Ανάλυση γενέθλιου ωροσκοπίου και αστρολογικού χάρτη δημάρχου Τσανάκα

Τι λένε τα Astra για τη δήμαρχο Καβάλας - Τσανάκα.

ΗΛΙΟΣ ( μοίρες 10.18) 

Αγαπητή Τσανάκα, σε μία πόλη η οποία διαθέτει απροσδιόριστο αριθμό υπηρεσιών αστυνόμευσης, αντικατασκοπείας, μυστικές υπηρεσίες, φανερές υπηρεσίες, κρατικές και παρακρατικές, με δημοτική και διαδημοτική ανεξάρτητη και εξαρτημένη πολιτική, πάντοτε στην υπηρεσία ενός εξουσιαστικού μυστικισμού, κάθε αρμόδιο μέλος αυτών των πλοκαμιών -εν προκειμένω ε σ ύ- έχει την τάση και υποχρέωση να υπερεκτιμά τόσο τους πράκτορες συναδέλφους του, όσο και τους αντιπάλους με τους οποίους ασχολείται, δίνοντάς τους υ π ό σ τ α σ η όταν η επικαιρότητα το απαιτεί. Αν η μία πλευρά του νομίσματος είναι το κράτος ελέγχου, η αντίθετη πλευρά που το συμπληρώνει και το ενοποιεί, είναι το κράτος χειραγώγησης. Η διεύθυνση της επιτήρησης και της χειραγώγησης είναι ενοποιημένη.

ΣΕΛΗΝΗ ( μοίρες 12.19)

Άκου Τσανάκα, ζούμε σε μία πόλη και μία ιδιόμορφη πολιτική κατάσταση όπου τα πάντα είναι δομημένα επάνω στο συμφέρον και τη συνωμοσία. Κάθε υπηρεσία ασφαλείας κάποιας 'βιομηχανίας' καταπολεμά το σαμποτάζ στο χώρο της και στην ανάγκη το οργανώνει στο χώρο του ανταγωνιστή της. Για παράδειγμα, όποιος επενδύει κεφάλαια στα αεροπορικά δρομολόγια του αεροδρομίου της Χρυσούπολης, ωφελείται απ'την εξαθλίωση και ανυποληψία των δρομολογίων φέρυ-μπόουτ κ.ο.κ. Έτσι αμέτρητες συνωμοσίες υ π έ ρ της κατεστημένης τάξης, διαπλέκονται και αντιμάχονται η μία την άλλη, καταλήγοντας ασφαλίτες και μυστικοί πράκτορες, δήμαρχοι και λαχειοπώλες, υπάλληλοι αναπτυξιακών συμπράξεων και κατασκευαστές κουραμπιέδων, να αλληλοπαρακολουθούνται χ ω ρ ί ς να ξέρουν ακριβώς γιατί, ή να συναντιούνται τυχαία χωρίς να μπορούν να αναγνωρίσουν ο ένας τον άλλο.

ΕΡΜΗΣ ( μοίρες 1.46)

Αγαπητή Τσανάκα, στα άδυτα του ίδιου σκοτεινού δικτύου, όσοι υπηρετούν φαινομενικά τον ίδιο σκοπό, (των ιδιοκτητών της κοινωνίας), είναι α ν α γ κ α σ μ έ ν ο ι αργά ή γρήγορα να αγνοήσουν τα δεδομένα και τα συμπεράσματα ενός άλλου παρεμφερούς τμήματος κρατικού ή παρακρατικού, και κατά συνέπεια του διευθυντικού πυρήνα. Μην ξεχνάμε πως οι θλιβερές σου δηλώσεις είναι αποτέλεσμα αυτής ακριβώς της α σ τ ο χ ί α ς - παρέκκλισης, η μεγαλύτερη απόδειξη δηλαδή πως οι δημόσιοι υπάλληλοι στους οποίους διοχετεύεται μεγάλη δύναμη και εξουσία, καταλήγουν νομοτελειακά να παύουν να είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Κάποτε οι άνθρωποι συνωμοτούσαν μόνο ενάντια σε μία κατεστημένη τάξη πραγμάτων. Σήμερα έχουμε φτάσει να συνωμοτούν όλοι υπέρ αυτής και αυτό ή δ η αποτελεί ένα καινούριο επάγγελμα σε πλήρη μάλιστα άνθιση.

