αφιερωμενο

κοιταζω τα χαρακτηριστικα σου, χλομα και ηρεμα
κατω απο το φως ενος μοναχα κεριου,
τα σκοτεινα σου βλεφαρα, που πισω τους
κρυβονται ματια που στη γη ετουτη δεν ανηκουν.

αλλα τί ειν αυτο που σιγα σιγα σκιαζει
το προσωπο σου και τα χειλη σου;
ποιος φοβος αποσπα το νου και την καρδια σου
και σταγονες κανει να κυλουν απο το μετωπό σου;

:παλια οραματα ξυπνουν -τα ματια σου ανοιγουν
λαμποντας σκοτεινιασμενα απο τα συννεφα αλλων ουρανων.
και σαν να βλεπω καποια δαιμονικη σκηνη
φευγω τρεχοντας μεσα στη στοιχειωμενη νυχτα
Χ.Φ.Λ.