χριστουγεννιατικα

★.η πλανομενη απαιτηση για ουσιαστικοτερη δημοκρατια
-οσο κι αν χλευαζεται
απ τους "ελα μωρε"
ρομαντικες παπαριες ειναι αυτα-
τους ξυπναει και μια κρυφη λαχταρα.
το χα ζωγραφισει καποτε το χαμογελακι στα χειλη τους δεν ακουω τιποτα.

★.ελληνα μου πως εσυ δεχεσαι οτι η κατασταση ειναι ετσι,
επειδη ετσι μας δοθηκε;
οι εβραιοι ειχανε νομο και κανονα,
μη μπερδευεσαι.
βγαλε ακρη

★.η κοινωνικη ειρηνη θα επιτευχθει
οταν αποδεχτουμε ολοι τη νευρωτικη μας υποσταση.
ενα δικτυο σχεσεων μεταξυ αυτονομων ψυχοπαθων.

★.γι αυτο σου λεω τα χριστουγεννα γεννηθηκε ο μηδενισμος...

η συνειδηση της επιθυμιας

(στο μετρο που η κοινωνια ονειρευεται την αλλαγη,
το ονειρο ειναι αναγκαιο)

βυθισμενος στην ιστορια,
αναγκασμενος να συμμετεχει στην
αντικατοπτρικη ψευδαισθηση
παραγωγικης αναπτυξης
ο ταυτοχρονα παρων+απων κοσμος
που κυριαρχει
ειναι ο κοσμος που κυριαρχει σε ο,τιδηποτε πραγματικο.
η ενοποιηση που κατ επιφαση διασφαλιζει
δεν ειναι τιποτ αλλο
απο το προθαλαμο
του γενικευμενου διαχωρισμου.
σαν μια αρνηση ζωης που ξαφνικα γινεται ορατη...

αφιερωμενο

κοιταζω τα χαρακτηριστικα σου, χλομα και ηρεμα
κατω απο το φως ενος μοναχα κεριου,
τα σκοτεινα σου βλεφαρα, που πισω τους
κρυβονται ματια που στη γη ετουτη δεν ανηκουν.

αλλα τί ειν αυτο που σιγα σιγα σκιαζει
το προσωπο σου και τα χειλη σου;
ποιος φοβος αποσπα το νου και την καρδια σου
και σταγονες κανει να κυλουν απο το μετωπό σου;

:παλια οραματα ξυπνουν -τα ματια σου ανοιγουν
λαμποντας σκοτεινιασμενα απο τα συννεφα αλλων ουρανων.
και σαν να βλεπω καποια δαιμονικη σκηνη
φευγω τρεχοντας μεσα στη στοιχειωμενη νυχτα
Χ.Φ.Λ.

salonica-δεκεμβριανα

αλλα δεν γινεται σχεδον τιποτα εδω
και αντι οι καταληψεις να ειναι ορμητηριο προς τα εξω,
εγινε το
αντιθετο.
ασε που αυτες δεν επιδιωκουν ουτε
καν ενα μινιμουμ μετωπο δρασης μεταξυ τους,
αλλα
ανταγωνιζονται η μια την αλλη οσον αφορα την
επαναστατικοτητα τους
οποιος δε βρισκει ουρανο
στο μαυρο και στο κοκκινο
τα ρεστα του πονταρει
πρεπει να μαθουμε να σκοτωνουμε το βασιλλια και τη βασιλισσα
οταν δεν κανουν σωστα τη δουλεια τους ή οταν δεν παιζουν σωστα το παιχνιδι
μπουμ

χωρις το Σπίθα ισως να 'ταν πιο καλα

ο μικης θεοδωρακης θα μεινει στην ιστορια σαν ενας λογος για να πεθανει κανεις νεος.
υπαρχει καταλληλοτερο timing για τη δολοφονιά του;

πως το πες αυτο?

ετσι θα σου την κανω την μουρη

ο νιτσε ειναι φασιστας

τι συνομωσιολογιες και παπαριες ρε φασιστακια.
το συστημα που βλεπετε στις αναλαμπες σας ειναι πανισχυρο.
στην πραγματικοτητα ενα σπρωξιμο ειναι.
ξυπνα μπαζο

Fast track

κρατικοποιηθηκε η ελευθερη αγορα ή μηπως αγοραστηκε το κρατος;
«Αν μας ζητηθεί από τους παρισταμένους του ελέγχου να προσκομίσουν μελλοντικά κάποιο έγγραφο αδείας στο τμήμα μας,
τους ενημερώνουμε ότι αυτό ποινικά δεν προβλέπεται,
αλλά η διοικητική επιείκεια από την υπηρεσία μας δεν το απαγορεύει...»

