tag:blogger.com,1999:blog-61270554910018354562024-03-13T01:43:54.292+02:00★LullabY★moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.comBlogger237125tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-2805857301427961982019-02-05T13:27:00.001+02:002019-02-05T13:27:57.520+02:00Ελευθερια<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-ZHacTaiL3_k/XFlzH4vjD8I/AAAAAAAABSE/p_Lb8Dhff1sv3eT4JMz4mT3gIeybeEnQQCLcBGAs/s1600/Eleftheria.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://3.bp.blogspot.com/-ZHacTaiL3_k/XFlzH4vjD8I/AAAAAAAABSE/p_Lb8Dhff1sv3eT4JMz4mT3gIeybeEnQQCLcBGAs/s320/Eleftheria.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-VYl-4JoarR4/XFlzKx8UH2I/AAAAAAAABSM/Fy6RZFRg3jA-20geH8U-M5sA3MMw8vNNwCLcBGAs/s1600/elef8eria.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1123" data-original-width="1600" height="224" src="https://4.bp.blogspot.com/-VYl-4JoarR4/XFlzKx8UH2I/AAAAAAAABSM/Fy6RZFRg3jA-20geH8U-M5sA3MMw8vNNwCLcBGAs/s320/elef8eria.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
οποιος μπαινει εδω<br />
τ' ονομα και η ζωη του σβηνουν<br />
ξαναγυρναω στην αρχικη αντιληψη του θεατρου<br />
αλλα σε ανωτερο επιπεδο με τη βοηθεια της τεχνικης<br />
<br />
θελω να εξαφανιστω, να αλλαξω, να γινω καποιος αλλος<br />
θελω να παω σπιτι, οχι μονο στον μπαμπα και τη μαμα<br />
θελω να παω σπιτι στο πριν απο μενα μεσα σ ενα αδειο φερετρο<br />
<br />
χαθηκε στη θαλασσα η επισημη ανακοινωση<br />
ειναι επικινδυνα τα ρευματα του ατλαντικου αν δεν προσεχεις να πουνε<br />
σπιτι θα φτασουν τα πραγματα μου και το παλιο διαβατηριο<br />
*(στην κηδεια μου δεν θα παω, ματαιοδοξος οποιος το χει κανει)<br />
<br />
θελω να θυμηθω οσα δεν εζησα ποτε<br />
αλλα απ την αλλη μερια της υπαρξης<br />
απ την αλλη μερια του θανατου<br />
οπου ολα συμβαινουν και δεν συμβαινουν γιατι εγω δεν θα ειμαι εγω<br />
<br />
θελω να μην εχω συγκεκριμενο τοπο και χρονο<br />
ή μαλλον παρα πολλους, ισως ολους<br />
να μισησω τον εαυτο μου μοναχα ο,τι με βασανιζει<br />
ο,τι μ ευχαριστει δεν μπορει ουτε καν να υποταχθει<br />
<br />
θελω κανεις να μη με λυπηθει τη στιγμη που μεταμορφωνομαι<br />
ξεχνα τον εαυτο σου<br />
ξεχνα τα δαχτυλα μου<br />
καιρος να αρχισω να συγκεντρωνω ταυτοτητες<br />
ο μονος τροπος για την ελευθερια</div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-90590943246054203892019-01-14T15:41:00.001+02:002019-01-14T16:30:30.768+02:00Ρικα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-d4tKrkikhew/XDydAHTQlYI/AAAAAAAABR0/KBSubWoY5J0ISYdTTzw_5lZmxNcRL-OgwCLcBGAs/s1600/rika.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://3.bp.blogspot.com/-d4tKrkikhew/XDydAHTQlYI/AAAAAAAABR0/KBSubWoY5J0ISYdTTzw_5lZmxNcRL-OgwCLcBGAs/s320/rika.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "courier new" , "courier" , monospace;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "courier new" , "courier" , monospace;">1. πρεπει να ξαναβρουμε την ευχαριστηση του να δινουμε. </span><br />
<span style="font-family: "courier new" , "courier" , monospace;">2. (οταν η ευχαριστηση του να χαριζεις δεν τρεμει στην αναποφευκτη παρεμβολη του γοητρου των αποικιοκρατων απ αυτο το σημειο μηδεν μπορει να γεννηθει ο νεος τυπος ανθρωπινων σχεσεων). </span><br />
<span style="font-family: "courier new" , "courier" , monospace;">3. τι κοσμος ωστοσο μπερδεμενος αναμεσα στον ιερο τρομο του ισοτιμου σεβασμου και μιας υποδειγματικης κατωτεροτητας που οσο την απορριπτεις τοσο σου ξαναπλασαρεται σαν μια αντιφαση που, οπως το βλεπω, εχει παρει πια φορα. </span><br />
<span style="font-family: "courier new" , "courier" , monospace;">4. (τα ιστορικα και μυθολογικα παραδειγματα επιβεβαιωνουν πως η γενναιοδωρια του ξενου φτανει ακομα κι ως το θανατο, πληρωνοντας το τιμημα της υπεροπτικης αρνησης της ανταλλαγης, που ο ιδιος προσπαθησε να επιβαλλει στους γηγενεις). </span><br />
<span style="font-family: "courier new" , "courier" , monospace;">5. ξεχναω, ξεχνω σαν να ξαναγεννιεμαι, και οσο αποσπωμαι απο οσα δεν χρειαζομαι, τοσο δινω αντικειμενικη δυναμη σε αυτα που ανακαλυπτω πως πραγματικα θελω, τοσο γινομαι ο ιδιος μια επιθυμια αδιαφορη για καθε αποδειξη του αντικειμενου της. </span><br />
<span style="font-family: "courier new" , "courier" , monospace;">6. (αλλα η ιδια παλια ανακουφιστικη αλλοτριωση απο τα αισθηματα και τα παθη μου εχει ηδη υπονομευτει απο τα κλειστα και εξωτικα συνορα της ζωης και της ληθης της ζωης, που οριοθετουν πια μια ιδιαιτερη ξεχωρη holding pattern ζωνη, στην οποια στροβιλιζομαι με καταναλωτικα σκουπιδια που περισσευουν εκει και λειπουν εδω, ξεκαθαρο ευελικτο μανατζμεντ λευκου μαφιοζου των πολυεθνικων και απολυτες εμπειριες υπερβασης του εαυτου που περισσευουν εδω και λειπουν εκει, στις αγορες της μαυρης εργασιας και τα πορνεια του δυτικου κοσμου). </span><br />
<span style="font-family: "courier new" , "courier" , monospace;">7. δεν απομενει παρα να μαθουμε να προσανατολιζομαστε μεσα στο δαιδαλο. τα παραληρηματα της ερμηνειας δεν αρχιζουν παρα εκει που ο κακα προετοιμασμενος νοιωθει φοβο μεσα στα δαση των ενδειξεων.</span><br />
<span style="font-family: "courier new" , "courier" , monospace;">7. (η ιστορια ομως αυτη δεν εχει τελος)</span></div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-21370887706354250732018-10-10T19:39:00.000+03:002018-10-11T19:45:39.398+03:001-1<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
O Μονκουλ, που πραγματοποιει απο την πρωτη μερα του καλοκαιριου μερικες ψυχογεωγραφικες αναγνωρισεις στην Αφρικη, σκοπευε να παρουσιασει μια πληρη Εκθεση γυρω στις αρχες του 2019. Μπλεγμενος σε αναριθμητες δυσκολιες, ολο και περισσοτερο παγιδευμενος με τους τοπους που προσπαθησε νά διασχισει, αναγκαστηκε να εγκαταλειψει, την μια μετα την αλλη, ολες τις κατευθυνσεις της ερευνας του και στο τελος, διαπιστωσε πως οδηγηθηκε σε μια εντελως στατικη κατασταση. Να που η ζουγκλα της Αφρικης φανηκε πιο δυνατη και εκλεισε μεσα της εναν ανθρωπο, γεματο ζωη και υποσχεσεις, αφηνοντας τον να χανεται αναμεσα στις πολλες αναμνησεις μας. Οπως και οι παλιοι εξερευνητες ειχαν ενα σημαντικο ποσοστο απωλειων χαρη στο οποιο κατακτησαν τη γνωση μιας αντικειμενικης γεωγραφιας, επρεπε να το περιμενουμε οτι θα υπηρχαν δυσκολιες και μεταξυ των νεων αναζητητων του κοινωνικου χωρου και των τροπων χρησης του (οι παγιδες ειναι διαφορετικες οπως και ο σκοπος ειναι διαφορετικης φυσης, ενω η αληθεια του βιωματος τρεχει πισω απ’ τον εαυτο της μεσα στην απειρη θαλασσα των προοπτικων). Α ν ε λ π ι σ τ α ομως αυτο το κομματι που φανηκε να αναλογει στα εμποδια που παρουσιαστηκαν, εδειξε να ειναι, αντιθετα, παρα πολυ μικρο, με τη χρηση της εκτρεπουσας συμπεριφορας του φανταστικου «rendez-vous». Μιας συμπεριφορας απελευθερωμενης απο τις κουραστικες υποχρεωσεις του συνηθισμενου rendez-vous, γιατι απλα δεν υπαρχει παρεα και κατα συνεπεια δεν εχεις να περιμενεις πραγματικα κανεναν. Παραλληλα, αναγνωριζοντας την κατασταση του ως ξενος στην πολη-σαν το γαλα μες στη μυγα-ξεκινησε να διακρινει την αλλοτριωσή του στην καθημερινη ζωη μεσα στο περιβαλλον μιας πολης που ετοιμαζεται να παραδοθει στον καπιταλισμο, στην κατευθυνση ομως του ξεπερασματος και της αλλοτριωσης αλλα και της παραδοσης. Απο δω και στο εξης το εγχειρημα αναμενεται να εξελιχθει αρκετα ευνοϊκα και να επανεξεστουν τοποι, που μπορει να αποτυπωθηκαν ή να αγνοηθηκαν στην πρωτη φαση των αναγνωρισεων που πραγματοποιηθηκαν, να εντυπωθουν με νεες προεκτασεις περιοχες και κεντρικα σημεια του αστικου τοπιου, να ανοιχτουν σε νεους οριζοντες συζητησεις με περαστικους και κυριως αν ο τοπος και η ωρα εχουν ομορφα διαλεχτει, η χρηση του χρονου θα παρει μια απροβλεπτη τροπη, και οι περιπλανησεις αναμεσα σε φανταστικα «rendez-vous» θα προσεγγισουν τον προσδιορισμο των συνθηκων κατω απο τις οποιες τα γεγονοτα της καθημερινης ζωης δε βιωνονται αλλα χανονται. Συνοψιζοντας, με ολοκληρωμενα τα πρωτα στοιχεια ενος χαρτη του οποιου η τεχνικη σημανσης ξεπερνα ολοφανερα ολη την υφισταμενη ψυχογεωγραφικη χαρτογραφια, ευελπιστει να ειναι συντομα σε θεση να ανακοινωσει στους συντροφους του τις ανακαλυψεις του, τα πρωτα ολοκληρωμενα συμπερασματα, και τις ελπιδες του.</div>
</div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-64320007396641107222018-09-10T00:45:00.000+03:002018-09-10T00:45:38.686+03:00τιποτα δεν ειναι οπως θα μπορουσε<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-XCU9utJPdzo/W5WUQ2A5fxI/AAAAAAAABRc/JUnhrhe2q0ISZ21QjUT7Y5qkclOlBhkYgCLcBGAs/s1600/africa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" height="240" src="https://4.bp.blogspot.com/-XCU9utJPdzo/W5WUQ2A5fxI/AAAAAAAABRc/JUnhrhe2q0ISZ21QjUT7Y5qkclOlBhkYgCLcBGAs/s320/africa.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">"μπορειτε να πειτε ποια υπηρξε η κεφαλαιωδης συναντηση της ζωης σας; μεχρι ποιο σημειο αυτη η συναντηση σας εδωσε, σας δινει την εντυπωση του τυχαιου; του αναγκαιου;"</span></div>
