με αλλοτριωμενες μορφες αγωνα

οταν σαν ενα και μονο ρευμα ασαφες

θα αναπτυσσονται διεργασιες ενωτικες

ταχα μου αφυπνισμου σαν θυελλες

για τελευταια φορα θα σε περιφρονησω 

οταν χτιζονται στρατοπεδα κοντα

συνεδριαζουν στα κλεφτα

ταχα μου αποφαινονται για την αληθεια

για τελευταια θα σε συνηθισω

οταν κι η απογνωση αλλοτριωθει

και δεν απομεινει παρον να απολυθει

κανενας ασωτος και αδυναμος

για τελευταια φορα θα δειξω ευσπλαχνια

εκτός του να λεηλατήσουν, του να κατασπαράξουν σα λύκοι, το κτήνος που δεν σκότωσαν