54. ΓΚΟΥΕΪ ΜΕΪ

χιλια παιδικα ματια καρφωμενα στην πιο ψηλη κορφη που δεν μπορεσαμε ποτε να φτασουμε

οπως κοιτω μεσα στα ματια σου 

και δεν ξερω πλεον τι ειναι αυτο 

που βλεπουμε στα ματια της

η ενοχη ξεκιναει απο εδω και πουθενα αλλου

εδω αρχιζουμε να στηνουμε τα υπνοδωματια του τσιρκου

εδω το προπατορικο αμαρτημα ανταγωνιζεται τα προηγουμενα

εδω ποτε ο ουρανος παντα η σιωπη

εδω ο ερωτας ο μοναδικος ερωτας ο ερωτας ενος οντος

εδω ενα αστερι στις αποσκευες σου

ποιος ο λογος να αρμαθιασουμε χειρονομιες ελπιζοντας σ1 περιδεραιο απο αναμνησεις;

ποιος ο λογος λοιπον να μην γραψουμε πανω στις γδαρμενες ετικετττες των κοκκινων βιβλιων;

δεν υπηρξε ποτε απαγορευμενος καρπος!