khalid askri

κατατακτηριες

(σιγα σιγα αρχιζεις να το συμπαθεις αυτο το μερος,
κι αυτο αρχιζει να συμπαθει εσενα)
κατεβηκα.
δυο λεπτα αργοτερα περπατουσα στο δρομο με την κωδικη ονομασια
rue de rivoli,
η συμπαθειά μου.
σταματησα στην εκκλησια να αναψω ενα τσιγαρο
και ρουφηξα εκεινο το σκοτεινο στοιχειο κινδυνου,
χωρις το οποιο ο ρομαντισμος δεν ειναι παρα η ανοητη πλευρα της λαγνειας.
ειχα ζητησει να μην αναλαβω εγω την υποθεση του υπουργειου,
αλλα να χαμε να λεγαμε.
ο προορισμος απειχε μολις 5 λεπτα,
αλλα επελεξα να παω κυκλικα,
για την ασφαλεια,
ολων μας.
ειχε ψιλοβροχο στον ερημο δρομο και γω μαλλον ημουν χαμενος στις σκεψεις μου.
ειναι ωραια εδω,αλλα εγω δεν μπορω να το δω.
γιατι καθε επιλογη ειναι και μια παραιτηση
και δεν ειμαι προθυμος να παραιτηθω.
τα θελω ολα κι ας μην τα αποκτησω ποτε.
για κατσε λιγο ομως.
πως γινεται να κυνηγαω τα ονειρα μου,
αφου δεν υπαρχουν πουθενα?
τα σκαρπινια με πεθαιναν.
τιποτα δεν αξιζει,τιποτα δεν αξιζουμε,γιαυτο θα σπαταληθουμε βιαστικα,
μας ειρωνευτηκατε οσο πηγαιναμε να σταθουμε στα ποδια μας,
κοροιδεψατε τις ελπιδες μας πριν καν δημιουργηθουν,
μας θελατε αναξιους κι αναξιοι γιναμε.
τοτε ενιωσα μαλλον ελαφρυς,καπου ξεχασα την τσαντα ο ηλιθιος.
στην εκκλησια που εκανα το τσιγαρο μαλλον.
πλησιασα ενα καρτοτηλεφωνο,εβαλα μεσα μια τηλεκαρτα
και σχηματισα τον αριθμο της αστυνομιας.
-ναι..θα ηθελα να αναφερω μια κλοπη.
πριν απο 3-4 λεπτα κατι τυποι μου βουτηξανε ενα σακ βουαγιαζ.
στην αλλη ακρη της γραμμης κατι πηγαν να πουν,
τους διεκοψα.
-ξερετε..ειχε εναν εκρηκτικο μηχανισμο μεσα..
για το υπουργειο προοοριζοταν...
κλικ.του..τουτ..του...τοου...

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

το ραδιοφωνο-ξυπνητηρι μπηκε σε λειτουργια στις 6 το πρωι
και σε ξυπνησε τοσο αποτομα,
ωστε ο μορφεας πολτοποιηθηκε στο δευτερολεπτο.
ηταν ο ελληνας πρωθυπουργος,
που ανακοινωνε τα νεα μετρα,
(και δαγκωνε αδεξια τις λεξεις).
τοτε ηταν που αρχισε να συμβαινει,
να συμβαινει σε σενα.

σαν τριχες μεσα απ το καλτσον

με οποιον τροπο κι αν διαμορφωνεται το πεπρωμενο,
ειτε απο τη θεικη μοιρα,ειτε απο το τυχαιο,
ειτε απο τη δυναμη της θελησης,
ειναι προφανες οτι το ενα φερνει το αλλο.
ετσι οπως ηταν σε φαση ενδοσκοπησης(οχι απογνωσης)
θυμηθηκε την τελευταια νυχτα που ειχε κοιμηθει μαζι του.
ηταν ξαπλωμενοι σε κεινο το σπασμενο κρεβατι,
με τις κουβερτες πεταμενες στο πατωμα,
(μαλλον για να επιτυγχανθει γρηγοροτερα η μετασεξουαλικη τους αποθερμανση).
εκεινος αγορευε τα συνηθισμενα για υπαρξισμο,θιβετιανες φιλοσοφιες,
συνωμοσιες,παρισινες κομμουνες,τριαδικες μορφες της μητερας θεας
και εκεινη ακουγε προσεκτικα χωρις την παραμικρη αντιρρηση.
(πολλες απ αυτες τις θεωριες της κινουσαν πραγματικα το ενδιαφερον).
η αληθεια ειναι βεβαια πώς ακουγε με προσοχη,
για να μπορεσει να συνεισφερει επιτελους στις συζητησεις,
στο κωλομαγαζο που δουλευε,με τα "φρικια" του πανεπιστημιου.
(ειχε βαλει στοχο να προσαρμοστει με τους απροσαρμοστους)
το επομενο πρωι εκεινος εξαφανιστηκε απ τη ζωη της,
αφηνοντας ενα κενο που μυριζε πουτσιλα και χορτο.
της αφησε βεβαια και νεες περιοχες σκεψης,
που η ιδια ανυπομονουσε να εξερευνησει,
αλλα τετοια ωρα τετοια λογια.
ειχε ηδη αποφασισει να επεκτεινει τις σπουδες της,
(ιδεα του μπαμπα)
πανω εδω πρεπει να στηριχτει η προεκλογικη μου εκστρατεια σκεφτηκε.
ετσι θα προσεγγισω νειυς ψηφοφορους.
ψαξε γρηγορα ολους τους πλανοδιους χασισοπωλητες τσιριξε στη βοηθό της,
χρειαζομαι καινουριο image maker.

