ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ

Διορθωνοντας ποιητικα την πληροφορια, αποκρυπτογραφωντας την επικαιροτητα, μεταφραζοντας τους επισημους ορους και αντιστρεφοντας την προπαγανδα των γεγονοτων, καθε στιγμη απο ξεκρεμαστη και ασυμπληρωτη συγκυρια, αργα ή γρηγορα αυτοπραγματωνεται και αυτοσυμπληρωνεται, ακινητοποιωντας το αυθεντικο βιωμα και μετουσιωνοντάς το, οπως μια γεννητρια μετατρεπει τη μηχανικη ενεργεια σε ηλεκτρικη και κατοπιν τη διοχετευει σε μια διαταξη που μετατρεπει την ηλεκτρικη σε μηχανικη ή αλλη.

Μπορει και να λεω ανοησιες, αλλα η σιωπηρη επικοινωνια που γνωριζουν απο πρωτο χερι οι ερωτευμενοι και που καθιστα πολυτελεια λεξεις και κινησεις που περισσευουν εκει ακριβως που δεν χρειαζονται να ειπωθουν ή να αποδειξουν κατι, οσο γελοια κι αν φαινεται σε οποιον δε συμμεριζεται αυτο το μεθυσι, ειναι η μονη εφαρμογη του συνεκτικου σχεδιου, της ατελειωτης ευχαριστησης και της συνειδησης οτι αυτο που ισχυει για μενα ή εσενα ισχυει για ολους.

plutôt que d'en croire mes yeux

je préfère perdre ton image

sous toutes mes faces

Ο ανοιχτος διαλογος με τη μορφη μιας συζητησης μαραθωνιου φυσικα δεν απαιτει να γνωριζομαστε για να σκεφτομαστε ή να επιθυμουμε το ιδιο ακριβως πραγμα. Οι προωρα τσακισμενες ονειροπολησεις ενοτητας, η αναμνηση της μαγικης ατμοσφαιρας που περιβαλλει τις αληθινα κοινωνικα αλληλεγγυες μικροκοινοτητες ή και παρεες και η επιτευξη της μετατροπης μιας σειρας απο στιγμες σε ενα ολοστρογγυλο λεπτο και μια αυθεντικα βιωμενη ολοτητα που δεν γνωριζει διαρκεια ή ποσοτητα αλλα μονο ποιοτητα, δεν ειναι αλλο απ το σημειο μηδεν οπου ολα αρχιζουν πραγματικα. 

Απ την ιστανμπουλ, το καϊρο, το ριο, τη σοφια, την στοκχολμη, την αθηνα, η ποιοτικη αναταραχη που εξεγειρει τις μαζες, επειδη ακριβως πηγαζει απευθειας απ το ριζοσπαστισμο των μαζων, διορθωνει τα συνορα της αποκτηνωσης και της υποταγης. Η μπερδεμενη γεωμετρια της εξουσιας και η αυτοακρωτηριαζομενη αλγεβρά της, οπου καθε ποσοτητα γινεται αβεβαιη εφοσον οικονομοποιειται με αμφιβολη καθε φορα συναλλαγματικη αξια, με αναγκαζει, τωρα αυτο το αυγουστιατικο ξημερωμα, να γραφω απο ανυπομονησια με ανυπομονησια. Για να ζησω χωρις νεκρο χρονο, γιατι εχουμε κοινο σχεδιο, γιατι εχουμε κοινο σχεδιο, γιατι εχουμε κοινο σχεδιο.