Τετάρτη, Οκτωβρίου 21, 2015

για τον Τασο


...παψε, στο Διοικητηριο παρκαρα πανω στο πεζοδρομιο...
...και απ'την Προξενων κει που παλια ειχε κηπους να ανεβαινουν μοσχοβολιες απο γαζιες...
...ποιος ρημαξε τις γαζιες;...
...η καρδια μου να χτυπαει αρρυθμα, η τρελη! σα να ανεβηκα τις σκαλες με τα ποδια...
...εγω να ισορροπω πανω της, να την κρατω, οπως κρατας αγκαλια ζηλοτυπα τα χρονια που φευγουν...
...κι αν σου τα λεω ολα αυτα δεν είναι για το σκοινι που κρεμεται, γυμνο, απο το ταβανι, για τη ληθη ειναι, φιδι νηστικο, απλωνεται, κουλουριαζεται κατω απ τις γραμμες που γραφω. μιλα μου παλι γι' αγαπη.

Πέμπτη, Οκτωβρίου 08, 2015

II. ΤΟ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ ΣΑΝ ΑΓΟΡΑ (Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ)

35
Σε αυτήν την ουσιαστική κίνηση των αγορών, που συνίσταται στο ν'απορροφά όσα υπήρχαν μέσα στην ανθρώπινη δραστηριότητα σε ρευστή κατάσταση, για να τα κατέχει σε στέρεη κατάσταση, σαν αντικείμενα που έγιναν η αποκλειστική αξία με το να διατυπώνουν στο αρνητικό τη βιωμένη αξία, αναγνωρίζουμε τον παλιό μας εχθρό, που ξέρει τόσο καλά να εμφανίζεται με την πρώτη ματιά σαν κάτι τελείως κοινό και αυτονόητο, ενώ αντίθετα είναι τόσο πολύπλοκο και τόσο γεμάτο από λεπτές μεταφυσικές αποχρώσεις, το εμπόρευμα.
36
Αυτή είναι η αρχή του φετιχισμού του εμπορεύματος, η κυριαρχία της κοινωνίας από "υπεραισθητά  αντικείμενα αν και γίνονται αισθητά", η οποία λαμβάνει χώρα απολύτως μέσα στις αγορές όπου ο αισθητός κόσμος αντικαθίσταται από μια επιλογή εικόνων, που υπάρχουν πάνω από αυτόν, και που συγχρόνως έχει κατορθώσει να αναγνωριστεί σαν το κατεξοχήν αισθητό.
37
Ο κόσμος ταυτόχρονα παρών και απών, που οι αγορές μας δείχνουν, είναι ο κόσμος του εμπορεύματος που κυριαρχεί σε ό,τι είναι βιωμένο.
39
Η εξέλιξη αυτή, που αποκλείει το ποιοτικό υπόκειται και η ίδια σαν ανάπτυξη, στο ποιοτικό πέρασμα: οι αγορές διατυμπανίζουν ότι έχει περάσει το κατώφλι της ίδιας του της αφθονίας, πράγμα που εξακολουθεί να συμβαίνει σε τοπικό επίπεδο και σε ορισμένα σημεία, αλλά ήδη ισχύει για την καθολική κλίμακα η οποία είναι το πρωταρχικό σημείο αναφοράς των εμπορευμάτων, σημείο αναφοράς που πρακτική κίνησή του, επαλήθευσε συνενώνοντας τη Γη ως μια παγκόσμια αγορά.
42
Οι αγορές είναι η στιγμή που τα εμπορεύματα έφθασαν την ολοκληρωτική κατάληψη της κοινωνικής ζωής.
44
Οι αγορές είναι ένας διαρκής πόλεμος του οπίου για να μας αναγκάσει να αποδεχθούμε την ταύτιση των αγαθών με τα εμπορεύματα και της ικανοποίησής του με την επιβίωση, που αυξάνεται σύμφωνα με τους δικούς της νόμους.
47
Ο πραγματικός καταναλωτής γίνεται καταναλωτής ψευδαισθήσεων. Το εμπόρευμα είναι αυτή η πραγματική υπαρκτή ψευδαίσθηση, και οι αγορές η γενική εκδήλωση της.