η προελευση των πουρων

το πρωι μετα τη σεληνιακη εκλειψη,
ξυπνησε νιωθοντας παραξενα,
εκανε μασαζ στην κοιλια της με σταγονες τυφωνα,
ετριψε τα βλεφαρα της με σαλτσα μπαρμπεκιου,
φορεσε ενα κολιε απο κοκαλα αλιγατορα
και κατεβηκε κατω στην καραιβικη
οπου,οκλαδον μεσα σ ενα κανο μπαχαρικων,
γεννησε μια πρασινη μπανανα.

"δεν ειναι δικια μου!" γρυλισε ο αντρας της,
και πεταξε το μωρο στη θαλασσα
στο δρομο ενος μπαρακουντα,
που το αρπαξε σαν δολωμα
τη στιγμη που ο αλχημικος ζιπο της αστραπης
προκαλουσε αναφλεξη στην ακιδα του βρεφους.

μεταμορφωμενο τωρα σε τετροδοντα,
το μπαρακουντα εκλεβε την παρασταση απ τις φωτιες
καθως περνουσε φουσκωνοντας απο την παραλια
με αργες παλαβες τροχιες,
νωθρο,αρρενωπο,
αναπνεοντας σαν μαφιοζος
-περιμενοντας μια βροχη απο κονιακ.

τομ ρομπινς

δεν ειμαστε παραδειγμα,ειμαστε πειραμα!

Συνήθως η Φανουρόπιτα παρασκευάζεται με επτά ή εννιά υλικά! Η επιλογή των αριθμών αυτών δεν είναι καθόλου τυχαία, μια και είναι γνωστός ο ρόλος των αριθμών στις μαντικές και μαγικές πρακτικές. Τα επτά ή εννιά υλικά φαίνεται να ενισχύουν ακόμα περισσότερο τη δύναμη της πίτας! [...]

3 μερες μου ειπανε να την εχω μες στη μαξιλαροθηκη,
πανω απο μια βδομαδα ξεχαστηκα.
μεχρι που εχτες ξυπνησα και ειχα στο χερι μου το κομματι μες στο αλουμινοχαρτο.
νομιζα οτι κανας ξεχασμενος παπας ειναι,αλλα τελικα διαβασμενη απο παπα ειναι.
αυτο που δεν μπορει να ξεχαστει επανεμφανιζεται στο ονειρο.στο τελος αυτου του ονειρου,εν υπνωσει ακομα κατα το ημισυ,τα συμβαντα εκλαμβανονται ακομα ως αληθινα για μια στιγμη.επειτα ερχεται η επιγνωση οτι ολα ειναι ψευτικα,οτι ηταν μοναχα ενα ονειρο, οτι οι νεες πραγματικοτητες ηταν απατηλες και δεν μπορεις να επιστρεψεις σε αυτες.δεν υπαρχει τιποτα για να μπορεσεις να κρατηθεις.μια ακατεργαστη αποκαλυψη απο μια ζωη που δεν εχει αποκαλυφθει πραγματικα.
καθετι που αφορα τη σφαιρα της απωλειας βρισκει την επαφή του με τη σφαιρα της ανακαλυψης,της εξερευνησης αγνωστων εδαφων,καθως και με ολες τις μορφες περιπετειας,πρωτοποριας.αυτο ειναι το σταυροδρομι οπου βρεθηκαμε και χασαμε το δρομο μας.
οι επισημες ειδησεις βρισκονται αλλου.η κοινωνια μεταδιδει στον εαυτο της την εικονα της δικης της ιστοριας,μιας ιστοριας που υποβιβαζεται σε μια επιφανειακη και στατικη παραφθορα λεξεων.
η λιτοτητα βαφτιζεται δημοσιονομικη πειθαρχια,οι ιδιωτικοποιησεις απελευθερωση των αγορων,οι μαζικες απολυσεις αναδιαρθρωση των επιχειρησεων,η μονμαρτρη μονμαρτη,η διαλυση του κοινωνικου κρατους περιορισμος της σπαταλης,η μερικη και κακοπληρωμενη εργασια ευελιξια,η μπεσα εμπιστα,το ξεπουλημα της δημοσιας περιουσιας εξυγιανση του δημοσιου τομεα,η δυσφημηση των συνδικατων πολεμος κατα των συντεχνιων,το χαρουπι καρατι,οι φοροαπαλλαγες του μεγαλου κεφαλαιου τονωση της αναπτυξης και της απασχολησης,οι διεκδικησεις των εργαζομενων ανευθυνες συμπεριφορες,οι ταξικες συγκρουσεις χουλιγκανισμος.
η δυναμη της αδρανειαας λειτουργει εναντιον μας.
ανυπομονω να καθορισω μονος τη μοιρα μου,Θεος σχωρεσ' τη μανα του αγιου φανουριου. Θεος σχωρεσ' την.