</div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-78151143245414805102018-09-10T00:27:00.004+03:002018-09-10T00:27:51.876+03:00ΚτΔ <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-o7u-ffMpR0E/W5WQPtIndkI/AAAAAAAABRM/vPX179r7HvUxPb0Fc7E7mca67Vq4h7hwgCLcBGAs/s1600/ktd.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="428" data-original-width="960" height="142" src="https://2.bp.blogspot.com/-o7u-ffMpR0E/W5WQPtIndkI/AAAAAAAABRM/vPX179r7HvUxPb0Fc7E7mca67Vq4h7hwgCLcBGAs/s320/ktd.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
Ό,τι αφορά στη σφαίρα της απώλειας – δηλαδή, σ’αυτό που χάσαμε από τον εαυτό μας, μέσα στο χρόνο που χάθηκε· στην εξαφάνιση, στη φυγή· και στη γενικότερη ροή των πραγμάτων, -ακόμα και σ'αυτό που αποκαλείται χαμένος χρόνος σύμφωνα με την κυρίαρχη κοινωνική και επομένως χυδαιότερη αντίληψη της χρήσης του χρόνου- όλα αυτά συναντάνε, σε εκείνον τον παράξενα εύστοχο παλιό μιλιταριστικό όρο “σαν χαμένα παιδιά”, την τομή τους με τη σφαίρα της ανακάλυψης, της εξερεύνησης άγνωστων εδαφών, καθώς και με όλα τα σχήματα αναζήτησης, περιπέτειας, πρωτοπορίας. Σ’ αυτό το σταυροδρόμι είναι που βρεθήκαμε και χαθήκαμε. </div>
<div style="text-align: center;">
(ΚτΔ in progress)</div>
</div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-89734333993352832072018-09-10T00:22:00.002+03:002018-09-10T00:22:43.508+03:00ποτε ο ουρανος / παντα η σιωπη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-VRIR2D4HEzs/W5WOf8rpwNI/AAAAAAAABQ8/WnKRAw-9tPYOL4bDGLoY27wN69dQUjFvgCLcBGAs/s1600/37215965_1762994370486677_3682621430513532928_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="720" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-VRIR2D4HEzs/W5WOf8rpwNI/AAAAAAAABQ8/WnKRAw-9tPYOL4bDGLoY27wN69dQUjFvgCLcBGAs/s320/37215965_1762994370486677_3682621430513532928_n.jpg" width="240" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
δε θελω να του αναγνωρισω παρα μοναχα αυτο, δε θελω να υπολογιζω παρα σ αυτο μοναχα και σχεδον με την ανεση μου να διατρεχω τους απεραντους μωλους του, οριζοντας ο ιδιος ενα λαμπερο σημειο που ξερω πως ειναι μεσα στο ματι μου</div>
</div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-10024476402188457962018-07-16T16:03:00.002+03:002018-07-16T16:03:42.209+03:00Γραμμα Απο Μακρυα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-RNncTO73Ves/W0yXkh9MnaI/AAAAAAAABQo/TRLVn6yo7H836I6nx3_nT7cQZlNa2oguACLcBGAs/s1600/africa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://4.bp.blogspot.com/-RNncTO73Ves/W0yXkh9MnaI/AAAAAAAABQo/TRLVn6yo7H836I6nx3_nT7cQZlNa2oguACLcBGAs/s320/africa.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Εν αρχη ην το ρυθμος. ο θεος μου κανει γλωσεες με τις ψευτικες κοτσιδες των ιθαγενων. ειπα τρεις λεξεις παραπανω, δεν τις αποσυρω, τις προσθετω. ενταξει εγραψα μισο ορθια μισο πλαγια στο κρανος μου και με καταχωρησαν σχιζοντας το εισιτηριο της ντουλαπας με τον καθρεφτη στο υπνοδωματιο. πριν απο λιγο ακομα, πριν απο λιγο ακομα, ο καθενας μας ηταν ακομα εμεις. πηγαινω φοβερα καλυτερα, οι ματαιες λεξεις που μου εβαλα στο στομα αρχιζουν να επιδρουν, οι ομοιοι μου μ εγκαταλειπουν.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Εχω ενα τραγουδι πανω μου που ειναι οι κοπελες που θα θελαν πολυ να τραγουδησουν, τους το δανειζω. σε ανταλλαγμα μου δινουν το πρωτο βιβλιο που πηρε βραβειο και ενα μελανοδοχειο. αρμοζει για να σου γραψω τα φιλια που μου δινουν. οι ιεραποστολοι φορανε ξεραμενα στεφανια, εχουν τζαζ με χιπ χοπ στον αντιχειρα τους και φανκυ ειναι το νυχι. αληθινα ειμαι οποιοσδηποτε, σερνομαι στις βλεφαριδες του παραθυρου σου, θα επρεπε να κρεμαστω να με σκοτωσεις με τα σκουλαρικια σου. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Δεν εχω χορτασει τα εγκατελελειμενα παλατια των αποικων και θα μου χτισουν αλλα τοσα, εδιωξα απο τα δαση βαοβαβ αναμεσα στα ποδια σου τα παγωνια και τις λυρες, και θα παμε να περπατησουμε οι δυο μας στα δαση των ματιων σου που συνηθισαν τη λαμψη των δικων μου στις χωρες που δεν στεκει η εννοια μεσος ορος. (με προσφωνουν μπος και σερ, το πιστευεις;) δεν θα δωσω τιποτα στα αγρια θηρια, θα τα δαμασω με σπαθιες, εχω τοσα ηφαιστεια εν δρασει, ειμαι ελευθερος και αυτο με εκπλησσει εκ μερους της εικονας σου να εισαι ξαπλωμενη ορθια καθιστη και να χτενιζεσαι. (δεν θυμαμαι πια)</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Δεν κανεις το γυρο της ζωης σου χωρις να καταλαβεις πως κοβεται η αριστερη σου τιραντα απογευμα στην αφρικη, καθως κοιτας ενα βραδυ κατω απο τα επιπλα, σαν ανατριχιλα πρωινου πλαι σε μια ωραια αγνωστη που δεν περιμενες. μπορεις να ανταλλαξεις μερικες λεξεις με σκονη, να δεις στους καθρεφτες ενα διαφορετικο προσωπο απο το δικο σου, να ακουσεις τους βατραχους να συγχρονιζονται: τον ουρανο και το δυνατο φως, τη ληθη των ονειρων και λερωμενα ημερολογια. ουτε μια στιγμη αναπαυλας μονο στιγμες πιο μεγαλες απο τις αλλες, στην παρουσια, στην απουσια, στην αναμονη. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Τι ν απαντησεις σ αυτους που δεν σου ζητουν τ αδυνατο. ο ερωτας με τον καιρο δε χρειαζεται να βλεπει καθαρα τη νυχτα. δεν εισαι πια εδω ειναι τ αρωμα σου που μ αναζητει. δεν μπορεις να μην εισαι εδω, εισαι η αποδειξη πως υπαρχω. θελω να σε δω να ερχεσαι σαν τις νεραιδες. ειναι παντα, ειναι ποτε. δεν καταφερνουμε να το διακρινουμε παρα μονο οταν ειμαστε απολυτως μονοι. dev 8a lnsmovnsw tn mera pou prwtn fora se eida va mpaiveis stn 8alassa. </span></div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-44648431320039645222017-07-19T22:27:00.000+03:002017-07-19T22:27:53.471+03:00Μετατοπιση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-U6e8Y6feVB8/WW-yeOitLFI/AAAAAAAABQQ/1luYqsXjZe45DtJw9CFvKoFYue7UdhItQCLcBGAs/s1600/perasma.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="852" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-U6e8Y6feVB8/WW-yeOitLFI/AAAAAAAABQQ/1luYqsXjZe45DtJw9CFvKoFYue7UdhItQCLcBGAs/s320/perasma.jpg" width="284" /></a></div>
<br /></div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-40910325682700006952017-07-12T06:55:00.001+03:002017-07-12T06:55:52.797+03:00Να Μιλας για τον Αρτω Ειναι Να Μιλας Με Πληγες Στο Στομα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-vlmvs9o18rw/WWWdbBesN9I/AAAAAAAABQA/NfextSKbbboaEuRF5mFUhSs0Y3GA8xYdgCLcBGAs/s1600/artwmeplngesstostoma.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="474" data-original-width="901" height="168" src="https://4.bp.blogspot.com/-vlmvs9o18rw/WWWdbBesN9I/AAAAAAAABQA/NfextSKbbboaEuRF5mFUhSs0Y3GA8xYdgCLcBGAs/s320/artwmeplngesstostoma.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px;">ασφαλως και θα εχεις προσεξει αυτο που δειχνει να ειναι πραγματι το κυριο, το εγγενες παραδοξο, ειναι πως τα λογια δεν μπορουν να αποδωσουν την πραγματικη σημασια και ο χρονος, στην πραγματικοτητα, δεν ειναι μια ευθεια γραμμη, ειναι κατι που αποτελειται απο λεξεις, τις οποιες πρεπει να αρχισεις να διαβαζεις απο την πρωτη λεξη και μετα καθε επομενη λεξη με χρονολογικη σειρα για να καταλαβεις, οποτε</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #1d2129; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px;"> αν υποστηριξω πως οι λεξεις και o σειριακος χρονος δεν εχουν σημασια, θα αναρωτηθουμε για ποιο λογο καθομαστε με το κινητο στο χερι και συζηταμε με λεξεις σπαταλωντας τον ελαχιστο και πολυτιμο ελευθερο χρονο μας. μηπως δηλαδη εχουμε υποπεσει σε αντιφαση απο την αρχη; ομως φυσικα βλεπεις ποσες λεξεις και ποσος χρονος χρειαζονται απλα και για να το πεις; ειναι ενδιαφερον, αν καθισεις και το σκεφτεις, ποσο αγαρμπη και επιπονη διαδικασια ειναι να μεταδωσεις στον αλλο ακομα και το απλουστερο πραγμα. για να μην αναφερουμε οτι μπορει και να σε εχω φλομωσει στα φουμαρα οτι εχω ηδη αυτοκτονησει. αν εχω ηδη αυτοκτονησει πως ειναι δυνατο να τα διαβαζεις ολα αυτα; </span></div>
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #1d2129; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px;">"κι ενω ο Αρτω παραμενει Αρτω<br />οι υαινες παραμενουν υαινες"</span></div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-47845442601687533512017-06-03T18:04:00.000+03:002017-06-03T20:08:30.559+03:00Πειραμα Αυτοματης Βλαστησης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-XtvnyNUb4bM/WTLPyQ_1Y9I/AAAAAAAABPw/q1AEkAHa6cQZBKdalh9rGcomtRZ9Uq5ugCLcB/s1600/2m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1496" data-original-width="868" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-XtvnyNUb4bM/WTLPyQ_1Y9I/AAAAAAAABPw/q1AEkAHa6cQZBKdalh9rGcomtRZ9Uq5ugCLcB/s320/2m.jpg" width="185" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">πως συναντιουνται οι ανθρωποι ετσι χωρις εξηγησεις, χωρις ερωτησεις, χωρις απαντησεις. ανθρωποι που δεν χρειαζονταν πανω από μιση ματια για να σου πουν ενα βιβλιο λεξεις, ανθρωποι που με μια μικρη τους κουβεντα μπορεσαν να σου ανατιναξουν το κεφαλι, οχι επειδη ειναι εξυπνοι, ή κατι σας συνδεει, αλλα επειδη ηταν για λιγο ή περισσοτερο καποιο αλλο σου εσυ. το πως συνειδητοποιεις πως εμφανιζονται πια και το πως τους κοιτας και τα παντα δικα σου τα βλεπεις, ειναι κατι που θα με βασανιζει μεχρι να την κανω για αλλη γη για αλλα μερη. ταυτοτητα του ερωτικου και της επικοινωνιας: yparxei kapoia siwpnrn epikoivwvia. tn gvwrizoyv kala oi erwteymevoi. γι αυτο το θεμα πληροφορω εδω τους χωροφυλακες. θα πρεπε να μας κανουν καποτε τη μεγαλη χαρη, να μη χρειαζονται συνεχως, το ποδι μας κατω απο το τραπεζι. </span></div>