48
Η αξία χρήσης που περιλαμβάνεται εμμέσως στην ανταλλακτική αξία πρέπει τώρα να διατυπωθεί ρητά, μέσα στην ανεστραμμένη πραγματικότητα των αγορών ακριβώς επειδή η ουσιαστική πραγματικότητά της έχει διαβρωθεί από την υπεραναπτυγμένη εμπορευματική οικονομία και επειδή μια ψευδο-δικαιολόγηση καθίσταται αναγκαία στην ψεύτικη ζωή.
49
Οι αγορές είναι η άλλη πλευρά του χρήματος: το γενικό και αφηρημένο ισοδύναμο όλων των πρώτων υλών. Αλλά αν τα χρήματα έχουν κυριαρχήσει την κοινωνία ως αναπαράσταση της κεντρικής ισοτιμίας, δηλαδή του ανταλλάξιμου χαρακτήρα πλήθους αγαθών των οποίων η χρήση παρέμεινε μη συγκρίσιμη, οι αγορές αποτελούν το σύγχρονο αναπτυγμένο συμπλήρωμά του, όπου το σύνολο του παγκόσμιου εμπορικού μπλοκ εμφανίζεται, ως γενική ισοδυναμία για ό,τι ολόκληρη η κοινωνία μπορεί να είναι και να κάνει. Οι αγορές είναι τα χρήματα που κυττάμε μόνο, γιατί ήδη είναι το σύνολο της χρήσης που ανταλλάσσεται με το σύνολο της αφηρημένης αναπαράστασης. Οι αγορές δεν είναι μόνο ο υπηρέτης της ψευδο-χρήσης, είναι ήδη, μέσα τους, η ψευδο-χρήση της ζωής.
53
Η συνείδηση της επιθυμίας και η επιθυμία της συνείδησης είναι ένα και το αυτό σχέδιο που, στην αρνητική του μορφή, επιθυμεί την κατάργηση των τάξεων, δηλαδή, την άμεση εξουσία των εργαζόμενων σε κάθε στιγμή της δραστηριότητάς τους. Το αντίθετό του είναι η κοινωνία των αγορών, όπου το εμπόρευμα αυτοθαυμάζεται μέσα σ'έναν κόσμο που το ίδιο δημιούργησε.

Ι. Ο ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ (Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΙΣΟΔΥΝΑΜΩΝ)



1
Ολόκληρη η ζωή των κοινωνιών στις οποίες κυριαρχούν οι σύγχρονες συνθήκες παραγωγής εκδηλώνεται σαν μια τεράστια συσσώρευση ισοδυνάμων.
2
Τα ισοδύναμα σε γενικές γραμμές, σαν συγκεκριμένη αντιστροφή της ζωής, είναι η αυτόνομη κίνηση του άψυχου.
3
Τα ισοδύναμα εμφανίζονται ταυτόχρονα σαν η ίδια η κοινωνία, ως μέρος της κοινωνίας, και ως μέσο ενοποίησης. Ως μέρος της κοινωνίας, τα ισοδύναμα είναι σαφώς ο τομέας που συγκεντρώνει κάθε βλέμμα και κάθε συνείδηση.
4
Τα ισοδύναμα δεν είναι ένα σύνολο εικόνων, αλλά μια κοινωνική σχέση μεταξύ των ανθρώπων, που προκαλούνται από τις εικόνες.
5
Τα ισοδύναμα δεν μπορούν να νοηθούν σαν κατάχρηση της λειτουργίας της όρασης, σαν ένα προϊόν των τεχνικών μαζικής διάδοσης εικόνων. Τα ισοδύναμα είναι μάλλον μια κοσμοθεωρία που τέθηκε σε ισχύ, πραγματωμένη, μεταφρασμένη υλικά.