το Σημειο Της Ανατροπης

δεν ξερεις τί να πεις.(αν και συχνα το βρισκεις διασκεδαστικο)

προτασεις επαναλαμβανονται,
συμβολικες χειραψιες αναγνωριζονται,
ουρλιαχτα καταπινονται.
ασφαλως καποιες εικασιες επαληθευονται,
μερικες προθεσεις κατανοουνται επαρκως.
ποιο πραγματικο σχεδιο επιτυγχανεται;

ταυτοχρονα τοσα πραγματα που πεθυμησες δεν επιτευχθηκαν,
καθε μερα η επικοινωνια που βιωσες και θελησες χανεται,
ολα οδηγουν σε ενα προγραμματισμενο υπνο.
ποιο πραγματικο σχεδιο καταποντιζεται;

το προβλημα εξακολουθει να υφισταται με ολοενα πιο πολυπλοκους ορους,
πρεπει να καταφυγουμε σε αλλα μεσα.
σε ποια στιγμη αναβληθηκε η επιλογη;
ποτε χασαμε την ευκαιρια μας;
δε βρηκαμε τα οπλα που χρειαζομαστε και αφησαμε τα πραγματα να μας ξεφυγουν;

η μονη προκληση ειναι να αμφισβητησεις την ολοτητα που εκπροσωπει ο συγχρονος τροπος ζωης,
οπου δοκιμαζουμε τις δυναμεις μας αλλα δεν τις χρησιμοποιουμε ποτε.
αρνησου να το δεις σαν ενα ιδιωτικο προβλημα και ατομικο ζητημα.
ξεκινα με τη βεβαιοτητα οτι ελπιζεις στην κατασκευη νεων κοσμωων και στην απο κοινου χρηση των διαθεσιμων μεσων.
μην περιμενεις αλλο πια...

Μικρες Αγγελιες

Περιγραφη

Ζητειται
Ευχονολογοος – Μηχανικος

απο απροσαρμοστη βιομηχανια που εδρευει στην περιοχη Δ. Ουτοπιας.

Προυποθεση η γνωση τρισδιαστατου peftastery edge, η εμπειρια στον προγραμματισμο ευχων CAD/CAM και η γνωση νεκρων γλωσσεων και Η/Υ(προαιρετικα).
Η εμπειρια στην επεξεργασια καταρας θα εκτιμηθει.

Οι ενδιαφερομενοι να αποστειλουν στο βιογραφικο στους στο [Για να στειλετε email καντε κλικ εδω]

Η εταιρεια προσφερει:


Ανταγωνιστικο πακετο αποδοχων (μισθος, μπονους).

μπορουμε παραλληλα να συνεργαστουμε περαιτερω με μεγαλο αμοιβαιο οφελος.
...
Υ.Γ.αν δε λειτουργει το link τοτε μαλλον δεν εχεις προλαβει καν να κανεις ευχη πριν πεσει ενα αστερι.λυπαμαι

γκρουβαλοι ε

μολιερου μισανθρωπος

αλσεστ: να μαστε θελω ειλικρινεις,μ ορκο τιμης δεμενοι
λεξη να μην προφερουμε που απ την καρδια δεν βγαινει
φιλεντ: αν ερθει καποιος με χαρα και σ αγκαλιασει αιφνιδια
πρεπει κι εσυ φανταζομαι ν ανταποδοσεις τα ιδια
αλσεστ: οχι,οχι,η δουλοπρεπεια,που οι φιλοι σου οι μοντερνοι
εχουνε κανει συστημα,αποστροφη μου φερνει
εγω απορριπτω την καρδια που θελοντας να αρεσει
δεν ξεχωριζει αξια καμια και για ολους εχει θεση
θελω να με διαλεγουνε.δε θελω να χω φιλο
το φιλο της ανθρωπινης φυλης.
φιλεντ: καποιος του κοσμου σαν και μας παντως δεν παραλειπει
συμβατικες αβροτητες,τις απαιτουν οι τυποι.
αλσεστ: οχι,ειπα.να κολαζονται φρικτα μεχρις εσχατων
οι επαισχυντες αλλαγες ψευτικων αισθηματων
θελω αντρες να μαστε σωστοι.παντα παντου με παθος
καθε μας λογος της καρδιας αντανακλα το βαθος.
φιλεντ: πολλες φορες,αν λεγαμε την καθαρη αληθεια,
γελοιοι θα καταντουσαμε,θα ταν απρεπεια ηλιθια.
αλσεστ: μια μαυρη θλιψη,οργη βαθια νιωθω,θυμο μεγαλο
σαν βλεπω οι ανθρωποι πως ζουν ο ενας με τον αλλο
οπου κοιταξω γυρω μου,ανανδρη κολακεια
δολος και απατη μοναχα,συμφερον,αδικια.
σκυλιαζω,δεν αντεχω πια κι ειμαι αποφασισμενος
ν ανοιξω πολεμο αγριο στ ανθρωπινο γενος.

κουρελιαα

(και ηθελες το φιλο σου συναισθηματικο να σου ανοιγει τα σωθικα,
ενω τον εραστη αυταρχικο και κυνηγο στην καρδια σου τροχονομο)
και το τρωμε το παραμυθι...
(οσο κοντα μας εφερνε το βραδυ,τοσο μακρυα μας πηγαινε το ξημερωμα)
ερχεται η στιγμη που πρεπεις να διαλεξεις επιτελους στρατοπεδο...
(στο πεζοδρομιο εκτος απο πατημενες γοπες και ξεραμενες χλεπες,
βρισκεις και ξερασμενα καθε λογης ονειρα)
το βιογραφικο ειναι σαν το χαρτι απ το γιατρο...
(τα ευτυχισμενα τραγουδια ειναι για τους ηρωες
και εγω δεν γνωρισα,παρα μονο διψασμενους αλητες)
πως αλλαζεις σιγα σιγα.
να θυμασαι ενα ενα τα βηματα.
αγανακτω,παρατηρω,καταγγελω,οργανωνομαι.
(δεν ειναι εκπληξη ουτε παγιδα,
τιποτα παραπανω απ την ανατριχιλα της απογνωσης)
ειμαστε αλληλενδετοι δεν το βλεπεις?