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ( μοίρες 1.28) 

Αγαπητή Τσανάκα, στην πραγματικότητα όμως; Το πραγματικό κέρδος από όλα αυτά παραμένει μυστικό και όσοι οργανώνεστε σε αυτά, αδυνατείτε να συλλάβετε τα όποια μακροπρόθεσμα συμπεράσματα που εξάγονται. Συμβαίνει κάποιες 'επιτυχίες' σας σε επίπεδο οργάνωσης και στρατηγικής να απελευθερώνουν ή και να εγκλωβίζουν ορισμένες δυνάμεις και δυναμικές σε λάθος κατευθύνσεις χρονικά και σημειακά. Έχουμε να κάνουμε λοιπόν με μυστικές κρατικές υπηρεσίες, οι οποίες στο μέτρο που αυξάνουν σε δύναμη και προσωπικό, καταλήγουν να αυτοεπιτηρούνται και να συνωμοτούν ε ν ά ν τ ι α στον εαυτό τους, θυμίζοντας την ιστορία με τους οικολόγους και την απελευθέρωση φιδιών στο βουνό. Είμαστε θεατές απροκάλυπτης και ταυτόχρονα μυστικοπαθούς εφαρμογής ενός είδους προληπτικού ε μ φ υ λ ί ο υ πολέμου, προσαρμοσμένου στις επιταγές ενός προσχεδιασμένου μέλλοντος.

ΑΡΗΣ ( μοίρες 27.55)

Αγαπητή Τσανάκα, η ηλιθιότητα πιστεύει πως ό λ α είναι ξεκάθαρα, όταν η τηλεόραση δείχνει μία ωραία εικόνα και τη σχολιάζει με ένα ξεδιάντροπο ψέμα. Η ακύρωση των εγκαινίων του ολοκαυτώματος επρόκειτο να γίνει για να λάβει χώρα ένα ακαριαίο επικοινωνιακό τέχνασμα μεταμοντέρνων προδιαγραφών σε συσκευασία φωτοβολίδας -αποκτηνωθείτε, δημοσκοπήστε, τελειώσατε. «Για όλα φταίνε οι Εβραίοι», λες. «Τι είναι ο Εβραίος;» σε ρωτώ. «Κάποιος που στις φλέβες του κυλάει εβραϊκό αίμα», απαντάς. «Και πώς ξεχωρίζεις το εβραϊκό αίμα από το αίμα των άλλων;» Η ερώτηση σου προκαλεί σύγχυση. Μπερδεύεσαι, κομπιάζεις. Ύστερα λες, «Εννοούσα ότι ανήκει στην εβραϊκή φυλή». «Τι είναι η φυλή;» σε ρωτώ. «Η φυλή; Αυτό είναι προφανές. Όπως υπάρχει γερμανική φυλή, έτσι υπάρχει κι εβραϊκή». «Και ποια είναι τα χαρακτηριστικά της εβραϊκής φυλής;» «Ο Εβραίος έχει μαύρα μαλλιά, μακριά, γαμψή μύτη και διαπεραστικό βλέμμα. Οι Εβραίοι είναι άπληστοι και κεφαλαιοκράτες». «Αν δεις ένα Γάλλο της Μεσογείου ή έναν Ιταλό δίπλα σ' έναν Εβραίο, θα τον ξεχωρίσεις;» «Ε, όχι, για να είμαι ειλικρινής...» «Τότε, λοιπόν, τι είναι ο Εβραίος;» «Με τον Εβραίο είναι διαφορετικό». Τέτοιες κ ο υ τ α μ ά ρ ε ς λες, Τσανάκα. Και με τέτοιες κουταμάρες, συγκροτήθηκαν ένοπλες συμμορίες που θανάτωσαν δέκα εκατομμύρια ανθρώπους επειδή είναι Εβραίοι κι ας μην ξέρεις να μου πεις τι είναι ο Εβραίος. Να γιατί γελάνε μαζί σου. Να γιατί όποιος θέλει να κάνει κάτι σοβαρό θα σε αποφεύγει. Να γιατί είσαι χωμένη στο βούρκο μέχρι το λαιμό.

ΔΙΑΣ ( μοίρες 25.16)