6
Τα ισοδύναμα, κατανοητά στο σύνολό τους είναι τόσο το αποτέλεσμα όσο και το έργο του υφιστάμενου τρόπου παραγωγής. Τα ισοδύναμα δεν είναι ένα συμπλήρωμα του πραγματικού κόσμου, κάποιο πρόσθετο διακοσμητικό στοιχείο του. Τα ισοδύναμα είναι η καρδιά της έλλειψης ρεαλισμού της πραγματικής κοινωνίας. Σε όλες τις ιδιαίτερες μορφές τους, τις πληροφορίες ή την προπαγάνδα, τη διαφήμιση ή την άμεση κατανάλωση της ψυχαγωγίας, τα ισοδύναμα είναι το μοντέλο πλέον της κοινωνικά κυρίαρχης ζωής. Τα ισοδύναμα είναι η πανταχού παρούσα επιβεβαίωση της επιλογής που έχει ήδη πραγματοποιηθεί μέσα στην παραγωγή και η αντίστοιχη κατανάλωσή της. Μορφή και περιεχόμενο των ισοδυνάμων ταυτίζονται εξίσου με την ολική δικαιολόγηση των συνθηκών και των στόχων του υπάρχοντος συστήματος. Τα ισοδύναμα είναι και η μόνιμη παρουσία της αιτιολόγησης αυτής, σαν κατοχή του μεγαλύτερου μέρους του χρόνου που βιώνεται έξω από τη σύγχρονη παραγωγή.
7
Η κοινωνική πρακτική, ενώπιον της οποίας τίθενται τα αυτόνομα ισοδύναμα, είναι επίσης η πραγματική ολότητα που εμπεριέχει τα ισοδύναμα. Όμως το σχίσμα μέσα σ'αυτήν την ολότητα την ακρωτηριάζει σε τέτοιο βαθμό, ώστε τα ισοδύναμα να φαίνονται σαν σκοπός της.
8
Αφηρημένα δεν μπορεί να αντιταχθούν τα ισοδύναμα στην αποτελεσματική κοινωνική δραστηριότητα, αυτή η επανάληψη είναι η ίδια διάσπαση. Τα ισοδύναμα που αντιστρέφουν την πραγματικότητα, έχουν πραγματικά παραχθεί. Την ίδια στιγμή η βιωμένη πραγματικότητα είναι υλικά κατακυριευμένη απ'την παρατήρηση των ισοδυνάμων και αναπαράγει μέσα της την ισοδύναμη διάσταση, δίνοντας της ρητή συγκατάθεση. Κάθε έννοια, προσδιορισμένη μ'αυτόν τον τρόπο, δεν έχει βάση σαν βάση παρά το πέρασμά της στο αντίθετο. Η πραγματικότητα αναδύεται μέσα στα ισοδύναμα και τα ισοδύναμα είναι πραγματικά. Αυτή η αμοιβαία αλλοτρίωση είναι η ουσία και το στήριγμα της υπάρχουσας κοινωνίας.
10
Η έννοια ισοδύναμα ενοποιεί και εξηγεί μια σειρά από φαινόμενα που βλέπουμε. Θεωρημένα με τους δικούς τους όρους, τα ισοδύναμα είναι η επιβεβαίωση της φαινομενικότητας και η επιβεβαίωση κάθε ανθρώπινης δηλαδή κοινωνικής ζωής, ως απλή φαινομενικότητα. Αλλά η κριτική που φτάνει στην αλήθεια των ισοδυνάμων, το ανακαλύπτει στην ορατή άρνηση της ζωής, ως άρνηση της ζωής η οποία έχει γίνει ορατή.
11
Για να περιγράψουμε τα ισοδύναμα, τον σχηματισμό τους, τις λειτουργίες τους και τις δυνάμεις που τείνουν στη διάλυσή τους, θα πρέπει να διακρίνουμε τεχνητά αδιάσπαστα στοιχεία. Κατά την ανάλυση των ισοδυνάμων, μιλάμε σε κάποιο βαθμό την ίδια γλώσσα με αυτό που συμβαίνει στο μεθοδολογικό πεδίο της κοινωνίας που εκφράζεται με τα ισοδύναμα. Αλλά τα ισοδύναμα δεν είναι τίποτα άλλο από το νόημα της συνολικής πρακτικής ενός κοινωνικο-οικονομικού σχηματισμού, ο τρόπος χρήσης του χρόνου του.