η Πραγματικοτητα δεν ειναι Καπιταλιστικη

αυτο που κανει εντυπωση για την ωρα δεν ειναι η αλαζονεια της αυτοκρατοριας,αλλα η αδυναμια της αντεπιθεσης

ειμαστε ολοι εξωγηινοι

"εχθρος ειναι ο εγωισμος των απελθοντων,
η ενοχη+ο συμβιβασμος των επιζοντων.
η πνευματικη+ψυχικη δουλεια
που αναστελλει+απονεκρωνει
τις φυσιολογικες λειτουργιες.
ο εχθρος επιβαλλει
την πληρη υποταγη μας στους νεκρους
+ετσι μας καθιστα ακινδυνους
για αλλαγες,τομες+απελευθερωση.
ο εχθρος ειναι οι κρατουντες".

(η γαληνη σε ολοκληρωνει και η συγκρουση σε μεταμορφωνει)
ειχα επισκεψεις εχτες.υποδεχτηκα στο σαλονι μου την επιτροπη απ το διαγαλαξιακο ΔΝΤ η οποια μου ζζητουσε τα ρεστα.
καμμια σχεση με οτι νομιζετε.μιλαμε για πλασματα της φαντασιας.οσοι τα εχετε δει,ξερετε για τί πραγμα μιλαω και δε χρειαζονται περαιτερω εξηγησεις,γιατι μια μονο αχτιδα απ το ψυχρο φως της κατανοησης,θα τα εκανε να κρυφτουν μεμιας κατω απ το χωμα.
η φαντασια δημιουργει την πραγματικοτητα,και η πραγματικοτητα καταδιωκει τη φαντασια.
μου ζητησαν την αγελαδα που εχω στον σταβλο,με ανταλλαγμα μια χουφτα μαγικα φασολια.
εγω αντιπροτεινα να αρμεξω στα γρηγορα την αγελαδα και να τους δωσω ενα κουβα γαλα με ανταλλαγμα εστω 1-2 φασολια.
τοτε μου δειξανε το μελλον.
μου δειξανε κλεφτες χωρις δουλεια να σπανε τα τζαμια αυτοκινητων με τα χερια.μου δειξανε μια πομπη απο υστερικους χριστιανους να αυτομαστιγονονται στο συνταγμα.νεο-μαρξιστες να εξυμνουν τα οφελη μιας αιματηρης επαναστασης,βαπορακια,εξαθλιωμενους ολων των φυλων και καθε κοινωνικου υποβαθρου,ανεργες ζητιανες και παντρεμενες πουτανες,
την πορτα στου σταβλου μου σπασμενη και την αγελαδα να το σκαει προς αγνωστη κατευθυνση.
οι αγελαδες δεν εχουν πια σημασια μου ειπαν,παρ το αλλιως.

αλλη μια μερα στη ζωη ενος

αυξηση εθνικου ελλειματος,πτωση αξιας ακινητων,κατασχεσεις υποθηκευμενων περιουσιων,τραπεζες που κλεινουν,αδυναμια πιστωσεων,αδυναμια εξαργυρωσης κρατικων ομολογων,ατελης κοινωνικη προνοια,αυξηση τιμης πετρελαιου,προσωπικες και εταιρικες χρεοκοπιες,φυλετικες διακρισεις,ξενοφοβια,συλλαλητηρια,εγκληματικοτητα,ναι αλλα εγω δεν ειμαι ζητιανος.
πριν φτυσει σου χαμογελαει.οχι δεν εισαι ακομη.
ολα παιρνουν το δρομο τους απλα.
οι προισταμενοι κατηγορουν τους υφισταμενους τους,
"ο Ελληνας παραγει λιγοτερο και αμοιβεται περοσσοτερο απ οσο πρεπει".
οι υφισταμενοι κατηγορουν τους προισταμενους τους,
"αμα φορας χρυσο αλεξιπτωτο,στ αρχιδια σου κι αν πεσει το αεροπλανο".
οι σωφρονες πετανε ασυναρτησιες,
"τα διεθνη οικονομικα μπαλαντερ ανοιγουν ενα παραθυρο ελπιδας".
οι κυνικοι το βιολι τους,
"το στρατιωτικο-βιομηχανικο συμπλεγμα μας δενει τα χερια με το χοντρο σκοινι της πατριωτικης απαισιοδοξιας".
κατι περιλυποι σοφοι πετανε αποφθεγματα,
"η οικονομια ειναι ενα πλοιο που βυθιζεται και εγκαταλειπει τα ποντικια του".
οι ηλιθιοι!,
"περιμενουμε προστιμο και η ποινη ειναι θανατος με αποκεφαλισμο".
οι πλουσιοι ισχυριζονται ξανα πως μια περικοπη στη φορολογια των κερδων τους ειναι η μονη εφικτη τονωση,για να αυξηθει η προοπτικη δανεισμων και κατ επεκταση της καταναλωσης.το μονο αποτελεσμα θα ειναι η διευρυνση των χασματων και ετσι αυτο το κολπο δεν πειθει πια κανεναν.
οι περιθωριακοι ξερουν πολυ καλα πως το υπ. οικονομικων θα μπορουσε να τυπωσει χαρτονομισματα και να εξαφανισει το ελλειμα επι τοπου,ομως ετσι το χασμα θα στενευε και οι πιο ευελικτοι απ τη μεσαια ταξη θα ανεβαιναν μερικα σκαλοπατακια, κατι που θα ενοχλουσε τους απο πανω.
οι πραγματικοι ισχυροι βεβαια εχουν γινει πολυεθνικοι εδω και αρκετα χρονια οποτε δεν τους καιγεται καρφι για την ολη κατασταση.
η μονη λεξη που ταιριαζει σαν λογικη εξελιξη σε τετοιες μπερδεμενες υποθεσεις ειναι μια.
πολεμος.
το ερωτημα ειναι αν θα γινει εντος ή εκτος συνορων.


