Σάββατο, Ιανουαρίου 17, 2009

2 Κειμενακια Που Βρηκα Στο Ιnternet Και μ'Αρεσαν



Σήμερα δεν θα γράψω ούτε λέξη!!!

Σκεφτόμουνα να γράψω κάτι αλλά δεν θα γράψω ούτε λέξη. Για να αρχίσω να γράφω θα πρέπει να σχηματίσω λέξεις μπλέκοντας σύμφωνα και φωνήεντα με άπειρους κανόνες γραμματικής και δεν έχω καμία όρεξη να το κάνω. Δεν γράφω ούτε λέξη. Τίποτα δεν θα γράψω. Δεν έχει νόημα, γιατί να γράψω κάτι; Μα εδώ που τα λέμε δεν μου έρχεται και τίποτα το ιδιαίτερο στο μυαλό για να γράψω. Όχι, όχι, δεν θα γράψω τίποτα. Όρεξη είχα τώρα να σκέφτομαι πρόσωπα και καταστάσεις και να κάθομαι να αναπτύσσω παραγράφους και νοήματα. Όχι φίλε, αυτά δεν είναι για μένα. Δεν γουστάρω απόψε να αποτυπώσω ούτε λέξη. Όταν γράφεις κάτι το χέρι χαράζει γραμμές με απότομες σπασμωδικές κινήσεις και μπαίνει σε μία διαδικασία που έχουμε μάθει από το δημοτικό και αποκαλείται γράψιμο. Σήμερα όμως όλα όσα έχω μάθει δεν με βοηθάνε γιατί δεν μπορώ να διώξω από πάνω μου αυτή την βαρεμάρα. Μόνο που σκέφτομαι ότι θα πρέπει να κάτσω κάπου και να κάνω μια διαδικασία για κάποια ώρα, νιώθω την κούραση ! Όχι, όχι, δεν θα γράψω ούτε λέξη. Θα σταματήσω αυτή την στιγμή γιατί δεν νομίζω ότι έχω κάτι να πω. Το μόνο που θέλω είναι να μην γράψω ούτε λέξη απόψε. Σαν κάτι μαλάκες που κοροϊδεύω θα γίνω; Κάτι ψωνισμένους που νομίζουν ότι έχουν να δώσουν κάτι και κάθονται και γράφουν και γράφουν και γράφουν και μετά τα μοιράζουνε στον κόσμο αναμένοντας κριτικές. Όχι φίλτατοι! Εγώ μαλάκας δεν θα γίνω. Αντίσταση κατά της γραφής τώρα! Ούτε λέξη! Σήμερα νιώθω επαναστάτης του κορμιού μου. Καταπιέζω την συγγραφική μου στέρηση με νοητική μεθαδόνη και αντιστέκομαι σε μια καλοφτιαγμένη κόλλα χαρτιού που με κοιτά σαν πόρνη με ανοιχτά πόδια πάνω στο γραφείο. Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε αλλά σήμερα δεν θέλω να γράψω ούτε λέξη. Ποιος είναι ο σκοπός; Να συμπληρώνεις σελίδες; Και ποιο είναι το νόημα; Όχι, όχι, απόψε δεν θα γράψω ούτε λέξη. Μην ανακυκλώνομαι και λέω τα ίδια και τα ίδια, νομίζω το πιάσατε το νόημα. Απλά δεν θέλω να γράψω απόψε, δεν έχω όρεξη, δεν έχω διάθεση και έχω πείσει τον εαυτό μου ότι μπορώ να τα καταφέρω να μην γράψω τίποτα. Κι όταν λέμε τίποτα εννοούμε τίποτα. Ούτε λέξη! Και ξέρετε κάτι; Νομίζω ότι τα κατάφερα. Ε;



Δε γαμιέται



Ξυπνάς για την δουλειά και χάνεις ένα ολόκληρο μισάωρο να βρεις ρούχα, κλειδιά, γυαλιά, κινητό, μυαλό και καφέ που να μετακινείται εύκολα. Κι εκεί που λες ουφ, μπορώ επιτέλους να ξεκινήσω, μια αόρατη δύναμη σε κοκαλώνει ενώ δυο μεγάλα τριχωτά πλοκάμια τυλίγουν σφιχτά όλο σου το κορμί και βρίσκεσαι αστραπιαία στην χώρα του ΔεΓαμιέται.