12
Τα ισοδύναμα έρχονται ως μια τεράστια αδιαμφισβήτητη και απρόσιτη θετικότητα. Τα ισοδύναμα δεν λένε τίποτα περισσότερο από «αυτό  που φαίνεται είναι καλό, ο,τι είναι καλό φαίνεται". Η στάση που αξιωματικά απαιτούν είναι αυτή η παθητική αποδοχή, η οποία έχει ήδη εξασφαλίστει, με τον τρόπο που εμφανίζεται χωρίς να επιδέχεται αντίρρηση, το μονοπώλιό τους της φαινομενικότητας.
13
Ο θεμελιωδώς ταυτολογικός χαρακτήρας των ισοδυνάμων απορρέει απ' το απλό γεγονός ότι τα μέσα τους είναι ταυτόχρονα ο σκοπός τους. Είναι ο ήλιος που δεν δύει ποτέ πάνω από την αυτοκρατορία της σύγχρονης παθητικότητας. Τα ισοδύναμα καλύπτουν ολόκληρη την επιφάνεια του πλανήτη και κολυμπούν ασταμάτητα στη δική τους δόξα.
14
Μέσα στα ισοδύναμα, εικόνα της άρχουσας οικονομίας, ο στόχος δεν είναι τίποτα, η ανάπτυξη είναι το παν. Τα ισοδύναμα δεν θέλουν να καταλήξουν πουθενά αλλού, παρά στον ίδιο τον εαυτό τους.
15
Καθώς τα απαραίτητα αντικείμενα στολισμού παράγονται πλέον ως μια  δήλωση του γενικού ορθολογισμού του συστήματος, και ως προηγμένος οικονομικός τομέας που διαμορφώνει άμεσα μία αυξανόμενη πληθώρα εικόνων-αντικειμένων, τα ισοδύναμα είναι η κύρια παραγωγή της σημερινής κοινωνίας.
16
Τα ισοδύναμα υποτάσσουν τους ζωντανούς ανθρώπους, στο βαθμό που η οικονομία τους έχει ολοκληρωτικά υποτάξει. Τα ισοδύναμα δεν είναι τίποτα άλλο από την οικονομία που αναπτύσσεται για τον εαυτό της. Τα ισοδύναμα είναι μια πιστή αντανάκλαση της παραγωγής των αντικειμένων, και η άπιστη αντικειμενοποίηση των παραγωγών.
18
Τα ισοδύναμα είναι αυτό που διαφεύγει απ'τη δραστηριότητα των ανθρώπων, απ'την αναθεώρηση και διόρθωση του έργου τους. Είναι το αντίθετο του διαλόγου. Όπου υπάρχει ανεξάρτητη αναπαράσταση, τα ισοδύναμα συγκροτούνται εκ νέου.
19
Τα ισοδύναμα είναι ο κληρονόμος όλης της αδυναμίας του δυτικού φιλοσοφικού έργου το οποίο ήταν μια κατανόηση της δραστηριότητας που κυριαρχείται από τις κατηγορίες της όρασης, βασίζεται στην αδιάκοπη ανάπτυξη της συγκεκριμένης τεχνικής ορθολογικότητας που προέρχεται από τη σκέψη. Τα ισοδύναμα δεν αντιλαμβάνονται τη φιλοσοφία, φιλοσοφικοποιούν την πραγματικότητα.
20
Τα ισοδύναμα είναι το υλικό ανασυγκρότησης της θρησκευτικής ψευδαίσθησης. τα ισοδύναμα είναι η τεχνική υλοποίηση της εξορίας των ανθρώπινων δυνάμεων σ'ένα υπερπέραν, το ολοκληρωμένο σχίσμα στο εσωτερικό του ανθρώπου.
21
Στο μέτρο που η κοινωνία ονειρεύεται την ανάγκη, το όνειρο γίνεται αναγκαίο. Τα ισοδύναμα είναι ο εφιάλτης της σύγχρονης αλυσοδεμένης κοινωνίας που δεν εκφράζει τελικά παρά την επιθυμία της να κοιμηθεί. Τα ισοδύναμα είναι ο θεματοφύλακας αυτού του ύπνου.