"πως ειναι δυνατον να χορευεις ζεμπεκιες
και να διαφωνεις με τις αποφασεις του ΓΑΠ?"

να δοκιμασω κι ας μη δω-λεει του χρονου

(εγω νομιζω πως εκπροσωπουμαι+κι αυτος νομιζει πως με εκπροσωπει)
στρατοπεδευσαμε στα σκοτεινα απανω απο την αβυσσο.
αφουγκραζομαι πισω απ ολα τα φαινομενα μια μαχομενη ουσια,
θελω να σμιξω μαζι της.
αφουγκραζομαι πως και η μαχομενη ουσια πολεμαει-πισω απ ολα τα φαινομενα να σμιξει μαζι μου.
το τωρα στεκεται αναμεσα και μας χωριζει.
καποιος μου ειπε πως ειναι η αναγκη μιας προετοιμασιας μας για μια εξελιγμενη φαση του ανθρωπινου γενους.
καποια μου ειπε πως ειναι το γιατι δεν πρεπει να κλαιμε για τα γκρεμισμενα.
το ψεμμα σερνει το χορο λες εσυ απ εξω.
εδω σημειωσε πως δεν θελω να κρινω κανεναν.
αφου ανηκουμε στη ζωντανη υλη που περιεχουμε+oxi στο υφος ή ηθος αλλοτινων καιρων.
για δοκιμασε και θα δεις-λεει ο χρονος.

ελα αποψε στου θωμα

αφου και εμεις οι απιστοι κοιταξαμε τις παλαμες σου εκθαμβοι,
αντικρυσαμε την αληθεια που εφτιαξες εκει μεσα.
ιησου δε με πειθεις πια,λεω να σε βγαλω απ την πριζα,
εισαι διαφημισεις και εκπτωτικα κουπονια.
παρε τις παλαμες σου και μουντζωσέ με καλυτερα,
οθονες βλεπω που ειν οι πληγες σου?
βλεπω ανθρωπους με ωραια πραγματα στο κεφαλι τους να κυριευονται απ την απογνωση του κερδους.
βλεπω το λαβυρινθο των αποφασεων να μην καταληγει πουθενα.
βλεπω την αποφασιστηκοτητα και τη θεληση να καταλαγιαζουν μπροστα σε στιγμες καθωσπρεπει ευτυχιας.
βλεπω τη δυναμη και την πιστη που λες οτι δινεις,πουλαει παπαρουνες και παιρνει λεφτα.
σε μισω και φοβαμαι.
βλεπω οτι ο καιροσκοπος γιαπης και ο κουρελιασμενος αστεγος ξερουν περισσοτερα για τη ζωη απο σενα.
ο κυνικος κανει το ρομαντικο ειλικρινη και ο ρομαντικος κανει τον κυνικο ανθρωπο.
μπορεις με τους καταλληλους ελιγμους να βελτιωσεις τις συνθηκες της ζωης σου μεσα στα υφισταμενα πλαισιά της,
ή μπορεις να μπορεις να επεκτεινεις τα ορια της μεταμορφωνοντάς τα.
μπορεις να ριψοκινδυνευσεις τα παντα για μια γευση πλουτου,
μπορεις και για κατι που ιδεα δεν εχεις.
"λενε πως ειναι η καταλληλη εποχη για το παλατι της επαναστασης αλλα εδω που μενω εγω,
αυτο το παιχνιδι δεν ειναι παρα μια ενοχλητικη λυση."
εδω σε θελω.
και γι αυτο σου λεω πως εισαι ενα μεγαλοπρεπο τιποτα.
βαλε τα λερωμενα σου χερια στις τσεπες και φερε μου μαγεια και ποιηση ή τιποτα.
εισαι μια απογοητευση εκτος και αν
... .