</div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-88463892255744068012016-12-13T22:44:00.002+02:002016-12-13T22:46:38.074+02:00Για τους Ψαροντουφεκαδες της Αυγης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-BmpOPWaVOmU/WFBVhcYgM_I/AAAAAAAABPM/HjN7cjLXfUwX-WWGpJ6m3G5DoRiXBjfdACLcB/s1600/psarovtoyfekades%2Btns%2Baygns.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://4.bp.blogspot.com/-BmpOPWaVOmU/WFBVhcYgM_I/AAAAAAAABPM/HjN7cjLXfUwX-WWGpJ6m3G5DoRiXBjfdACLcB/s320/psarovtoyfekades%2Btns%2Baygns.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<i><span style="font-size: x-small;">ερωτευομαστε την παρουσια, αυτο μας λεει η σκεψη που προσπαθει να ορισει το αντικειμενο του ερωτα. αν προσποιουμαστε οτι ο ερωτας εχει αιτια ή λογικη, επιστρεφουμε απο το αντικειμενο στο υποκειμενο και τουμπαλιν, αφου το αντικειμενο και το υποκειμενο ειναι αυτα που η σκεψη αντιλαμβανεται ως ερωτα, ο οποιος ομως παραμενει χωρις λογο και αιτια και δικαιωνεται απο το αγαπημενο προσωπο. Μες στην καρδια μας καιει μια κατακοκκινη πληγη. </span></i></div>
<br />
αποδειχθηκε ευκολο να μαντεψουμε ποια θα ηταν η σπουδαια διαπιστωση<br />
στο κατω κατω δεν υπαρχουν σπανιοι και περιπλοκοι τυποι προσωπικοτητας,<br />
ασε που ειναι θλιβερο να χαζευεις καποιους να συσχετιζουν<br />
σε τακτικο πλεονεκτημα την προβολη ασχετων εντυπωσεων <br />
διαρρηγνυοντας τη μονοτονια των δεδομενων του βερμπαλισμου<br />
<br />
συνεπως η μελαγχολια σας ειναι εντελης ευφημισμος<br />
οσο βαρετα και επιγραμματικα κι αν φαινονται ολαυτα<br />
τα παντα υπουλα μας διεκδικουν χρησιμοποιωντας<br />
ολη τους την πονηρια για να μας ξεφυγουν<br />
και εκει ειναι που ξεδιπλωνονται οι απολυτες δυνατοτητες και τα χρονικα ορια<br />
αυτα τα ορια ομως ειναι επαναλαμβανομενα και αναδρομικα<br />
ετσι απομενουν μονοι τους να χανονται μπροστα σε ενα καθρεφτη,<br />
μην κανοντας καμια ουσιαστικη ανακαλυψη,<br />
εχοντας για τον εαυτο τους μονο μια κοινοτοπη αποψη κι επαναλαμβανοντας :<br />
"το να βλεπω τον εαυτο μου ειναι ενα πετυχημενο κολπο<br />
της παθητικης εννοιας στην ενεργητικη"<br />
<br />
πως μερικες φορες νιωθεις πως στην πραγματικοτητα τιποτα δεν ειναι αληθινο<br />
και πως στα καλα καθουμενα ξυπνας στο μεσο του δρομου;<br />
-γιατι; τι γιατι; γιατι γαμιεστε ολοι.<br />
τιποτα δεν ειναι οπως θα μπορουσε<br />
απομεινε ο πειρασμος του απολυτου<br />
μεσω της μη απαρνησης αυτου που δεν ειναι αλλοτριωση</div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-67576973213956369522016-12-11T20:57:00.000+02:002016-12-11T21:01:15.573+02:00Αναμνήσεις <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-1JVWspftDs8/WE2iTcx-2OI/AAAAAAAABO8/UHB65dCx3_UlwiFSkcTDixkALT0u4AUswCLcB/s1600/per%2Baspera%2Bad%2Bastra.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://2.bp.blogspot.com/-1JVWspftDs8/WE2iTcx-2OI/AAAAAAAABO8/UHB65dCx3_UlwiFSkcTDixkALT0u4AUswCLcB/s320/per%2Baspera%2Bad%2Bastra.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: x-small;"><br /></span>
<span style="font-size: x-small;">Η κατασταση ειναι ετσι κατασκευασμενη ωστε να βιωνεται μονο απο τους κατασκευαστες της</span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://www.xirafi.gr/ktipos/author.php?author=42736">http://www.xirafi.gr/ktipos/author.php?author=42736</a></div>
</div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-25949888808165819012016-12-05T22:35:00.002+02:002016-12-05T22:35:32.760+02:00Ιυγγα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-IuUGSkD8Otg/WEXPfd_fp5I/AAAAAAAABOg/ZjGd1u6iIwsajXM0kwCmTruGvACwTVWDACLcB/s1600/iygga.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="262" src="https://1.bp.blogspot.com/-IuUGSkD8Otg/WEXPfd_fp5I/AAAAAAAABOg/ZjGd1u6iIwsajXM0kwCmTruGvACwTVWDACLcB/s320/iygga.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Ο σταθμος του οσε</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">που δεν μοιαζει </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">με οποιονδηποτε μαγνητη</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">παρα μονο στο σχημα </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">μ αυτες τις ανθρωπινες στεγες </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">που αποψε θα πεταξουν</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">ενα ηλιθιο κτιριο </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">που αποψε θα γινει </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">ενα απολαυστικο ξεφωτο</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">υπολογιζοντας </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">ολες τις απαραιτητες </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">βελτιωσεις του χωρου</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">μεταλασσοντας </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">νοερα </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">το καταπατημενο εδαφος</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">ανατιναζοντάς το </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">ειναι σ ενα απο τα θραυσματα </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">που κοιταζω τον εαυτο μου</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">την ακους, δεν την ακους; πες μου, τη φωνη αυτης της κοπελας;</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">η φτωχεια </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">των βεβαιοτητων μας </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">ειναι </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">τοσο κορεσμενη</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">που μας δινεται </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">για πρωτη φορα </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">η δυνατοτητα </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">να βρεθουμε </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">σ'ενα </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">αληθινα </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">απροβλεπτο </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">συμβαν</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">ακους, δεν την ακους; τη φωνη αυτης της κοπελας που ιυζει;</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">το ζητημα </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">δεν ειναι </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">να γνωριζουμε </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">αφηρημενα</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">αλλα </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">να μαθουμε </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">αν γνωριζουμε</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">ή </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">αν μπορουμε </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">να επιλεξουμε </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">ενα ναι ή οχι</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">την στιγμη </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">που παιζονται </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">αληθινα τα πραγματα</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">την στιγμη </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">που επιβαλλεται </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">να επιλεξουμε</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">ολα τα υπολοιπα </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">ειναι οδοντοκρεμες</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">ακους, δεν ακους; τη φωνη της κοπελας που φρομαζει;</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">ο,τι δεν καταστρεψει τα παντα </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">αυτοκαταστρεφεται</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">αν δεν καταστρεψει τιποτα </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">ειναι κατεστραμμενο</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">ο,τι δεν χρειαζεται να καταστραφει</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"> αξιζει να σωθει </span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">να η λιτοτερη μορφη </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">του μελλοντικου μας</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">ποινικου </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">κωδικα</span></div>