Άκου Τσανάκα, όταν αποκαλείς κάποιον «Εβραίο», αισθάνεσαι ανώτερη. Αισθάνεσαι ανώτερη, επειδή νιώθεις κατώτερη. Νιώθεις κατώτερη, επειδή εκείνο που θέλεις να εξοντώσεις στους ανθρώπους που αποκαλείς Εβραίους, είναι ο ίδιος σου ο εαυτός. Και τούτο είναι απλά ένα δείγμα του τι είσαι στ' αλήθεια, Τσανάκα. Όταν αποκαλείς κάποιον περιφρονητικά «Εβραίο», η αίσθηση της μηδαμινότητάς σου ξαλαφρώνει. Αποκαλείς Εβραίο όποιον σου εμπνέει είτε υπερβολικό, είτε ελάχιστο σεβασμό. Αμφισβητώ το δικαίωμά σου να το κρίνεις αυτό, είτε είσαι τιποτένιος Άριος, είτε τιποτένιος Εβραίος. Είμαστε όλοι βιολογικοί και πολιτιστικοί μιγάδες κι είμαστε περήφανοι γι' αυτό. Τόσο στο σώμα όσο και στην ψυχή, είμαστε π α ρ ά γ ω γ α όλων των τάξεων, των φυλών και των εθνών. Δεν υποκρίνομαι πως είμαι φυλετικά και κοινωνικά αμιγής όπως εσύ, ούτε σωβινιστής όπως εσύ, ασήμαντη Τσανάκα, όποια κι αν είναι η εθνικότητά σου, η φυλή και η τάξη σου. Υπάρχουν δυο λογιών ήχοι, το ουρλιαχτό της καταιγίδας στις βουνοκορφές και οι πορδές σου! Δεν είσαι παρά μια πορδή και θαρρείς πως μοσχοβολάς βιολέτα.

ΚΡΟΝΟΣ ( μοίρες 25.14)

Αγαπητή Τσανάκα, σε θυμάμαι καλά, απ'τη μεγάλη ιδέα του έθνους στην 4η Aυγούστου του μεταξά, απ'τον μεταξά στους χίτες και τους ταγματασφαλίτες, απ'τους δοσίλογους της κατοχής στον εμφύλιο και στον ΙΔΕΑ των αξιωματικών, απ'τον ΙΔΕΑ στους αγανακτισμένους πολίτες και στα τανκς της 21ης Aπριλίου, απ'τη χούντα στην ατιμωρησία των βασανιστών και στις αύρες του καραμανλή, από τη μεταπολίτευση στις δολοφονίες αγωνιστών και τα χουντογλέντια, από το νέο παρακράτος στο ΛΑΟΣ και στη χρυσή αυγή. Στην Ελλάδα των 20 και πλέον πραξικοπημάτων η ανυπόφορη ύπαρξή σου είναι κανόνας. Σε κάθε μου προσπάθεια να κατανοήσω τους λόγους που σε οδήγησαν σε αυτή την κατάντια η ατμόσφαιρα γίνεται αποπνικτική και όσο προσπαθώ να αναπνεύσω, τόσο αποπνικτικότερος γίνεται ο αέρας. Το ερώτημα του πώς θα μπορούσα να συνυπάρξω με άτομα σαν και εσένα σε μια μελλοντική κοινωνία, εκτός από βασανιστικό, τώρα είναι ανυπόφορο και έχει πάρει το σχήμα της φάτσας σου. Μου φέρνεις αηδία.

ΟΥΡΑΝΟΣ ( μοίρες 14.49)

Άκου Τσανάκα, ο δεξισμός έχει εξαπολύσει τα άθλια υποκείμενά του και η Πατριωτική κίνηση Καβάλας χαϊδεύει την καράφλα της, γεμίζοντας τους δρόμους και τις πλατείες μας με τη συνηθισμένη πιτυρίδα του φόβου, παρατάσσοντας εσένα το πιο θλιβερό πιόνι μέσα στην αυτάρεσκη μνησικακία της άγνοιάς σου. Σε αντιλαμβάνομαι: άνανδρη, μπατσόφιλη μικροαστή, ανυπόμονη να καταστείλεις στους άλλους την ίδια σου την άρνηση των ταπεινώσεων. Η μεγαλύτερη φάμπρικα μίσους είναι η ΟΝΝΕΔ και η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ που σε κατήχησαν στη ξεφτίλα και το μισανθρωπισμό, χεράκι χεράκι με μητροπολίτες και λοιπούς μεσολαβητές-πορτιέρηδες της ουράνιας αυταπάτης. Εκείνο που αποκαλείς «Θεός» υπάρχει πραγματικά, αλλά όχι με τη μορφή που φαντάζεσαι. Πρέπει να μεταφράζουμε πια και η μετάφραση γίνεται αυτονόητη. Ο Θεός είναι η πρωταρχική κ ο σ μ ι κ ή ενέργεια, ο έρωτας στο κορμί μας, η ακεραιότητα του χαρακτήρα μας και το αίσθημα της φύσης, μέσα μας και γύρω σου, είναι η Άγια Φλόγα που ανυπομονεί να μεταφερθεί από τις εκκλησίες στις συναγωγές, από τα τζαμιά στους βουδιστικούς ναούς, μέχρι να μην απομείνει λίθος επί λίθου από τη ψευτοθεϊκή αχρειότητα.