Το ενα και Απαραιτητο

καποιος μαρτης ξυπνησε με τα φρενα πατημενα και τα κρατησε πατημενα μεχρι το καλοκαιρι.ενταξει να πουμε.δεν πειραζε και κανεναν αυτο.εκεινη η εποχη ηταν τα χρονια του γιωργακη και κανεις δεν πηγαινε πουθενα.
ουσιαστικα η ζωη ειναι παιχνιδιαρα.βεβαια μερικες φορες το παιζει λιγο αγρια.σαν ενα μωρο ελεφαντα δεν ξερει την ιδια τη δυναμη της.
τον εχει βαλει απο κατω και τον παταει μεχρι να βγαλει ζουμι.
εκεινη ειναι που τον κατσαδιασε τοσο αποτελεσματικα που στα ματια του εμφανιστηκε ενα συννεφο απροσδιοριστης ενοχης.
εκεινη τον εστιψε τοσο μεθοδικα μεχρι να του αποσπασει μερικους λυγμους.
οταν τον εφτασε σε καταλληλο βαθμο δυστυχιας αρχισε να τον παρηγορει.
τον κρατησε σφιχτα στην προστατευτικη αγκαλια της,εχτισε γυρω του ενα καστρο,εσκαψε ολογυρα μια ταφρο και σηκωσε την κρεμαστη γεφυρα.
μονωσε τα γυμνα συρματα.
και εκεινος που ειχε καμφθει μεσα στις αντιξοοτητες ολων των εποχων,χωρις να νοιαστει κανεις για τον ιδιο,και ο ιδιος για τον εαυτο του,την αφησε να τον κολακεψει.
ειναι το σημειο που εκεινη η μαγεια που αποφασιζει για μια ζωη λιγοτερο ρηχη,λιγοτερο ασφαλη,με λιγοτερους κοινωνικοιυς περιορισμους,
εξαφανιζεται.
ο ανθρωπος οταν εγκαταλειπει τη μαγεια,εκ των πραγματων βρισκει ενδιαφερον στην πολιτικη και τους επιχειρηματιες.
εκεινος της ειπε σ αγαπω,
εκεινη διαμαρτυρηθηκε οτι δεν τη ξερει καν,
εκεινος της απαντησε πως το συναισθημα ειναι ανωτερο της γνωσης.
ετσι τελειωσε μια απ τις πιο αξιολογες και λιγοτερο κατανοητες ερωτικες ιστοριες.
καθε αλλο παρα τελειωσε...

Ουρλιαχτο

απο ενα σημειο και μετα ,ο μεγαλυτερος φοβος σου γινεται μηπως σε καμια στροφη συναντησεις τον εαυτό σου και αρχισεις μετα τα τωρα που ειμαι εγω,ποιοι ειν ολοι αυτοι,τραβηξου ρε,τί θελω και τί θελουν απο μενα.
μια στιγμη να σου φυγει απο απεναντι ομως,εσυ να εισαι στο μπαρ,να κατσει καπου παραδιπλα με την παρεα του,και να σου ριχνει λοξες ματιες,+τελικα να σου πιασει την κουβεντα.
εκει σε θελω.οταν θα σε αγχωνουν ολο το υπολοιπο βραδυ τα γελια σας σας και εσυ θα σαι αλλου.οταν πηγαινονταας τουαλετα να αδειασεις απ τις μπυρες,κολλησει το βλεμμα σου στο καζανακι και σου ρχεται η μυρωδια απ την παλια ραπτομηχανη.το κουδουνακι του σχολειου,τα μερεντακια με τα μικρα κουταλακια που τα τσακιζες,το απλωμενο της μαγιο πανω στο δεντρο,ποιος ηταν πλακα πλακα ο μεγαλυτερος φοβος σου?
θα σου πω αμεσως.
μηπως ειχανε δικιο οι ρεζιληδες.
ενταξει ετσι ειναι τα πραγματα,αν περιμενεις να κανεις κατι με την αξια σου ξεχασέ το,αν χρειαστει θα του ζητησω καμια χαρη,χωσου να καβαντζωθεις καπου και δε γαμιεται,να εχεις το κεφαλί σου ησυχο,να μην πεινασουμε.
αντε μας ζαλισατε μαλακες,προελαυνει κι ο βαζελος στην ευρωπη,ερχεται χουντα,το βλεπω στη χωριστρα του βγενοπουλου.εκτος και αν.
εθνικη συναινεση εδω και τωρα,αλλα μαζεψε τους μπατσους απο μπροστα μου,κοψε τους μισθους τους αν θες,ξαναστειλε τον παγκαλο στο bbc να τους αναγγειλει οτι η εξεγερση βραζει και ανεβαινει και στα μπαλκονια σας.παρτε το δανειο χαρισμά σας και εξαφανιστειτε-ολοι δρομο μετα.να δουμε τί θα κανουμε.μουνακια