</div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-72323710505696337892016-11-19T23:36:00.001+02:002016-11-20T00:19:32.554+02:00heil myself ! à seize ans<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-HcuOvoxBu7k/WDDFYfm7XiI/AAAAAAAABOM/J3LF3jadO6kOWAhpje0c202IKCDSGRZeQCLcB/s1600/Heil%2BMyself%2B%2521%2B%25C3%25A0%2Bseize%2Bans.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-HcuOvoxBu7k/WDDFYfm7XiI/AAAAAAAABOM/J3LF3jadO6kOWAhpje0c202IKCDSGRZeQCLcB/s320/Heil%2BMyself%2B%2521%2B%25C3%25A0%2Bseize%2Bans.jpg" width="252" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: #f6f7f9; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 12px;">υπαρχει πραγματι καποιο θεαμα της κοινωνιας</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: #f6f7f9; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 12px;"> αλλα δεν υπαρχει καμια κοινωνια του θεαματος</span></div>
</div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-40565098976701360012016-10-05T23:48:00.001+03:002016-10-12T22:22:33.553+03:0054. ΓΚΟΥΕΪ ΜΕΪ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-SFMVP_2fEJE/V_Vj3Cq4hwI/AAAAAAAABNg/-d7BzXGh4gQEs79nSmZUAx3pgN9_UVXsgCLcB/s1600/lll.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="43" src="https://3.bp.blogspot.com/-SFMVP_2fEJE/V_Vj3Cq4hwI/AAAAAAAABNg/-d7BzXGh4gQEs79nSmZUAx3pgN9_UVXsgCLcB/s320/lll.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
χιλια παιδικα ματια καρφωμενα στην πιο ψηλη κορφη που δεν μπορεσαμε ποτε να φτασουμε</div>
<div style="text-align: right;">
οπως κοιτω μεσα στα ματια σου </div>
<div style="text-align: right;">
και δεν ξερω πλεον τι ειναι αυτο </div>
<div style="text-align: right;">
που βλεπουμε στα ματια της</div>
<div style="text-align: right;">
η ενοχη ξεκιναει απο εδω και πουθενα αλλου</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
εδω αρχιζουμε να στηνουμε τα υπνοδωματια του τσιρκου</div>
<div style="text-align: right;">
εδω το προπατορικο αμαρτημα ανταγωνιζεται τα προηγουμενα</div>
<div style="text-align: right;">
εδω ποτε ο ουρανος παντα η σιωπη</div>
<div style="text-align: right;">
εδω ο ερωτας ο μοναδικος ερωτας ο ερωτας ενος οντος</div>
<div style="text-align: right;">
εδω ενα αστερι στις αποσκευες σου</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
ποιος ο λογος να αρμαθιασουμε χειρονομιες ελπιζοντας σ1 περιδεραιο απο αναμνησεις;</div>
<div style="text-align: right;">
ποιος ο λογος λοιπον να μην γραψουμε πανω στις γδαρμενες ετικετττες των κοκκινων βιβλιων;</div>
<div style="text-align: right;">
δεν υπηρξε ποτε απαγορευμενος καρπος!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-GSxnIdUzXcU/V_Vs3-_mBvI/AAAAAAAABN0/aYGaEfOqB2wN9E72Q9y17Bf6R3rgVeSuwCLcB/s1600/54.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://1.bp.blogspot.com/-GSxnIdUzXcU/V_Vs3-_mBvI/AAAAAAAABN0/aYGaEfOqB2wN9E72Q9y17Bf6R3rgVeSuwCLcB/s320/54.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</div>
</div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-63266234500379679652016-09-24T23:34:00.000+03:002016-09-25T13:04:55.866+03:00Τυφλομυγα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-XrcKup-gy5k/V-bjJTY0PXI/AAAAAAAABM8/4v-dBnckIqofU6w__dX9mW_MmKYz_zGKwCLcB/s1600/tyflomyga.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="https://3.bp.blogspot.com/-XrcKup-gy5k/V-bjJTY0PXI/AAAAAAAABM8/4v-dBnckIqofU6w__dX9mW_MmKYz_zGKwCLcB/s320/tyflomyga.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
Θα φυσηξει ενας αερας λιγοτερο αοριστος στα διχτυα που ειναι φτιαγμενα απο τα μεγαλα φυγε μας<br />
Αυτος ειναι ο στιχος που εξωραϊζει τη φυσιογνωμια της αναπαυλας<br />
Στα υποστεγα θα σταζει θαυματουργα ο χειμαρρος των σαστισμενων φαλαινων<br />
Οταν τον συναντουμε τη μοναδικη μερα λεπτο με το λεπτο<br />
Οι νευρικες μας διακλαδωσεις θα ακουμπησουν στους κομητες<br />
Και ο αορατος ιερεας με τικ θα παρει θεση πεζολογικα<br />
Εαν ποτε το ποιητικοτατο μοτιβο εξαφανιστει<br />
Πριν το τελος της μερας που σε δικαιωσει<br />
Το μεγαλο σκαριφημα της μελλοντικης ποιητικης μου<br />
Πανω σε μια ανθισμενη και ακριβη γενικευση<br />
Θα δεις τους αδενες του δερματος μου να μισανοιγουν ξαφνικα ψεγαδια του νοηματος<br />
Ομως ηδη η αμειλικτη χρησιμοτητα δεν υπαρχει πια<br />
Θα παιρνει μορφες πιο δυνατες απο μας<br />
Τι θα κανω με το τρεμουλιασμα της φωνης σου;<br />
Γελοια μασκαρεματα ενος αληθινα μετριου αποτελεσματος<br />
Πλανητης κωμικος βαρουλκο ηθικης<br />
Χρησιμοποιω αναγκαστικα χτενισμα των φρασεων<br />
Ξαναπιανω την οψη παπιας που αφησα να πεσει<br />
Στοβιλιζω ενα υφος βαθυ και αφελες<br />
Πολυ πιο ευστοχα απ' οτι μπορεις, Σαββατο εσυ, καθημερινη εσυ να δοκιμασεις<br />
Θα φυσηξω τη μυτη της φωτιας, του παιδιου μου<br />
Σπαρακτικες κραυγες και ζωη<br />
Οπως μετραω τα φωνηεντα στη τσεπη μου<br />
Πειτε μου που θα σταματησει η φλογα<br />
Μεσα στο αθροισμα των ημερων, μεσα στη τρελλα<br />
Αυριο ο αποηχος του τραγουδιου της σαλαμανδρας<br />
Θα δωσει σχημα στον ασπρομαυρο ηλιο στα μαλλια σου<br />
Οπως ο αορατος ερωτας θα ξεχαστει<br />
Χωρις να δεις πως περνα ξυστα απο δυο κονδορες των ανδεων που πετουν σε ομοκεντρους κυκλους ομοιους με σκαλοπατια<br />
Δικα μας τα αναστατωμενα αρωματα<br />
Που δεν ειναι εκει, Σαββατο, εσυ, καθημερινη, εσυ να δοκιμασεις<br />
Εδωσα το παρον σε αγωνες για να βαρυνω τα αοριστα συγχωρω μου με τυπικες βροχες που αγαπησα<br />
Θα εισχωρησω μεσα στα δικα σου για να λυσω τα υπνωτικα μαγια<br />
Το αποτελεσμα θα ειναι ενσωματωμενα αβεβαιο<br />
Δεν θα χρειαστει καθολου<br />
Σαββατο εσυ, καθημερινη εσυ, να δοκιμασεις<br />
<div>
<br /></div>
</div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-66766678351324470262016-07-14T03:56:00.003+03:002016-07-14T13:01:28.377+03:00Μη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-cat6Unqlpv4/V4bi-QTIOPI/AAAAAAAABMo/z6a-h9exOecoXquyJLSFv6avNnR8GM1dQCLcB/s1600/mn.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://3.bp.blogspot.com/-cat6Unqlpv4/V4bi-QTIOPI/AAAAAAAABMo/z6a-h9exOecoXquyJLSFv6avNnR8GM1dQCLcB/s320/mn.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">αυτη τη στιγμη (μη)λειπεις. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">μολις εχεις σχολασει απο τη δουλεια. κατεβαινεις την αριστοτελους να παρεις απο την σταση το λεωφορειο. ο ιδρωτας να </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">κυλα, η ζεστη </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">αποπνικτικη, </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">αγκαθωτο στεφανι στο μετωπο. ο ηλιος ακομα λαμπρος, ασημενια θερμαστρα αστραφτερη, τσουζει στα ματια, βαραινει τα στηθια, ζεχνουν τα κτιρια, ενα πλατυ πυρινο πινελο απελευθερωνει ή συμπληρωνει το νοημα της </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">ζωης, σκορπουν εδω κι εκει οι </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">σκεψεις. αστυνομικοι παρατεταγμενοι στην τσιμισκη, κρανη και ασπιδες, φωνες, βοη, μακρινη ηχω απο το τουνελ του δρομου. μαζι με τη </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">φυσικη ταραχη που χαρακτηριζεται απο μια ριπη ανεμου στους κροταφους, που φερνει μαζι του μια </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">εμβροντητη μορφη χαμενης ζωης. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">αυτη τη στιγμη </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">λειπεις.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">η </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">κερδισμενη ζωη ξαναρχεται με τη μορφη της παιδικης ηλικιας, </span>χαμενη απο παιχνιδια, χαμενη απο ερωτα, μια (μη)ανεκτιμητη ποιοτητα που περικλειει το ενιαιο νομισμα του (μη)συναισθηματος. <span style="font-family: inherit;">γαλαζιοι αναπνευστηρες, μαυρα βατραχοπεδιλα, αναγλυφα βιβλια τσεπης, κατηφοριζεις σε μια φιλοξενη παραλια, </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">καταφευγεις στο μοναδικο δεντρο, </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">στεκεσαι στη σκια. γιατι ρε γαμωτο μονο ενα τριημερο, </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">φυσικο μαυρισμα, </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">κατουρημα μεσα στη θαλασσα, πετσετες που μοσχοβολανε θαλασσα, εμενες αϋπνος ολο το βραδυ, να </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">πλυθεις στο υπαιθριο ντουζ, να </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">αλλαξεις μαγιο στην καμπινα. προσεχε την πορτα κλειδωνει αναποδα. αλλα ποιος θα σε σωσει απ'την </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">εννοια του χρονου; ποτε θα μαθεις να εξαγνιζεις την </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">ηδονη των αναμνησεων; πως θα ξανασυναντησεις την ποιοτητα που βρισκεται στις συλλαβες του ονοματός σου;</span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">αυτη τη στιγμη </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">λειπεις. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: inherit;">ηταν τα λιγα εκατοστα που σε χωριζαν απο τον πυρετο της πορειας. </span><span style="font-family: inherit;">τοιχος αδιαπεραστος φτιαγμενος απο </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">πολυτιμα υλικα στα ορια της </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">ζωης και της </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">ληθης της ζωης. </span><span style="font-family: inherit;">θα μπορεσεις ποτε να </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">ξαναδημιουργησεις τη μουσικη μεσα στα </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">βηματα σου; </span><span style="font-family: inherit;">το βραδυ μπροστα στην τηλεοραση παρακολουθησες τα γεγονοτα της ημερας. τα συνθηματα, τη βιαιη καταληξη. </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">ειδησεις, </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">σχολια, </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">αναλυσεις, </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">αναρτησεις, </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">εκτιμησεις, </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">γνωμες, </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">προβλεψεις, </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">σεναρια αφιερωμενα στον εαυτο τους, </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">προφητειες, νεες ειδησεις, νεες ανταποκρισεις, στατιστικες που μας πληροφορουν ποιοι ειμαστε και τι κανουμε αυτη τη στιγμη, σφυγμομετρησεις, </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">ακουστε τωρα </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">διαβαστε τωρα τι εγινε τι θα γινει. η αστυνομια και ο στρατος υπερασπιζουν αυτα που παντοτε προσπαθουσες να πετυχεις, προνομια, χρηματα, ιδιοκτησιες, επιθυμιες. στα χερια σου ασυναισθητα σα να ενιωσες να </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">σκληραινει η νεανικη σου ψευδαισθηση για ενα πιο δικαιο κοσμο. </span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">αυτη τη στιγμη </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">λειπεις.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit; text-align: justify;">σε λουζει ιδρωτας, </span><span style="text-align: justify;">(μη)</span><span style="font-family: inherit; text-align: justify;">αποκοσμος καθως αγγιζεις την απελπιστικα </span><span style="font-family: inherit; text-align: justify;">χαλαρη σου </span><span style="text-align: justify;">(μη)</span><span style="font-family: inherit; text-align: justify;">στυση. δυσαρεστημενος </span><span style="text-align: justify;">(μη)</span><span style="font-family: inherit; text-align: justify;">βαζεις το βιντεο στο λαπτοπ χωρις ηχο. ειναι εκεινη στο δωματιο, μολις γυρισε απο τη δουλεια. ή απο επισκεψη στους γονεις της ή απο κομμωτηριο, ποιος </span><span style="text-align: justify;">(μη)</span><span style="font-family: inherit; text-align: justify;">θυμαται. οι ψηλοτακουνες γοβες, η </span><span style="text-align: justify;">(μη)</span><span style="font-family: inherit; text-align: justify;">γαληνη των γαλαζιων ματιων της, γερνει πισω το κεφαλι και χαμογελα. εκεινη που δεν ξερει το κακο, παρα μοναχα εξ ακοης. εκεινη ασφαλως ωραια, καμωμενη απο σκιρτηματα που πολλα απο αυτα </span><span style="text-align: justify;">(μη)</span><span style="font-family: inherit; text-align: justify;">φαινομενικα δεν εχουν καμια σημασια, αλλα προοριζονται να συνοδευσουν το σκιρτημα που εχει ολη τη </span><span style="text-align: justify;">(μη)</span><span style="font-family: inherit; text-align: justify;">σημασια που θα ηθελες να δωσεις στον </span><span style="text-align: justify;">(μη)</span><span style="font-family: inherit; text-align: justify;">εαυτο σου. γυμνη στεκεται μπροστα σου, το εφηβαιο της σε προσκαλει. κρατωντας την απο τη μεση τη φιλας ξανα και ξανα, της τον χωνεις στο στομα στο μουνι στον κωλο. ερεθισμενος επιτελους και περηφανος. σκουπιζεις τα χυσια απον αφαλο σου και προσπαθεις να χωσεις το κεφαλι σου μεσα να μπεις μεσα σιγα σιγα, τελευταιο να μεινει το χερι που πληκτρολογει.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">αυτη τη στιγμη </span>(μη)<span style="font-family: inherit;">λειπεις.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">πισω απο τους μπατσους</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"> αδυνατεις να βγεις στην αληθινη ζωη </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">να φυτεψεις ενα αστερι στην καρδια του πεπρωμενου σου </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">και να καεις στο φως, </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">στο σπασμωδικο φως </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">που θα ειναι σαν το φως </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">της πλατειας μουσχουντη </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">την ωρα που γκρεμιζονται </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">οι δυο τριφωτες κολωνες, </span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">ή δεν θα ειναι</span></div>
</div>
</div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-30419074213094862092016-07-07T03:18:00.000+03:002017-11-05T01:28:25.052+02:00Δεν<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-Bj4nybd3yzY/V32c5zO8X9I/AAAAAAAABMY/pF2VNDpruJ0YrTteQ9SyTtkzPPPaKq21ACLcB/s1600/ioylios.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-Bj4nybd3yzY/V32c5zO8X9I/AAAAAAAABMY/pF2VNDpruJ0YrTteQ9SyTtkzPPPaKq21ACLcB/s320/ioylios.jpg" width="282" /></span></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">(δεν)θα γινοταν κατι πολυ μεγαλο τον ιουλιο του 2016, (δεν)το ειχε υποσχεθει στον εαυτο της εκεινο το απογευμα, (δεν)ηταν σιγουρη γιατι αυτο που γινοταν, χωρις να ξερει ακριβως πως και ποτε, (δεν)υπηρχε ηδη μεσα της. καμια φορα </span><span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">(δεν)</span>της μιλουσε, (δεν)την ειδοποιουσε να ειναι προσεκτικη να μη</span><span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">(δεν)</span>ν παρασερνεται, να μη</span><span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">(δεν)</span>ν εκδηλωνεται πριν ειναι σιγουρη για κατι, να μη</span><span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">(δεν)</span> παρατηρει γυρω της, να μη</span><span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">(δεν)</span> κραταει καπως τον εαυτο της σε αποσταση, (δεν)υπαινισσοταν αυτο που θα επρεπε να παψει να ειναι, για να ειναι αυτη που ειναι, να εκλεγει με την μεροληψια της απογνωσης αναμεσα σ αυτο που υπαρχει αυτο που πρεπει να επιλεγει, να ανακαλυψει τις ιδιαζουσες ικανοτητες στον εαυτο της που θα οδηγησουν στη ευρυτερη αναζητηση των χαρισματων που θα της ταιριαζαν αλλα δεν της εχουν δοθει. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">ολοι γυρω της (δεν)ζουσαν δραματικα τον ιουλιο του 2016, (δεν)εβαζαν τις φωνες, (δεν)εκλαιγαν, (δεν)τα επαιρναν ολα στα σοβαρα, κατι (δεν)τους βαραινε, κατι που δεν ομολογουσαν. (δεν)ηταν κατι φυσιολογικο, λες και (δεν)τους βαραινε κατι κοινο, λες και (δεν)προσπαθουσαν να ξεχασουν κατι, λες και (δεν)προσπαθουσαν να ζησουν στο παρον και δεν τα καταφερναν. (δεν)ηταν κατι το κοινο που θυμιζε καταστροφη, η καταστροφη (δεν)ηταν η πιο φυσικη κατασταση και το πιο δυσκολο </span><span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">(δεν)</span>ηταν να περιμενεις με αξιοπρεπεια την καταστροφη, να μη</span><span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">(δεν)</span>πρεπει να κρατηθεις σε αποσταση, να μη</span><span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">(δεν)</span> δωσεις μεγαλη σημασια, να μη</span><span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">(δεν)</span>ν κλαις, να μη</span><span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">(δεν)</span> φωναζεις, να μη</span><span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">(δεν)</span> ζεις δραματικα την καθε στιγμη, να</span><span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">(δεν) </span>παρατηρεις και να</span><span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">(δεν)</span> προσεχεις. να</span><span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">(δεν)</span> χλευαζεις. να</span><span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">(δεν)</span> ακινητοποιεις μερικες στιγμες μεσα απο τυχαιες ρυθμισεις με αυρα λιγο πολυ αγνωστη, που σαν αναρωτηθεις σου φαινεται πως(δεν) βρισκεις μεσα σου το μυστικο τους, </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">(δεν)ηταν σιγουρη οτι θα τα καταφερνε τον ιουλιο του 2016, (δεν)θα εμενε απ εξω, (δεν)θα ξεπερνουσε ευκολα καθε κοινο βαρος, (δεν)θα εκοβε οριστικα τους δεσμους της με ολα τα απροσδιοριστα φορτια, (δεν)θα ανοιγοταν ελευθερη στο συμπαν, (δεν)θα ηταν πολυ προσεκτικη, (δεν)θα πηγαινε παντου ελαφρια σαν πουπουλο, μακρινη, απροσιτη, αδιαφορη για τα παντα, ευγενικη, κυνικη, συμπαθητικη, ευχαριστη, εισερχοταν ηδη, (δεν)το ενιωθε, σ εναν κοσμο αιφνιδιων συχετισμων, συμπτωσεων που (δεν)σε απολιθωνουν, που (δεν)παρουσιαζουν καθε φορα ολα τα φαινομενα ενος σηματος, χωρις να μπορεις να ξερεις πραγματικα ποιο σημα ειναι αυτο. (δεν)ηξερε τον τροπο, (δεν)ηταν βεβαιη οτι θα γινει κατι πολυ μεγαλο γιατι (δεν)ηξερε τη μεθοδο, (δεν)εμαθε να ιεραρχει τα γεγονοτα, απο το πιο απλο εως το πιο συνθετο, γεγονοτα που συμβαινουν και δε συμβαινουν παρα μονο σε κεινη, συγκινησεις που αυτη μονο (δεν)δοκιμαζει, απο τα απροσδιοριστα νευματα που (δεν)προκαλει η θεα καποιου σπανιου αντικειμενου μεχρι τον ιλιγγο της αφιξης σε καποιον συγκεκριμενο χωρο, γεγονοτα που παντα (δεν)συνοδευονται με την αισθηση οτι κατι σοβαρο και ουσιωδες (δεν)συμβαινει. κατι που (δεν)προκαλει τα σημαδια της ικανοποιησης που (δεν)ειναι πολυ διαφορετικα απο αυτα του κορεσμου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">(δεν)ειναι περιεργο;</span></div>
