αναμνησεις ΙΙ

ειμαι σονετο + γαργαλητο
ειμαι ειμαι εκλειψη σεληνης
ειμαι η μυστικη ζωη αψυχων αντικειμενων
ειμαι ψηφιακος, ειμαι hi-tech
ειμαι ενα κοσμικο ανεκδοτο
ειμαι τα τριμματα καπνου στο πληκτρολογιο σου
ειμαι το επιθανατιο τραγουδι μιας καψαλισμενης πεταλουδας
ειμαι το γραφειο πρωθυπουργου γαζωμενο απο σφαιρεςς
ειμαι χελιδονοφωλια μεσα σε καμιναδα
ειμαι καφε αραχνη που κρεμεται πανω απ το μαξιλαρι
ειμαι το περιγραμμα του σλιπ μες στη βαρυχειμωναξια
ειμαι συνεργος και προστατευομενος της λελας καραγιαννη
ειμαι ο ηχος απ το τσουγκρισμα δοντιων σ1 γλωσσοφιλο
ειμαι τα ψεμματα που λες στην ψυχαναλυση
ειμαι φτηνη ταπετσαρια και μακραμε κουρτινες
ειμαι δαντελωτο κολαρο και μαλλια μεχρι το κωλο
ειμαι μια σημαια χωρις χωρα, ενα πανο χωρις σλογκαν
ειμαι ανεμοσκαλα που λειπουν σκαλοπατια
ειμαι συνωμοσια, ειμαι ακροτητα, ειμαι καραγκιοζιλικι
ομως δεν ειμαι δικοσςσσσςςςσςσςσσςσςσςςςςςσσ

θενά θελα να μουν κουταλακι της κρεμας

θενά θελα να μουν μαχαιρι για γδαρσιμο

θενά θελα να μουν φαγουρα στην καμπουρα της αγαπης

θενά θελα να μουν τριχα μεσα απ το καλτσον

θενά θελα να μουν δισσυλαβο ονομα

θενά θελα να μουν ως εκει + οχι παραπερα

θενά θελα να μουν αναξιοποιητο προσον

θενά θελα να μουν ντοκουμεντο μυστικο απο τη βαρκιζα

θενά θελα να μουν ποιηση γραμμενη σε WC

θενά θελα να μουν στραβομουτσουνιασμενη εκδικηση

θενά θελα να μουν ο τονος στο θενά θελα

θενά θελα να μουν η punk στη μιζερη ζωη σου

θενά θελα να μουν αφοσιωση + θρασος

θενά θελα να μουν λαχταρα + συμβατικη εκφραση

θενά θελα να μουν κατι αλλοκοτο αλλα φιλικο προς το χρηστη

θενά θελα να μουν κληση χωρις χρεωση

θενά θελα να μουν ιουδαιο-χριστιανικο απωθημενο

θενά θελα να μουν ακομπλεξαριστος μανιχαϊσμος 

θενά θελα να μουν εκσταση μενος κινδυνος απολαυση και βια

μα πιο πολυ θενά θελα να μουν δικοσςσσσςςςσςσςσσςσςσςςςςσσ

καμπουριαζεις

ειναι απεναντι μου και στεκεται κοιταζοντας τον τοιχο.
δεν με κοιταει ποτε, δεν με πλησιαζει ποτε, δεν μιλαει ποτε.
καμια φορα μετατοπιζει την στηριξη του απο το ενα ποδι στο αλλο.
σαν να ξεκουραζεται αλλα δεν το κανει γι αυτο.
το κανει για να με εχει στην τσιτα.
το υφος του δειχνει σαν να ειναι απασχολημενος με κατι τοσο σημαντικο.
ποτε ποτε γυρναει λιγο το κεφαλι ισα για να δω τo μαγουλό του, αλλα μεχρι εκει.
ποτε δεν εχω δει τα ματια του.
οταν κουνιεται νιωθω πως ολα γυρω του σπαραζουν.
τον φοβαμαι τοσο πολυ.
σημερα λοιπον τον κοιτουσα πολλη ωρα και παρακαλουσα απο μεσα μου να γυρισει. 
εχω πιει καπως και καταλαβαινεις.
ας γυρισει επιτελους να τελειωσει το μαρτυριο ελεγα απο μεσα μου.
ας γυρισει κι ας ειναι το τελος του κοσμου σκεφτομουνα.
ορκιζομαι πως μιλησε με τη δικη μου φωνη και μου ειπε:
''δυο επιλογες εχεις σου δινει αποψε η νυχτα,
να παιξεις με τις λεξεις ή να την ονειρευτεις.
σιγα το διλημμα.
διαλεξε και τις δυο''