Τρίτη, Ιανουαρίου 12, 2010

Που Πηγαν Ολοι,Οσοι Ξεχαστηκαν


πρεπει να το παραδεχτεις πια.
η μνημη σου εχει κατασταφει.
σου θυμιζουν πραγματα που ειχες εκμηστηριευτει καποτε
και ξαφνιαζεσαι και ντρεπεσαι σα να σε ξεγυμνωνουν.
καποτε ηταν ενδιαφερον και ειχε πλακα.

πρεπει να το παραδεχτεις πια.
σου δημιουργηθηκε φοβος να μην επαναλαμβανεσαι.
και σταματησες πια να συζητας,
δε θυμασαι τί εχεις πει και σε ποιον.
μην καταντησεις να λες τα ιδια και τα ιδια,το σκεφτεσαι.
καποτε ηταν ενδιαφερον και ειχε πλακα.

πρεπει να το παραδεχτεις πια.
μετρας το χρονο αντιστροφα.
ξερεις ανα πασα στιγμη τί ωρα ειναι και ποση σου απομενει.
ολα με το ρολοι τα κανεις πια.
πινεις χρονο απο του χρονου το πηγαδι,πιες ενα ποτηρι και για μενα.
καποτε ηταν ενδιαφερον και ειχε πλακα.

πρεπει να το παραδεχτεις πια.
εχεις πιασει τον εαυτό σου να γοητευεται απ την ασφαλεια κρυφα.
ειδες τα σημεια των καιρων?με σενα τα λεγαμε?
τελος παντων θα το φαμε το παραμυθι στο τελος,μου λεγες.
ενδιαφερον λιγο μπορει να ειναι αλλα δεν εχει καθολου πλακα.

ησυχασε η εκλειψη της παρασκευης ειναι,θα περασει,θα περασει...

5 σχόλια :

aKanonisti είπε...

Πρέπει να παραδοθείς πια....

:-)))

Ανώνυμος είπε...

Πού πήγαν όσοι ξεχάστηκαν;
Στου χρόνου το πηγάδι.
Αναζητούν το χώρο τους.

Μεταβατική περίοδος αυτή ανάμεσα στις εκλείψεις.
Πρέπει να το παραδεχτείς πια.

Και δεν περνάει.

U!topie

moN_kouL είπε...

ακανονιστη σε ποιον τα λες?
ουτοπια για να δουμε,για να δουμε...

izydoor είπε...

για όλους αυτούς τους λόγους, ενδείκνυται η συναναστροφή με άτομα νεαρά και με χιούμορ.
διότι όλα αυτά είναι τα συμπτώματα των γηρατειών.

δεν ξέρω αν σου έχει συμβεί, αλλά ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον πράγμα (και που επίσης δεν έχει καθόλου πλάκα) είναι τα γεροντικά προσωπα των ανθρώπων που πασχίζουν να απαλλαγούν από το θάνατο του πνεύματος, από τη γοητεία της ασφάλειας, από το φόβο της επανάληψης.
είναι εκεί ζωγραφιζμένη όλη η αγωνία του ανθρώπου να σταθεί στα πόδια του χωρίς θεό, χωρίς δεκανίκια και να κοιτάξει το μέγα Τιποτα.

δεν υπάρχει
τίποτα πιο ιερό
από τη βλάσφημη επιμονή του ετοιμοθάνατου
που μέχρι την τελευταία στιγμή
διώχνει με γρυλίσματα και βρισιές
(μέσα από τον επιθανάτιό του ρόγχο)
τον παπά που ήρθε να του κλέψει το πνεύμα
προσφέροντάς του ξένη ψυχή

OXΙά είπε...

Ευχαριστώ που βρήκες την αιτία. Χτύπαγα το κεφάλι μου στον τοίχο.