Σ' αυτήν την περίεργη χώρα, όλοι οι κάτοικοι ψαρεύουν αλλά από χόμπι, γιατί δεν τους αρέσουν τα ψάρια. Τα πετάνε στις γάτες που επίσης τα σκυλοβαρέθηκαν αλλά (εφαρμόζοντας κατά γράμμα το «ΔεΓαμιέται» του μεγάλου βιβλίου της Γαμιστερής Φιλοσοφίας) τα σαβουριάζουν. Ξαφνικά, δυο άπλυτες νεράιδες σε πλησιάζουν και σου ρουφάνε όλο τον εγκέφαλο απ΄τα αυτιά κάνοντας απίστευτη ηχώ (=ο λόγος είναι προφανής για όσους ξέρουν στοιχειώδη φυσική).

Καλείσαι τώρα να ζήσεις στην γη τους. Ξαφνικά έχεις πολύ ελεύθερο χρόνο και χώρο (ακόμα και μέσα στο κεφάλι σου) για ο,τιδήποτε. Άμα δηλαδή αποφασίσεις να διαβάσεις, αυτόματα ψηφίζεται νόμος που καταργεί τα τηλέφωνα, τα κουδούνια, τις υποσημειώσεις και τις άγνωστες λέξεις ενώ εμφανίζεται μπροστά σου ένα κοτλέ ανάκλινδρο καπάκια με ένα κιβώτιο σοκολάτες και δεγαμιέται, τρία κουτιά μαρς για τη φάση.

Άμα θέλεις να κάνεις κούρα ομορφιάς έχεις στην διάθεσή σου όλων των ειδών τα καλλυντικά, χαλάουες, κρέμες κι μια μασατζού που δεγαμιέται, συμφωνεί να σου κάνει μασάζ για δώδεκα συνεχόμενες ώρες μέχρι να γίνεις αλοιφή. Άμα αποφασίσεις να επικοινωνήσεις με άλλους ανθρώπους, σου βρίσκουν τους καλύτερους εγκεφάλους του κόσμου και δεγαμιέται, συμφωνούν να μιλήσουν μαζί σου για πράγματα που είναι εντελώς καινούργια, μέχρι να τα καταλάβεις.

Στην πορεία, ψιλοβαριέσαι τη ρέχλα και αποφασίζεις να εργαστείς. Αστραπιαία γεμίζει ο τόπος δουλειές και εργοδότες που δεγαμιέται, σε πληρώνουν ένα εκατομμύριο ευρώ το δευτερόλεπτο για να δεχτείς να τους προσλάβεις εργοδότες. Αλλά το μετανοιώνεις. Δεγαμιέται, μαλάκας είσαι να δουλεύεις ενώ όλοι ψαρεύουν;

Αποφασίζεις καλύτερα να δεις μια ταινία. Γεμίζει ο τόπος προτζέκτορες, χάι φάι, σαράουντ και γούφερ ενώ έχεις να διαλέξεις ανάμεσα στα πιο αγαπημένα σου θρίλερ που το ξέρεις ότι είναι τα αγαπημένα σου αλλά δεν τα ΄χεις ξαναδεί. Κάτω απ΄την καρέκλα σου υπάρχει ειδικό σύστημα που σε ταρακουνάει όταν ο Νίο αφού διαλέξει το κόκκινο χάπι πάει ντουγρού στο Μάτριξ και η κάθε αγαπημένη σου ταινία δεγαμιέται, διαρκεί τρεις βδομάδες.

Και έτσι, περνάς μια αιωνιότητα αφού έχεις διαβάσει, έχεις ομορφύνει, έχεις συζητήσει με αληθινούς ανθρώπους, έχεις ζήσει την κάβλα του να απορρίψεις τις πιο καλοπληρωμένες δουλειές στον κόσμο και έχεις ξανααπολαύσει όλες τις αγαπημένες σου ταινίες για πρώτη φορά.
Είναι Παρασκευή και αφού σιγουρευτείς ότι βαστάς τα κλειδιά σου (κατανικώντας μια περίεργη όρεξη να πας για ψάρεμα), μπαίνεις στ΄αυτοκίνητο και δεγαμιέται, ξεκινάς για τη δουλειά.

Δεν υπάρχουν σχόλια :