπους,φροντιζοντας για το μελλον ή για την δικαιωσή σου,
ξαφνικα με 1 ιλιγγιωδη τροπο νιωθεις εγκλωβισμενος,χωρις προπαντων διαφυγη.
αλλα δεν ηρθε ακομα η ωρα.
ο κοσμος ξαναπαιρνει την πραγματικη του μορφη και μας
ξεφευγει.
υπαρχουν στιγμες που στο προσωπο μιας γνωστης μας, ξαναβρισκουμε εκεινη που ειχαμε αγαπησει πριν μηνες ή χρονια ή αιωνες και επιθυμουμε
αυτο που συχνα μας κανει να νοιωθουμε τοσο μονοι.
αλλα δεν ηρθε ακομα η ωρα.
ο κοσμος ξαναπαιρνει την πραγματικη του μορφη και μας
ξεφευγει.
υπαρχουν στιγμες που νιωθεις το πιονι 1 παρτιδας που παιζουν οι ουρανιες δυναμεις στην σκακιερα της υπαρξης.και μετα επιστρεφεις στο κουτι της ανυπαρξιας.
αλλα δεν ηρθε ακομα η ωρα.
ο κοσμος ξαναπαιρνει την πραγματικη του μορφη και μας
ξεφευγει.
υπαρχουν στιγμες που ο κηπος σου ξεραινεται ή παγωνει.μονο η φασολια σου σε νοιαζει τζακ?

1 σχόλιο :

aKanonisti είπε...

Η κατάλληλη ώρα...
είναι πάντα τώρα...
Αν δεν αρπάξεις, έστω και τα λίγα...... τα χάνεις ολα....