22
Το γεγονός ότι η πρακτική δύναμη της σύγχρονης κοινωνίας η ίδια έχει αποσπασθεί, και έχει δημιουργήσει μια ανεξάρτητη αυτοκρατορία μέσα στα ισοδύναμα, δεν μπορεί να εξηγηθεί παρά μόνο από το γεγονός ότι αυτή η ισχυρή πρακτική εξακολουθούσε να στερείται συνοχής και παρέμενε σε αντίφαση με τον εαυτό της.
23
Είναι η παλαιότερη κοινωνική εξειδίκευση, η εξειδίκευση της εξουσίας, η οποία βρίσκεται στη ρίζα των ισοδυνάμων. Τα ισοδύναμα είναι επομένως μια εξειδικευμένη δραστηριότητα, η οποία μιλά για όλους τους άλλους. Είναι η διπλωματική εκπροσώπηση της ιεραρχικής κοινωνίας ενώπιον του εαυτού της.
24
Τα ισοδύναμα είναι η αδιάκοπη ομιλία που η παρούσα τάξη πραγμάτων επιφυλάσσει για τον εαυτό της, ο εγκωμιαστικός της μονόλογος. Τα ισοδύναμα είναι η αυτοπροσωπογραφία της εξουσίας στην εποχή της ολοκληρωτικής διαχείρισης των συνθηκών ύπαρξης. Αλλά τα ισοδύναμα δεν είναι απαραίτητο προϊόν της τεχνικής ανάπτυξης ως μια εξέλιξη της φύσης. Η κοινωνία των ισοδυνάμων είναι η μορφή που επιλέγει η ίδια, το δικό της τεχνικό περιεχόμενο. 
25
Ο διαχωρισμός είναι το άλφα και το ωμέγα των ισοδυνάμων. Τα ισοδύναμα είναι η διατήρηση της απώλειας της συνείδησης μέσα από τη πρακτική μεταβολή των συνθηκών. Εκφράζουν αυτό που η κοινωνία μπορεί να κάνει, μέσα όμως σ'αυτή την έκφραση, το επιτρεπτό αντιτίθεται απολύτως στο εφικτό. 
27
Δεν μπορεί να υπάρξει ελευθερία έξω από δραστηριότητα, και ως μέρος των ισοδυνάμων όλη η δραστηριότητα αναιρείται, όπως ακριβώς και η πραγματική δραστηριότητα ήταν πλήρης αντίληψη για την παγκόσμια κατασκευή αυτού του αποτελέσματος.
28
Τα ισοδύναμα ξανασυναντούν όλο και πιο συγκεκριμένα τις ίδιες τους τις προϋποθέσεις.
29
Η προέλευση των ισοδυνάμων είναι η απώλεια της παγκόσμιας ενότητας, και η γιγαντιαία επέκταση των σύγχρονων ισοδυνάμων εκφράζει το σύνολο αυτής της απώλειας: η αφαίρεση οποιουδήποτε συγκεκριμένου έργου και η γενική αφαίρεση της συνολικής παραγωγής μεταφράζεται τέλεια σε ισοδύναμα των οποίων η λειτουργία είναι είναι αυτή ακριβώς η αφαίρεση. Το τι συνδέει τους θεατές είναι μια μη αναστρέψιμη σχέση με το κέντρο το οποίο διατηρεί την απομόνωσή τους. 
30
Η εξωτερικότητα των ισοδυνάμων, σε σύγκριση με τον δρώντα άνθρωπο, φαίνεται απ'το γεγονός ότι οι ίδιες του οι χειρονομίες δεν του ανήκουν πια, αλλά ανήκουν σ΄έναν άλλο που του τις παρουσιάζει. Αυτός είναι ο λόγος που ο θεατής δεν αισθάνεται σαν στο σπίτι του πουθενά, επειδή τα ισοδύναμα είναι παντού.
31
Τα ισοδύναμα είναι ο χάρτης αυτού του νέου κόσμου που καλύπτει όλη την επικράτειά του.
32
Tα ισοδύναμα στην κοινωνία αντιστοιχούν σε μια συγκεκριμένη κατασκευή της αλλοτρίωσης.