35
Σε αυτήν την ουσιαστική κίνηση των αγορών, που συνίσταται στο ν'απορροφά όσα υπήρχαν μέσα στην ανθρώπινη δραστηριότητα σε ρευστή κατάσταση, για να τα κατέχει σε στέρεη κατάσταση, σαν αντικείμενα που έγιναν η αποκλειστική αξία με το να διατυπώνουν στο αρνητικό τη βιωμένη αξία, αναγνωρίζουμε τον παλιό μας εχθρό, που ξέρει τόσο καλά να εμφανίζεται με την πρώτη ματιά σαν κάτι τελείως κοινό και αυτονόητο, ενώ αντίθετα είναι τόσο πολύπλοκο και τόσο γεμάτο από λεπτές μεταφυσικές αποχρώσεις, το εμπόρευμα.
36
Αυτή είναι η αρχή του φετιχισμού του εμπορεύματος, η κυριαρχία της κοινωνίας από "υπεραισθητά αντικείμενα αν και γίνονται αισθητά", η οποία λαμβάνει χώρα απολύτως μέσα στις αγορές όπου ο αισθητός κόσμος αντικαθίσταται από μια επιλογή εικόνων, που υπάρχουν πάνω από αυτόν, και που συγχρόνως έχει κατορθώσει να αναγνωριστεί σαν το κατεξοχήν αισθητό.
37
Ο κόσμος ταυτόχρονα παρών και απών, που οι αγορές μας δείχνουν, είναι ο κόσμος του εμπορεύματος που κυριαρχεί σε ό,τι είναι βιωμένο.
39
Η εξέλιξη αυτή, που αποκλείει το ποιοτικό υπόκειται και η ίδια σαν ανάπτυξη, στο ποιοτικό πέρασμα: οι αγορές διατυμπανίζουν ότι έχει περάσει το κατώφλι της ίδιας του της αφθονίας, πράγμα που εξακολουθεί να συμβαίνει σε τοπικό επίπεδο και σε ορισμένα σημεία, αλλά ήδη ισχύει για την καθολική κλίμακα η οποία είναι το πρωταρχικό σημείο αναφοράς των εμπορευμάτων, σημείο αναφοράς που πρακτική κίνησή του, επαλήθευσε συνενώνοντας τη Γη ως μια παγκόσμια αγορά.
42
Οι αγορές είναι η στιγμή που τα εμπορεύματα έφθασαν την ολοκληρωτική κατάληψη της κοινωνικής ζωής.
44
Οι αγορές είναι ένας διαρκής πόλεμος του οπίου για να μας αναγκάσει να αποδεχθούμε την ταύτιση των αγαθών με τα εμπορεύματα και της ικανοποίησής του με την επιβίωση, που αυξάνεται σύμφωνα με τους δικούς της νόμους.
47
Ο πραγματικός καταναλωτής γίνεται καταναλωτής ψευδαισθήσεων. Το εμπόρευμα είναι αυτή η πραγματική υπαρκτή ψευδαίσθηση, και οι αγορές η γενική εκδήλωση της.
48
Η αξία χρήσης που περιλαμβάνεται εμμέσως στην ανταλλακτική αξία πρέπει τώρα να διατυπωθεί ρητά, μέσα στην ανεστραμμένη πραγματικότητα των αγορών ακριβώς επειδή η ουσιαστική πραγματικότητά της έχει διαβρωθεί από την υπεραναπτυγμένη εμπορευματική οικονομία και επειδή μια ψευδο-δικαιολόγηση καθίσταται αναγκαία στην ψεύτικη ζωή.
49
Οι αγορές είναι η άλλη πλευρά του χρήματος: το γενικό και αφηρημένο ισοδύναμο όλων των πρώτων υλών. Αλλά αν τα χρήματα έχουν κυριαρχήσει την κοινωνία ως αναπαράσταση της κεντρικής ισοτιμίας, δηλαδή του ανταλλάξιμου χαρακτήρα πλήθους αγαθών των οποίων η χρήση παρέμεινε μη συγκρίσιμη, οι αγορές αποτελούν το σύγχρονο αναπτυγμένο συμπλήρωμά του, όπου το σύνολο του παγκόσμιου εμπορικού μπλοκ εμφανίζεται, ως γενική ισοδυναμία για ό,τι ολόκληρη η κοινωνία μπορεί να είναι και να κάνει. Οι αγορές είναι τα χρήματα που κυττάμε μόνο, γιατί ήδη είναι το σύνολο της χρήσης που ανταλλάσσεται με το σύνολο της αφηρημένης αναπαράστασης. Οι αγορές δεν είναι μόνο ο υπηρέτης της ψευδο-χρήσης, είναι ήδη, μέσα τους, η ψευδο-χρήση της ζωής.
53
Η συνείδηση της επιθυμίας και η επιθυμία της συνείδησης είναι ένα και το αυτό σχέδιο που, στην αρνητική του μορφή, επιθυμεί την κατάργηση των τάξεων, δηλαδή, την άμεση εξουσία των εργαζόμενων σε κάθε στιγμή της δραστηριότητάς τους. Το αντίθετό του είναι η κοινωνία των αγορών, όπου το εμπόρευμα αυτοθαυμάζεται μέσα σ'έναν κόσμο που το ίδιο δημιούργησε.
