Ησουν Κι Εσυ Εκει!

αδυνατουμε να διατηρησουμε επαφη με οτιδηποτε δεν ειναι εμπορευμα.
στο μεταξυ νιωθεις οτι κατι δεν παει καλα.
σε πιανει πανικος.
βιαζεσαι ο,τι προλαβεις.
μια προστακτικη φωνη θα σου πει να κοιταζεις την οροσειρα που βρισκεται στα βορειοδυτικα.
στηλωνεις το βλεμμα σου,αλλα η ιδια φωνη σου λεει οτι δεν πρεπει να καρφωνεσαι σ ενα σημειο,αλλα να ριχνεις απλως κλεφτες ματιες προς τα κει.
αρχιζεις να αφουγκραζεσαι και μπορεις να διακρινεις το κελαηδημα των πουλιων,το περασμα του αερα μεσα απ τα φυλλα,το βουισμα των εντομων.
μπορεις να ξεχωρισεις ηδη τρια ειδη κελαηδισματος.
ξαφνικα αναγνωριζεις τη φωνη.
γυρνας το βλεμμα σου προς τα κει και βλεπεις.
σε κοιταει και κοιτας.
διακρινεις και τη μορφη τωρα.
μια προστακτικη φωνη θα βγει απο μεσα σου αυτη τη φορα.
περιμενε!
η συνειδητοποιηση σου προκαλει μια στιγμιαια απωλεια της αισθησης της αντικειμενικοτητας και της αποστασης.
κατι σου λεει αλλα δεν καταλαβαινεις τιποτα.
πας να μιλησεις αλλα ξυπνας.
δηλαδη ετσι επικοινωνουν απ την αλλη μερια?
η μονη υποθεση που οφειλουμε να υποστηριξουμε,
πρεπει να την ορισουμε και να τη διευθυνουμε οι ιδιοι!
θα ημασταν λιγοτερο αμειλικτοι,αν υπηρχε ενα διαμορφωμενο εγχειρημα αξιο να του αφιερωθουν ολες οι δυναμεις μας?
τρεχα γυρευε σε ονειροκριτες και τηλεφωνα σε θειες τωρα να σου πουν.
για μια απωλεια που σου απαγορευει τον παραμικρο διαλογο...