ΠΟΣΕΙΔΩΝ ( μοίρες 3.13)

Αγαπητή Τσανάκα, ηρέμησε συζητάμε δεν μαλώνουμε. «Με ποιο δικαίωμα μου κάνεις κήρυγμα;» Βλέπω την ερώτηση στο τρομαγμένο βλέμμα σου. Σ' ακούω να την ξεστομίζεις όλο αυθάδεια. Φοβάσαι να αντικρίσεις τον εαυτό σου, Τσανάκα. Φοβάσαι την κριτική, όσο και τη δύναμη που σου υποσχέθηκαν. Αλήθεια, πώς σκέφτεσαι να χρησιμοποιήσεις τη δύναμή σου; Δεν ξέρεις. Φοβάσαι και να σκεφτείς ακόμη πως μπορεί κάποια μέρα να 'σαι διαφορετική: ελεύθερη αντί φοβισμένη, ειλικρινής αντί ραδιούργος, να χαίρεσαι τον έρωτα, όχι σαν τον κλέφτη μες στη νύκτα, αλλά ανοικτά, στο φως του ήλιου. Απεχθάνεσαι τον εαυτό σου, Τσανάκα. Σε φοβάμαι Τσανάκα, επειδή από σένα εξαρτάται το μέλλον της Καβάλας. Σε τρέμω, επειδή το κυριότερο μέλημά σου στη ζωή είναι να δραπετεύεις από τον εαυτό σου. Είσαι άρρωστη, Τσανάκα, άρρωστη βαριά. Παραιτήσου, ξεκουράσου, Τσανάκα.

ΠΛΟΥΤΩΝ ( μοίρες 11.29)

Παραιτήσου Τσανάκα, σε αντιλαμβάνομαι. Αντιλαμβάνομαι πως η πρακτική σου στο ζήτημα με την ακύρωση των εγκαινίων του ολοκαυτώματος των καβαλιωτών Εβραίων, σας χρησιμεύει σαν πρώτος βαθμός μύησης για την στρατολόγηση των αποκτηνωμένων κρετίνων της πόλης, στους οποίους θα αποκαλυφθεί αργότερα, αν φανούν κατάλληλοι, μια μεγαλύτερη δόση της δυνατής συνέχειας του σχεδίου σας. Κι αυτό που για μερικούς θα είναι το πρώτο σκαλοπάτι μιας νέας καριέρας, θα είναι για άλλους η πρώτη βαθμίδα της παγίδας στην οποία θα πιαστούν. Εσύ σε ποιούς ανήκεις, Τσανάκα.

ΩΡΟΣΚΟΠΟΣ ( μοίρες 6.44)

Παραιτήσου Τσανάκα, παραιτήσου -τίποτα δε θα απομείνει από σένα, παρά μόνο μια γελοία ανάμνηση. Γιατί βλέπεις, ακόμα και σε στιγμές ακραίας περιθωριοποίησης, φτώχειας, εξαθλίωσης, υπάρχει πάντα μια τελευταία διαχωριστική γραμμή, η διάβαση της οποίας είναι μη αντιστρεπτή. Τους ανθρώπους που νιώθουν τον τρόμο της καθώς είναι στα πρόθυρα να τη διαβούν αλλά δεν το κάνουν, τους κατανοώ και θα απλώσω το χέρι μου να τους τραβήξω. Αλλά εσύ αυτή τη γραμμή τη διάβηκες. Και ακόμα και όταν πνιγείς στον ίδιο σου τον εμετό και θελήσεις να επιστρέψεις, θα είσαι καταδικασμένη στην μη επιστροφή του στρατοπέδου που διάλεξες, επειδή ξέρουμε αρκετά καλά ότι ένας κάτοχος εξουσίας, όσο γελοίος κι αν είναι, έχει τη δυνατότητα να ενοχλήσει και να καταστείλει.

ΜΕΣΟΥΡΑΝΗΜΑ ( μοίρες 3.45)

Παραιτήσου Τσανάκα, σε αντιλαμβάνομαι, και σε κάθε χρονική καμπή όπου η εξουσιαστική χειραγώγηση πλησιάζει στην εκπλήρωσή της, είναι κάτι περισσότερο από αναγκαίο να σπεύσουμε στην άμεση ανατροπή της με τη συνείδηση ότι αναμετριόμαστε με το τελικό διακύβευμα της ίδιας της ζωής. Παραμερίζοντας τις προκαταλήψεις που οδηγούν στο στερεότυπο ενός ειδυλλιακού παρελθόντος και αντικρίζοντας κατάματα το παρόν που το συνθέτουν το αχαρακτήριστο lifestyle σου, η αδιαφορία σου, η θεσμολαγνεία σου, τα χαριεντίσματά σου με κάθε μορφής εξουσία, ο κονφορμισμός σου με σφιγμένα δόντια ευαίσθητος στη μία και ανίατη σύγχυσή σου και πουθενά αλλού.