Σε αυτήν την ουσιαστική κίνηση των αγορών, που συνίσταται στο ν'απορροφά όσα υπήρχαν μέσα στην ανθρώπινη δραστηριότητα σε ρευστή κατάσταση, για να τα κατέχει σε στέρεη κατάσταση, σαν αντικείμενα που έγιναν η αποκλειστική αξία με το να διατυπώνουν στο αρνητικό τη βιωμένη αξία, αναγνωρίζουμε τον παλιό μας εχθρό, που ξέρει τόσο καλά να εμφανίζεται με την πρώτη ματιά σαν κάτι τελείως κοινό και αυτονόητο, ενώ αντίθετα είναι τόσο πολύπλοκο και τόσο γεμάτο από λεπτές μεταφυσικές αποχρώσεις, το εμπόρευμα.
36
Αυτή είναι η αρχή του φετιχισμού του εμπορεύματος, η κυριαρχία της κοινωνίας από "υπεραισθητά αντικείμενα αν και γίνονται αισθητά", η οποία λαμβάνει χώρα απολύτως μέσα στις αγορές όπου ο αισθητός κόσμος αντικαθίσταται από μια επιλογή εικόνων, που υπάρχουν πάνω από αυτόν, και που συγχρόνως έχει κατορθώσει να αναγνωριστεί σαν το κατεξοχήν αισθητό.
37
Ο κόσμος ταυτόχρονα παρών και απών, που οι αγορές μας δείχνουν, είναι ο κόσμος του εμπορεύματος που κυριαρχεί σε ό,τι είναι βιωμένο.
39
Η εξέλιξη αυτή, που αποκλείει το ποιοτικό υπόκειται και η ίδια σαν ανάπτυξη, στο ποιοτικό πέρασμα: οι αγορές διατυμπανίζουν ότι έχει περάσει το κατώφλι της ίδιας του της αφθονίας, πράγμα που εξακολουθεί να συμβαίνει σε τοπικό επίπεδο και σε ορισμένα σημεία, αλλά ήδη ισχύει για την καθολική κλίμακα η οποία είναι το πρωταρχικό σημείο αναφοράς των εμπορευμάτων, σημείο αναφοράς που πρακτική κίνησή του, επαλήθευσε συνενώνοντας τη Γη ως μια παγκόσμια αγορά.
42
Οι αγορές είναι η στιγμή που τα εμπορεύματα έφθασαν την ολοκληρωτική κατάληψη της κοινωνικής ζωής.
44
Οι αγορές είναι ένας διαρκής πόλεμος του οπίου για να μας αναγκάσει να αποδεχθούμε την ταύτιση των αγαθών με τα εμπορεύματα και της ικανοποίησής του με την επιβίωση, που αυξάνεται σύμφωνα με τους δικούς της νόμους.
47
Ο πραγματικός καταναλωτής γίνεται καταναλωτής ψευδαισθήσεων. Το εμπόρευμα είναι αυτή η πραγματική υπαρκτή ψευδαίσθηση, και οι αγορές η γενική εκδήλωση της.
48
Η αξία χρήσης που περιλαμβάνεται εμμέσως στην ανταλλακτική αξία πρέπει τώρα να διατυπωθεί ρητά, μέσα στην ανεστραμμένη πραγματικότητα των αγορών ακριβώς επειδή η ουσιαστική πραγματικότητά της έχει διαβρωθεί από την υπεραναπτυγμένη εμπορευματική οικονομία και επειδή μια ψευδο-δικαιολόγηση καθίσταται αναγκαία στην ψεύτικη ζωή.
49
Οι αγορές είναι η άλλη πλευρά του χρήματος: το γενικό και αφηρημένο ισοδύναμο όλων των πρώτων υλών. Αλλά αν τα χρήματα έχουν κυριαρχήσει την κοινωνία ως αναπαράσταση της κεντρικής ισοτιμίας, δηλαδή του ανταλλάξιμου χαρακτήρα πλήθους αγαθών των οποίων η χρήση παρέμεινε μη συγκρίσιμη, οι αγορές αποτελούν το σύγχρονο αναπτυγμένο συμπλήρωμά του, όπου το σύνολο του παγκόσμιου εμπορικού μπλοκ εμφανίζεται, ως γενική ισοδυναμία για ό,τι ολόκληρη η κοινωνία μπορεί να είναι και να κάνει. Οι αγορές είναι τα χρήματα που κυττάμε μόνο, γιατί ήδη είναι το σύνολο της χρήσης που ανταλλάσσεται με το σύνολο της αφηρημένης αναπαράστασης. Οι αγορές δεν είναι μόνο ο υπηρέτης της ψευδο-χρήσης, είναι ήδη, μέσα τους, η ψευδο-χρήση της ζωής.
53
Η συνείδηση της επιθυμίας και η επιθυμία της συνείδησης είναι ένα και το αυτό σχέδιο που, στην αρνητική του μορφή, επιθυμεί την κατάργηση των τάξεων, δηλαδή, την άμεση εξουσία των εργαζόμενων σε κάθε στιγμή της δραστηριότητάς τους. Το αντίθετό του είναι η κοινωνία των αγορών, όπου το εμπόρευμα αυτοθαυμάζεται μέσα σ'έναν κόσμο που το ίδιο δημιούργησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου