Τετάρτη, Οκτωβρίου 21, 2015

για τον Τασο


...παψε, στο Διοικητηριο παρκαρα πανω στο πεζοδρομιο...
...και απ'την Προξενων κει που παλια ειχε κηπους να ανεβαινουν μοσχοβολιες απο γαζιες...
...ποιος ρημαξε τις γαζιες;...
...η καρδια μου να χτυπαει αρρυθμα, η τρελη! σα να ανεβηκα τις σκαλες με τα ποδια...
...εγω να ισορροπω πανω της, να την κρατω, οπως κρατας αγκαλια ζηλοτυπα τα χρονια που φευγουν...
...κι αν σου τα λεω ολα αυτα δεν είναι για το σκοινι που κρεμεται, γυμνο, απο το ταβανι, για τη ληθη ειναι, φιδι νηστικο, απλωνεται, κουλουριαζεται κατω απ τις γραμμες που γραφω. μιλα μου παλι γι' αγαπη.

Δεν υπάρχουν σχόλια :