</div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-78435823364359908392016-06-28T02:12:00.001+03:002016-06-28T02:16:03.424+03:00Σκακι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-vOY3GOPIC-0/V3GxhAx46bI/AAAAAAAABMI/24lOdHgnH-0-4EiCa3ajGKmVOgMUg8m6wCLcB/s1600/sssssssss.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-vOY3GOPIC-0/V3GxhAx46bI/AAAAAAAABMI/24lOdHgnH-0-4EiCa3ajGKmVOgMUg8m6wCLcB/s320/sssssssss.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;">Π</span>αιζουμε σκακι. αυτην την εποχη εισαι λευκο πιονι. εισαι χαρουμενος. φοβασαι μονο εσενα. μας ενωνει η εχεμυθια, οι μυθοι κατω απο το τραπεζι. παγοβουνα που πλεουν στη σιωπη. ζεις σ'ενα σπιτι με πολλα δωματια, χωρις διαδρομους. το ενα δωματιο οδηγει στο αλλο. υπαρχουν δωματια ορθανοιχτα στο φως, χαρουμενα και δωματια κλειστα που ποτε δε θα μαθεις τι κρυβουν. δωματια κλειδωμενα, αμπαρωμενα απο μεσα με συρτες. μετακινουμενοι τοιχοι αρκετα επιδεξια, δωματια μεσημβρινα, δωματια με ακανονιστο σχημα, κυκλικες σκαλες, μοναχικες γωνιες, αντικρυ στη θαλασσα, και δωματια τυφλα να βλεπουν σε ακαλυπτους, σε αποχετευσεις που ποτιζουν σκουρια. δωματια χωρις απαντηση, δωματια χωρις οικτο, αδειοι χωροι και αδιεξοδα, ωστε να ειναι αδυνατος ο προσανατολισμος. μοναχα ηχοι βουβοι πισω απο τις πορτες, αναπαντητα ονοματα, κανενας να μην τα προφερει, νυχιες στο μαυροπινακα, κατω απο τη σκονη της σιωπης. πινακες και αλλα αντικειμενα ειναι διασπαρτα στους τοιχους, καθως και συνθηματα, αχρηστοι αριθμοι, πληθωρα απο βελη και διασπαρτοι χαρτες με παραλληλη ηχητικη ατμοσφαιρα. καμια δεκαρια συντροφοι περιφερονται με υφος χαμενο, απευθυνοντάς σου συστηματικα το λογο και παραδιδοντάς σου μερικους κλειστους φακελους με αποσπασματα βιβλιων επιμελως επιλεγμενα. προχωρωντας θα διασχισεις το σαλονι των εμβαθυνουσων φαντασιωσεων και των προωρων εκτρωματικων εμπειριων, το καθιστικο της ελλειψης ειλικρινειας, τη θορυβωδη κουζινα της φοβερης μονομανιας της αλαζονειας, το WC των παραισθησεων που η ιδια η βουληση υπηρετει, τη σιωπηλη αιθουσα της απουσιας ενθουσιασμου, το πολυχρωμο δωματιο των συνειδητων αποχαιρετισμων, για να φτασεις στην αιθουσα της ψευδαισθησης μιας πραγματικης αλλαγης, διαγωνια πανω και κατω απο το σκοτεινο δωματιο των λιποψυχων συλλογισμων, τη βεραντα της αυτοπεριφρονησης με χαρουμενες κραυγες, τη σαλα του εσχατογεροντισμου, και την αιθουσα του λυσσασμενου θυμου. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;">Α</span>ν συνεχισεις θα φτασεις και στο δωματιο του ποθου σου. εκει θα την κρατησεις ολη νυχτα αγκαλια, μωρο μογγολικο με τον αντιχειρα στο στομα. θα την ταιζεις με ο,τι ειχες μαζεψει ολη μερα. χαμογελα ψευτικα φιλια, χειρονομιες ραμμενες στο δερμα, τη μεγαλη σκια στον τοιχο, τον αγουρο σπασμο, ερημα, πανω στο στρωμα. και τα ξημερωματα οταν καταφερεις να ξεγελασεις την πεινα της μεσα στην αγκαλια σου και να την αποκοιμησεις, θα γινεις μεμιας εσυ, αλογο, πυργος, τρελος, βασιλισσα. με την ευκολια της σαρκας. θα μπεις, θα ξεκλειδωσεις τις πορτες, θα ανοιξεις διαπλατα ολα τα δωματια, να φωτοβολησουν οι καθρεφτες. μεσα σου το γυμνο, τρομαγμενο παιδι θα σκουπισει τη μυτη του, καθως ονειρευευεται να τραγουδησει να γελασει και να κλαψει χωρις να προδοθει. βλεπεις, αν και υπαρχει χρυσαφι στις διαψευσεις, δεν αρκει να ξεφορτωνεσαι τις ψευδαισθησεις, ξεχνωντας να εστιασεις στις επιθυμιες για τις οποιες αυτες οι ψευδαισθησεις δεν ηταν παρα ενα ανεπαρκες πεπλο. δεν ξερω πως θα μπορουσαμε στις μερες μας να ελπιζουμε οτι θα σμικρυνουμε την κρισιμη παρεξηγηση που οφειλεται στις φαινομενικα αξεπεραστες δυσκολιες της αντικειμενοποιησης των ιδεων. απ την πλευρα μου εχω μπει πολλες φορες στην καρδια αυτης της παρεξηγησης και μ ειχα πιασει να ισχυριζομαι πως το θεμα ειναι να αφυπνισουμε τις λεξεις και να τις υποβαλλουμε σ ενα χειρισμο προκειμενου να εξυπηρετησουν τη δημιουργια ενος υφους εμπειρισμου και ονειροπολησης. καμμια σχεση με εμμονικες διψες ποιητικων διευθετησεων, μακρια απο μενα αυτα. τωρα, οσον αφορα στις λειψες ηθικες αξιες, κατω απο τις αξιοθρηνητες συνθηκες της ευρωπαικης υπαρξης, ακομα και απο την πρακτικη αποψη, δεν μπορουμε να τις υπερασπισουμε ουτε για μια στιγμη, χασαμε, πως το λενε. καπουτ, δι εντ, τζιφος. </span></div>
</div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-81521450946569015692016-06-01T01:44:00.000+03:002016-06-01T18:01:02.236+03:00Μπορεις Να Παιρνεις Ενα Εισιτηριο Επιστροφης Καθε Φορα Που Σταματαει Το Τρενο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-RgKVKRkxwkc/V04SWfp3KJI/AAAAAAAABL4/E979l1BKvvAnYoMUeeN4G3WmRSQWSVbPwCLcB/s1600/noise.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://3.bp.blogspot.com/-RgKVKRkxwkc/V04SWfp3KJI/AAAAAAAABL4/E979l1BKvvAnYoMUeeN4G3WmRSQWSVbPwCLcB/s1600/noise.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;">Κ</span>ι ομως απο καπου πρεπει κανεις να αρχισει. πρεπει καπως να βρεθει μια λεξη. δεν μπορω να σταματησω, η λεξη που ψαχνω βρισκεται στο στομα σου δεν μπορω να σταματησω. μεγαλο λαθος δες τι εγραψε. απελευθερωσε τις λεξεις, μην τις εχεις δεμενες. αγαπητη μου λεξη, ασε με να πιασω το Λ σου. σ αγαπω, απ ολα τα κοριτσια στο σχολειο, μονο εσενα. που αλλου θα βρω τετοιο Ξ; ανοησιες, ειμαι λεξη; λογια λογια λογια, λεξεις. προσελαβαν τους πατεραδες μας για να καταστρεψουν αυτον τον κοσμο, χρειαζεται κανεις ολη την ψυχραιμη ξεφτιλα ενος αριβιστα τηλεοπτικων πανελ για να υποστηριξει μια προοπτικη σε ολα αυτα με αυτοσυγκρατηση και κοσμιοτητα. ισως θελουν να ξεχασουμε πως αν ειχαν ολα την ιδια τιμη, δεν θα υπηρχε τιμη.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;">Α</span>πο την πολλη χρηση οι λεξεις εχουν γινει πια φυλλα, δεντρα. με χειρονομιες μου ζηταν τα παντα. το σταχτοδοχειο. ενα φλιτζανι τσαι. να τακτοποιησω τα ρουχα τους. να τους βγαλω τα παπουτσια. να πλυνω τις μασελες τους. να λυσω τα στηθια τους, μεγαλα και μαλακα σαν μεδουσες. χρησιμοποιω μια λεξη σημαινει τη συσχετιζω με το ρευμα εκεινο που διαμορφωνει τη ζωη μας, στο οποιο γομιμοποιουνται οι αντιληψεις των αισθησεων, τα συναισθηματα, οι επιθυμιες, οι ελπιδες και οι νοητικες δραστηριοτητες που συνδεουν μεταξυ τους τις σκεψεις. η γονιμοποιηση ειναι η ηθελημενη αυτοκτονια που επιτρεπει τη μεταδοση της ζωης σε νεες μορφες προσαρμοσμενες στις μεταβαλλομενες συνθηκες. απο μηχανικη αποψη ο ερωτας ειναι κατι σαν αυτοκτονια επειδη ειναι αποσαρθρωση της ζωης και τιποτα περισσοτερο. μενει να εξετασουμε τη ζωη στις εσωτερες αντιφασεις της. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;">Α</span>υτο που ηταν αρχικα αδυνατο εχει γινει πια δυνατο. τα παντα, οσα τα δεναν οι αλλοι στις λεξεις για να τα εξασφαλισουν, ειχαν εξαφανιστει. πηρα την καθε λεξη, καθαρη, πεντακαθαρη και την εκανα καινουρια για δικη μου χρηση, για να μην την αγγιξει κανεις ποτε, ονειρα βρεφικης ηλικιας. ονειρευομαι οτι θυμαμαι, δεντρα, ολοκληρους ανθρωπους, ουρανους που τη νυχτα ροδιζουν, αντανακλωντας τα φωτα της πολης. το ιδιο χρωμα παιρναν και τα ματια της λεξης που ψαχνω. ματια τυφλης. δεν υπαρχει περιβαλλον, ουτε κοινωνια εξελισσομαστε σε εναν κοσμο κατοικημενο απο παρουσιες, κινδυνους, φιλους, εχθρους, ασφαλιτες, σημεια ζωης και σημεια θανατου. ειμαστε φτιαγμενοι τοσο καλα από θροΐσματα δεντρων, θορυβωδη κοπανηματα απο μπαλκονοπορτες, μυρωδιες τηγανισματος στο φωταγωγο, κελαρυσματα του νερου που δραπετευουν απο παραθυρακια WC, οχλαγωγια προσευχης στο σχολείο, βραδια στο καμπινκ με μακρυμανικο και αλατι, ψηφιοποιημενες φωνες των ηχητικων ανακοινωσεων στα ασανσερ και καμπανακια που αναγγελουν το νουμερακι σου στον γκισε, διαβατες φτιασιδωμενοι σαν αποτυχημενα μοντελα, σιωπηλες περιστροφες μιας βιντεοκαμερας επιτηρησης, animation της φρικης, αστεια κουδουνισματα των καινουριων κινητων, των ταμειων του σουπερμαρκετ, ξελογιασμα απο οθονες πλασμα. δεν υπαρχει νοημα. υπαρχει μονο αφαιρεση ολων των δραστηριοτητων που τοποθετουνται σε μια επικαιροτητα που στερειται βαθους και συνυπαρχει χωρις προβλημα με την τελευταια διαφημιση της cosmote στην αλληλουχία των ιλουστρασιον αποψεων του χρονολογιου στο facebook. μια επικαιροτητα που βριθει απο κενα, χαος που δεν εχει ενσωματωθει συνιστωντας ενα μερος που ειναι απροβλεπτο, αντιφατικο και μη αναγωγιμο. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;">Ο</span>ι λεξεις ειναι μονιμες οταν εχει ξυστει το μολυβι ή οταν εχει ζεσταθει η μελανη. τωρα δεν ειμαι αυτο που ημουν οταν σχηματιζοταν η λεξη που ελεγε τι ειμαι. φυσικα και υπαρχουν λεξεις. αυτο που θελει εξελιξη ειναι οι λεξεις. απο λεξεις εισαι φτιαγμενη αγαπητη μου λεξη, γι αυτο θελεις οσα δεν εχεις. ενας μηχανικος με χειροποιητο πουλοβερ πινει ενα κοκτειλ αναμεσα σε φιλους, στην ταρατσα ενος εναλλακτικου καφε. εγκαρδιοι, αστειευονται μετρημενα, δεν κανουν ουτε πολυ θορυβο ουτε πολλη σιωπη, κοιταζονται χαμογελωντας, με καποια ευδαιμονια: ειναι τοσο πολιτισμενοι. δυσκολα μπορει να φανταστει κανεις πιο πληρη κολαση. ενας μελλοντας θολος, ανικανος σαν τραυλισμα, που θα κοκκαλωνουμε οταν βρισκουμε την ξεχασμενη αμμο στις τσεπες απο το βραδυ εκεινο που μεθυσαμε με κλεμενες μπυρες, εραστες μιας γυναικας που χαθηκε ξεχνωντας στην κρεμαστρα το κατακοκκινο φουστανι, ασχετα που στο τελος θα τη θυμομαστε μονο να ξεκολλα το χαμηλοκαβαλο τζιν απο τους γοφους. το πιο ωραιο δεν το εχουμε δει ακομα. η απολυτη συνειδηση επιτυγχανεται μεσω της απολυτης αλλοτριωσης. ο ανθρωπος πρεπει να γινει μαριονετα, να χειραφετηθει απο φυσικους, ηθικους και κοινωνικους καταναγκασμους για να ξαναβρει την πρωτοπλαστη αθωοτητα του, να αποπροσωποποιηθει σε απουσια, αγνωσια και ληθη. τα πιο ωραια δεν τα εχουμε δει ακομα, μονο που πρεπει πρωτα να ξεχωρισουμε τις ουτοπιες-κραχτες των τεχνοκρατων που περιμενουν το νευμα απο ψευτοδιανοητες της πνευματικης ελιτ, για να πιασουνε τη βρωμικη δουλεια.</span></div>
</div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-82167795213614697052016-05-05T00:00:00.000+03:002016-05-05T15:06:03.000+03:00Παρολο που, Παρολα που<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-2vecMIVJB8Y/Vyph3gsqumI/AAAAAAAABLo/J_5-lvDlqGcATOu4-5zvUS1M0LWiB5kogCLcB/s1600/eliane%2Bpapai.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="211" src="https://2.bp.blogspot.com/-2vecMIVJB8Y/Vyph3gsqumI/AAAAAAAABLo/J_5-lvDlqGcATOu4-5zvUS1M0LWiB5kogCLcB/s320/eliane%2Bpapai.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Θες να σου πω για ρυτιδες που τρεχουν τρελες στην κατηφορα, οπως νοσταλγεις μεσανυχτα ενα τριτο χερι να σφιξεις αναμεσα στα δικα σου.</span><span style="font-family: inherit;"> Για αγριες χαρες μεσα σου σαν κραυγες (παντα βουβα πνιγμενες στο ιδιο τους το αιμα). </span><span style="font-family: inherit;">Σαν να παιζεις καθε βδομαδα ΠΡΟΠΟ και να χανεις παντα τα στανταρ. Θυμασαι; Φτασαμε βραδυ, οπως παντα εχανα τους δρομους αλλα αρνιομουν να ρωτησω.</span> <span style="font-family: inherit;">Θες να </span><span style="font-family: inherit;">σου πω για φωνες, λεξεις ξεχασμενες, χαρες γεματες εκδοχα σκοταδια, καλοκαιρια, βολτες με το αμαξι σε χωματοδρομους, πευκα να γερνουν πανω στις θαλασσες, για </span><span style="font-family: inherit;">πανικους ανεξηγητους κατω απ το πουκαμισο. </span><span style="font-family: inherit;">Πες μου ποια εισαι και γιατι σου γραφω συνεχεια. Η μυρωδια της μελανης μου σπαει τη μυτη, κουραστηκα να σβηνω και να τσαλακωνω σελιδες. Οι αναμνησεις σαν </span><span style="font-family: inherit;">τηλεφωνημα τα μεσανυχτα, κομματιαζουν τον υπνο, ποτε δεν ειναι για καλο.</span><span style="font-family: inherit;"> Το θεo μου δεν εχω ιδεα γιατι το κανω </span><span style="font-family: inherit;">αυτο. </span><span style="font-family: inherit;">Μπερδευω τοπους, ονοματα, πτωσεις και χρονους. Ισως ειναι ασκοπο να σου γραφω </span><span style="font-family: inherit;">πραγματα που δεν θα διαβασεις ποτε, τετοιες νυχτες σαν ξεχασμενο πενταευρο στις τσεπες του μπουφαν. Τι να σου γραψω, πως ν αρχισω; τα λογια αερας και </span><span style="font-family: inherit;">φευγουν. Πηραμε την ανηφορα της παλαιων πατρων απεναντι το παγκακι βαμμενο κοκκινο, σαν το χαμογελο σου, σαν συνθημα γραμμενο σε τοιχο, θα κοιμηθεις εδω </span><span style="font-family: inherit;">αποψε;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Θες να σου πω για ενα σημειωμα που σου βαλα στο χερι, στην αντιγονιδων, σημειωμα σκορπιος πολτος, τα γραμματα μελισσες να δραπετευουν, να το φανταζομαι παρα </span><span style="font-family: inherit;">να το γραφω, "βαλε με στο παιχνιδι". Μαυρα ματια, μαυρα φρυδια, κατσαρα μαυρα μαλλια, μεχρι τους αγερωχους ωμους, το στομα φωτια, τα στηθια ορθια </span><span style="font-family: inherit;">αμμουδιες ηλιολουστες, φορουσες φουστα, μωβ καλτσες κοντες και ελβιελες, </span>το μικροσκοπικο εσωρουχο κοκκινη εξεγερση.<span style="font-family: inherit;"> Να λεω σαχλαμαρες απ το μυαλο μου, εσυ να γελας και να μου ταρακουνας το </span><span style="font-family: inherit;">σσυμπαν, να μ αγκαλιαζεις, να με φιλας, να πινουμε με ενα ποτηρι. Στεγνωνε το στομα μου οταν με κοιτουσες. Πες μου ποια είσαι και γιατι σου γραφω συνεχεια. </span><span style="font-family: inherit;">Θες να σου πω για βροχη που εχει τη μυρωδια των μαλλιων σου και δυναμωνει σαν απελπισμενος ερωτας. Θες να σου περιγραψω πως εσκυψα και σε φιλησα λες και </span><span style="font-family: inherit;">μπορουσα ετσι να κρυφτω, κι η θαλασσα ερημος που βαφτηκε γαλαζια. Μονο τα δαχτυλα μου σε ξερουν. </span><span style="font-family: inherit;">Το θεo μου δεν εχω ιδεα γιατι το κανω </span><span style="font-family: inherit;">αυτο. </span><span style="font-family: inherit;">Τι να σου γραψω, </span><span style="font-family: inherit;">πως ν αρχισω; Το φιλι του πατερα, αιμα στο μαγουλο, γυρναω σπιτι ο υπολογιστης αναμμενος, καθομαι να γραψω μια ιστορια αγαπης. Κρυψωνες για μπασταρδες </span><span style="font-family: inherit;">λεξεις, αλλεπαλληλες στρωσεις να κρυφτει η αληθεια, αλλα φυλακισμενος στα στεγανα της αφηγησης ξεγελιεμαι. Τα δικα μου ακρα στις δαγκανες και τα ματωμενα </span><span style="font-family: inherit;">δογκανα και οι λαθροθηρες με τα σκυλια τους πλησιαζουν. Πιξελ στη βροχη, ξεβαμμενα δαση. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
Ξερω γιατι ηρθες εδω, ξερω γιατι ερχεσαι παντα νυχτες σαν κι αυτη. Θελεις ιστοριες ασπρομαυρες θολες σαν φιλμ νουαρ. Eχω πολλες τετοιες να σου πω. Ελα <span style="font-family: inherit;">παραδεξου το, θελεις κι εσυ το b-movie σου. </span><span style="font-family: inherit;">Δειξε μου ομως το αληθινο σου προσωπο, κι ας ειναι κατι που μονο εσυ καταλαβαινεις. Πες μου που σκατα εισαι </span><span style="font-family: inherit;">τελοσπαντων και γιατι δεν ερχεσαι.</span></div>
</div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-10904686485725670082016-04-19T22:27:00.001+03:002016-04-20T11:10:55.653+03:00Ψευδομαρτυρες στο Δικαστηριο των Ονειρων<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-88KWtkDTKV4/VxaHXy3Uk7I/AAAAAAAABLY/Wy63uTWZ_m8Vj-MHQ6UQEvfIc9UKHdmggCLcB/s1600/oveirwv.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://2.bp.blogspot.com/-88KWtkDTKV4/VxaHXy3Uk7I/AAAAAAAABLY/Wy63uTWZ_m8Vj-MHQ6UQEvfIc9UKHdmggCLcB/s320/oveirwv.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;">Μ</span>οιραια, η μεταμνημονιακη ζωη οικοδομειται πανω στην ιδεα οτι τα παντα ειναι επιθυμητα και αυτοματως ανεπιθυμητα και το ζητουμενο ειναι η ευχερεια να αλλαζεις συνεχως, οψη, συνηθειες, σχεδια, φιλους, συντροφους, επαγγελματα, πεποιθησεις και προοπτικες, ολο και πιο γρηγορα, ολο και πιο ευκολα, ολο και πιο ανεμελα, ενω παραλληλα απαγορευεται να ανησυχεις οτι αυτες οι αλλαγες ειναι επιφανειακες και ανουσιες. Το παρον σου ειναι το επος της αφυπνισης ολων εκεινων που δεν προλαβες να συνειδητοποιησεις, απο την παιδικη σου ηλικια μεχρι το εθνικο οικονομικο παρελθον και απ'τις αλυτες εντασεις των συναισθηματικων σχεσεων μεχρι τις μοδες. Εξαλλου οι μοδες ειναι αυτο ακριβως: κατι που αιωνιως καταφθανει και που παντα εχει περασει, αλλεπαλληλες, επιταχυνομενες δοκιμες μαγιο, γκατζετ και βιβλιων τσεπης στο βεστιαριο του τιποτα και του καθολου, που σου απαγορευουν ακριβως να τα επιθυμησεις και να τα απολαυσεις. Η χαριτωμενη αποκρυψη απο τα δελτια ειδησεων του γεγονοτος πως το ζαρωμα των φρυδιων του πρωθυπουργου διδασκεται στα αμερικανικα κολλεγια επικοινωνιολογιας αποδεικνυει αν μη τι αλλο πως τα θεαματικα αδεξια καραγκιοζιλικια της Χρυσης Αβγης προσχεδιαζονται απο τους ιδιους ακριβως ατζεντηδες. Στη χωρα των σαπιων σταφυλιων οι σταφιδες κανουν κουμαντο, ως βδελυρο καταλοιπο της εποχης που οι διανοουμενοι προσυπεγραφαν αοριστες ή αινιγματικες μεταφορες, ικανες να βραχυκυκλωσουν την ομαλη διαδοση του ευαγγελιου των ποσοστιαιων μοναδων. Αυτο λεει πολλα για τη συγχυση της κοινης γνωμης, που βρισκεται απεναντι σ' αυτο το παραδοξο: οι περιστασεις την καλουν να κριτικαρει ενα κρατος που ειναι τοσο ασυνεπες και παραλογο ωστε παυει να ειναι κρατος, οποτε δεν υπαρχει πια τιποτα να κριτικαρεις. Απο μια βαθυτερη σκοπια, η κυβερνηση φαινεται να αντεχει ακριβως επειδη δεν ειναι κυβερνηση.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;">Τ</span>ο Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία, το UKIP στη Βρετανία, το κόμμα του Βίλντερς στην Ολλανδία, το Προοδευτικό Κόμμα στη Νορβηγία, το Fidesz στην Ουγγαρια, το AfD στη Γερμανία, το κομμα του Νομου και της Δικαιοσυνης στην Πολωνια, το κομμα των αληθινων Φινλανδων στη Φινλανδια, οι σουηδοι δημοκρατες στη Σουηδια, το φλαμανδικο συμφερον στο Βελγιο, το κομμα της ελευθεριας την Αυστρια, το SVP στην Ελβετια, η Λεγκα του βορρα στην Ιταλια, το λαϊκο κομμα στη Δανια, η Αυγη στην Τσεχια, το ΕKRΕ στην Εσθονια, τραβωντας τη μασκα απ'την προδοτικη κι ολο λασπη μορφη τους, μπορεις να δεις να πεφτουν ενα προς ενα, σαν σκαγια απο φιλντισι σε τσιγκινη κουπα, σαν συννεφα που αποτιθενται, ολα οσα σκοτεινιαζουν τη νοημοσυνη. Ειναι πια κοινοτοπια πως ενα συνολο οντων μπορει να δυναμωσει τη ψυχολογικη του δυναμη, απλως και μονο με την παθητικη ανασκοπηση ασυνδετων ιδεων. Μενει να επαληθευτει πως η οπισθοδρομηση γινεται παντα με την εισαγωγη της υπεραξιας μιας διαθεσιμης ενεργειας. Ο δρομος του απολυτου αστυνομικου ελεγχου ολων των ανρθωπων και ο δρομος της απεριοριστης ελευθερης δημιουργικοτητας των ανθρωπινων δραστηριοτητων ειναι κοινος: ειναι ο δρομος των συγχρονων ανακαλυψεων. Βρισκομαστε αναγκαστικα στον ιδιο δρομο με τους εχθρους μας, βαδιζοντας με την ξεκαθαρη συνειδηση οτι ειμαστε εχθροι. Ο καλυτερος ας κερδισει. Αλλα η εκβασή του ειναι κιολας βεβαιη, δεν θα κερδισει κανεις. Αυτο που τελικα θα συμβει, θα ειναι η πληρης συμμετροποιηση ολων των γηινων δυναμεων.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;">Κ</span>αταλαβαινει ευκολα κανεις οτι η συγχυσμενη και κενη φλυαρια μεταξυ του αγχους της καθημερινοτητας και της λογοκρινομενης αγανακτησης που μαστιζει την ελληνικη κοινωνια ή ο,τι απεμεινε τελος παντων απ' αυτην, δεν ειναι μονο γελοια, αλλα και ενδεικτικη. Στην πραγματικοτητα, οι φωστηρες της τηλεορασης και η μαζα των σοσιαλ μιντια, ιδρωνουν ωστε να πεισουν οτι φτωχεια και βλακεια ειναι ενα και το αυτο. Η αυταπατη ότι κατανοουμε εκεινο που συμβαινει δεν ειναι παρα ακομη ενα αντικειμενο καταναλωσης, απεναντι σε ενα κοσμο που εφτασε στο τελος του χωρις καν να γνωρισει το νοημά του. Η επιμονη των ΜΜΕ, οσο και των διανοουμενων, στο να ερμηνευουν την κατασταση με προπολεμικα θεωρητικα στανταρντ, διχως να παιρνουν υπ' οψιν τη βιβλικη πολιτισμικη μεταμορφωση που επιβαλλουν στον κοσμο οι νεες τεχνολογιες των λεγομενων social media, αποτελει, αυτη καθεαυτην, συμπτωμα του jet lag που προκαλειται απ' την ασυλληπτη επιταχυνση των ιδιων εκεινων τεχνολογιων. Απο μας εξαρταται αν η τυποποιηση θ ανοιξει το δρομο σε πιο ενδιαφεροντα πεδια πειραματισμου. Αναλογα με το αποτελεσμα μπορουμε να καταληξουμε στην πιο απολυτη αποκτηνωση της ζωης του ανθρωπου ή στη δυνατοτητα μιας ατελειωτης ανακαλυψης νεων επιθυμιων. Αλλα αυτες οι νεεες επιθυμιες δεν θα εκδηλωθουν απο μονες τους στο ελεγχομενο πλαισιο του κοσμου μας. Χρειαζεται μια κοινη δραση για να τις ανιχνευσει, να τις εκδηλωσει, να τις πραγματωσει. </span></div>
</div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-51557673544111606822016-03-04T13:45:00.000+02:002016-03-04T13:45:40.257+02:00Περπαταει Αναμεσα Στους Αλλους και Επιστρεφει Μονος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-ZhuPU3yi2YE/VtlzrmvRTcI/AAAAAAAABLI/0bfgux8TaDU/s1600/xxxxxx.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-ZhuPU3yi2YE/VtlzrmvRTcI/AAAAAAAABLI/0bfgux8TaDU/s320/xxxxxx.jpg" width="190" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;">Τ</span>ο φως της κουζινας ακομα αναμμενο, κι εγω να σε γυρευω απο τοιχο σε τοιχο, δεν εχω ιδεα απο θεατρο, εχω να πατησω 7-8 χρονια σε θεατρο, οποιος βαριεται ειναι βαρετος, ολα χανουν βαθμιαια το ενδιαφερον τους με την ταχυτητα σε χιλιομετρα ανα δευτερολεπτο με την οποια περιστρεφεται η γη, την ιδια ταχυτητα με την οποια οι φιλοι και συνεργοι μας φευγουν ή εξαφανιζονται, ιδεες! καλε μου κυριε; δεν μιλαμε εδω για ιδεες, το φως αναμμενο, μ'ακουτε, μ'ακουτε, απαντηστε οβερ! απαντηστε, το αναποδογυρισμενο λεωφορειο στην Κασσανδρου με Προξενων, γιατι απο'κει θα ρχοντουσαν να μας πετσοκοψουν και να σε τριγυρνα τροπαιο στα μαγαζια, αν σ'εβλεπε η Ελευθερια τα γελια που θα βαζε, η υλη μεταδιδεται με τις αισθησεις ομως η μορφη διαρρεει το νου, το φως στην κουζινα ακομα αναμμενο, μηπως εχεις φως ακομα; αινιγματα που χαθηκαν, μια νεα γεωγραφια παθους, φαινεται πως αρχισαμε να συνηθιζουμε αλλα δεν ειναι καθολου ετσι, σιωπη!- Δεν υπαρχει λυση εξω απ την αγαπη, να μια διατυπωση που μπορει να μας φανει εξαιρετικα χρησιμη, αν απορριψουμε τα ηθικοπλαστικα υποννοουμενα της και την ξαναστησουμε στα ποδια της, ως σημειο αναφορας και προσηλωσης οπως το πολικο αστερι για τους νομους της ναυσιπλοϊας, θα μας πηδαλιουχησουμε, θα βουτηχτουμε σε ολους τους καβους και τις πουντες, θα βουλιαξουμε στην αμορφη θαλασσα των γνωσεων και των τεχνικων μας και στο μεταξυ, θα ξεχασουμε τι ειναι η ελευθερια, θα χασουμε την ικανοτητα να επωφελουμαστε απ'αυτην, ισως ειναι κοντα η μερα που η αστυνομια θα μας απαγορευει να πλαθουμε νεες εικονες, δηλαδη εικονες που δε γινεται να κατανοηθουν χωρις προσπαθεια της φαντασιας. εχουμε παρει ηδη αυτο τον δρομο.</span></div>
</div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-30852610326746876362016-02-11T21:51:00.000+02:002016-02-15T23:23:37.574+02:00Σ' αυτο το σταυροδρομι ειναι που βρεθηκαμε και χαθηκαμε<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-vSrkuJtw4n4/Vrzll0kS5PI/AAAAAAAABK4/AgB4L6Jj8nc/s1600/raix.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="247" src="https://3.bp.blogspot.com/-vSrkuJtw4n4/Vrzll0kS5PI/AAAAAAAABK4/AgB4L6Jj8nc/s320/raix.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;">"πρεπει να απομακρυνθουμε</span><br />
<span style="font-family: inherit;">απ' αυτην την τμηματικη ηττα.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">σιγουρα.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">και τι πρεπει να γινει;</span><br />
<span style="font-family: inherit;">ποιος θα αντισταθει;</span><br />
<span style="font-family: inherit;">ομορφα παιδια η περιπετεια πεθανε</span><br />
<span style="font-family: inherit;">τελικα καμια περιπετεια δεν ηταν φτιαγμενη αμεσα για μας</span><br />
<span style="font-family: inherit;">μπροστα σ' ολα τα κατορθωματα του εφικτου</span><br />
<span style="font-family: inherit;">που αναπτυσσονταν τοσο γρηγορα</span><br />
<span style="font-family: inherit;">πανω σ'αυτην την στιγμη</span><br />
<span style="font-family: inherit;">την μοναδικη μας φιλη</span><br />
<span style="font-family: inherit;">τον πικρο μας εχθρο</span><br />
<span style="font-family: inherit;">οι συζητησεις τα γελια οι φωνες οι ερωτες</span><br />
<span style="font-family: inherit;">θα πνιγουν στην πηχτη νοσταλγια</span>"<br />
<span style="font-family: inherit;">κι εμεις δεν μπορουμε να δουμε την πλατεια απο ψηλα</span></div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6127055491001835456.post-83310619146233106072016-02-05T21:02:00.000+02:002016-03-14T00:20:32.394+02:00Μη Χασεις Και Μη Σε Χασουν<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-SbmMX64zI2Q/VrTxEoz9aYI/AAAAAAAABKo/tEznuQPUGLA/s1600/mnxaseiskaimnsexasoyv.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="215" src="https://4.bp.blogspot.com/-SbmMX64zI2Q/VrTxEoz9aYI/AAAAAAAABKo/tEznuQPUGLA/s320/mnxaseiskaimnsexasoyv.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<span style="font-family: inherit;">κανενας δεν ξεγελα κανεναν</span><br />
<span style="font-family: inherit;">μην απορησεις για τις εικονες που συνθετουν τις φλεβες της μνημης</span><br />
<span style="font-family: inherit;">γιατι αυτες και οχι καποιες αλλες</span><br />
<span style="font-family: inherit;">λες και ηταν ολα προγραμματισμενα </span><br />
<span style="font-family: inherit;">αναμεσα στους χρονους και τους σπασμους των ρηματων</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">κανενας δεν ξεγελα κανεναν</span><br />
<span style="font-family: inherit;">κυνηγανε μια εικονα που δεν εχει βρεθει ακομα</span><br />
<span style="font-family: inherit;">που κρατανε βαθια φυλαγμενη μεσα σου</span><br />
<span style="font-family: inherit;">την σκεπαζουμε με αλλες εικονες μεχρι να βγει</span><br />
<span style="font-family: inherit;">αναμεσα στις πτωσεις και τα γελια των αντωνυμιων</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">κανενας δεν ξεγελα κανεναν</span><br />
<span style="font-family: inherit;">οπως σ'αφηναν να φτιαχνεις καστρα και φρουρια πανω στο χαλι</span><br />
<span style="font-family: inherit;">(οταν χτενιζες τα κροσσια του το σπιτι ελαμπε)</span><br />
<span style="font-family: inherit;">η ιδιοκτησια γινεται αξια οταν πραγματωθει</span><br />
<span style="font-family: inherit;">αναμεσα στην πραγματικοτητα της ρευστοτητας καθε μερους του λογου</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">πρεπει να ξεκαθαρισουμε μια για παντα </span><br />
<span style="font-family: inherit;">οτι δεν μπορουμε να ονομαζουμε δημιουργια την προσωπικη εκφραση </span><br />
<span style="font-family: inherit;">οταν χρησιμοποιουμε φαινομενικοτητες που δημιουργηθηκαν απο αλλους. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">δημιουργια δεν ειναι η συνθεση πραγματων και μορφων, </span><br />
<span style="font-family: inherit;">αλλα η εφευρεση καινουριων νομων αυτης της συνθεσης.</span></div>
moN_kouLhttp://www.blogger.com/profile/00605973903827731308noreply@blogger.com0