Ανακατωσαρια-Γρεβενα

η δυναμη ενος τεχνητου παραδεισου ισοπεδωνει τα παντα.
φερτε μου ενα κλειστο συνολο οπου κανεις δε θα χωραει,
να φερω τον κοσμο αναποδα και να τον δημιουργησω ξανα απ την αρχη,
+να ειμαστε κοντα
+να μου εξομολογεισαι
γιατι ερχονται αγρια βραδυα.
ωραια ειναι εδω.
ειναι 14 φεβρουαριου και το γηπεδο ειναι γεματο.
πρρεπει να ειμαστε γυρω στα 500 ατομα εδω μεσα.
το παρκε τελικα ειναι αρκετα βολικο.
τα παιδια που στησανε στο τριποντο ετοιμαζονται για εξω,
εμεις ειμαστε στη γραμμη του αουτ στο υψος της ρακετας.
κοιτα πως κουνιεται εκεινη η σκηνη στο τζαμπολ,μαλλον θα πηδιουνται μεσα.
στις κερκιδες μια παρεα στριβει τσιγαρα
και παραδιπλα κατι κοπελιτσες χορευουν τα δικα τους.
κι αν μερικες φορες πρεπει να πεισεις και να εξηγησεις,
λιγη σημασια εχει,απ την πρωτη ματια θα καταλαβεις.
κι αν πιεζει καμμια φορα ο ενας τον αλλο,
η γλωσσα δεν χρειαζεται,η σιωπη ειναι λυτρωτικη και το πιο σημαντικο ειναι το μοιρασμα του χρονου.
ειχε συναυλια στις 5 τα ξημερωματα στην πλατεια αλλα την εχασες.
η τεχνητη καλοσυνη μπλοκαρει τα συναισθηματα και ο ψηλος κατω απ την μπασκετα ροχαλιζει σα βοδι.
που ειναι αυτος με το μπουζουκι να παιξει κατι,
ελεος πια με το ederlezi 100 φορες το ακουσαμε,
κι ασε με μενα στα συννεφα μην το συζητας.

Ενα Γραμμα Στο Χαλακι

Σύμφωνα με τον Φουκώ, η πανθομολογούμενη σήμερα αποτυχία της Φυλακής ως σωφρονιστικό ίδρυμα δεν αποτελεί παράδοξο, αν τη δούμε διαφορετικά. Αν κατανοήσουμε το τρίπτυχο Δικαιοσύνη, Αστυνομία, Φυλακή ως ένα ενιαίο σύνολο που ακολουθεί μια τακτική, μια τεχνολογία, μια οικονομία της ανομίας, της παραβατικότητας, της εγκληματικότητας. Που σαν τέτοιες, μικρή μόνο σχέση έχουν με την έννοια της Δικαιοσύνης. Που διαφοροποιεί, αποσιωπά, ανέχεται, επιλέγει και αναπαράγει ορισμένα τμήματα μέσω της φυλάκισης. Ο εγκλεισμός στη Φυλακή παίζει εδώ καθοριστικό ρόλο και συνεπώς η «αποτυχία» ίσως να μην είναι τέτοια. Αυτός προφανώς είναι ο λόγος που ενώ εδώ και δύο αιώνες η κριτική έχει κονιορτοποιήσει τον επίσημο σωφρονιστικό σκοπό της Φυλακής και οι δήθεν μεταρρυθμίσεις της για τον πραγματικό σωφρονισμό, εξαρχής και μέχρι σήμερα δεν σταμάτησαν ποτέ, η Φυλακή ζει και βασιλεύει, όπου και να στρέψουμε το βλέμμα μας. Αντί να κλείνουν, κτίζονται όλο και περισσότερες.
Αυτές οι σκέψεις με κυρίευσαν μετά τη διπλή απόρριψη από τη Διεύθυνση της Φυλακής -και με τις δύο κυβερνήσεις- ενός αιτήματός μου, που είναι και νόμιμο και λογικό, στα πλαίσια του επίσημου σωφρονιστικού λόγου. Σύμφωνα με το άρθρο 20 παρ. 1 του Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας ορίζεται ότι «σε κάθε κατάστημα οργανώνονται προγράμματα εκπαίδευσης (...) σε συνεργασία με ειδικά κέντρα κατάρτισης (...)». Περιττό να πω ότι σε όλα αυτά τα χρόνια του εγκλεισμού μου μετά το 2002 κανένα τέτοιο πρόγραμμα δεν υπήρξε, εκτός απ' το σχολείο δεύτερης ευκαιρίας. Στο οποίο, όταν το 2005 ο τότε συγκρατούμενός μου Αγγ. Κανάς θέλησε να φοιτήσει κάνοντας αίτηση, την απέρριψαν με αστεία προσχήματα και δεν τον δέχτηκαν.
Το 2003, με προσωπικές μου ενέργειες μέσα από τη Φυλακή, πληροφορήθηκα ότι υπήρχε ένα πανεπιστήμιο στο Παρίσι, το Paris7-Diderot, όπου φυλακισμένοι σε χώρες της Ε.Ε. μπορούσαν να φοιτήσουν. Γράφτηκα σ' αυτό, αφού τίποτε ανάλογο δεν υπήρχε στη χώρα μας, και φοίτησα στα μαθηματικά, κανονικά όλ' αυτά τα χρόνια. Τον Ιούνιο πήρα το δίπλωμα Master RA Rech. και στη συνέχεια έγινα δεκτός για τη Διδακτορική Διατριβή. Με ειδοποίησαν όμως ότι έπρεπε να διαθέτω έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή για την προετοιμασία της, όπως γίνεται στις χώρες της Ε.Ε. Με πληροφόρησαν μάλιστα ότι δεν θα υπήρχε θέμα ασφαλείας, αφού μπορούν τεχνικά να μπλοκάρουν τον υπολογιστή, ώστε αυτός να είναι συνδεδεμένος μόνο με το portal του πανεπιστημίου. Στις 17-9-2009 έκανα λοιπόν αίτηση προς τη Διεύθυνση της Φυλακής να μου επιτρέψουν να φέρω για λόγους εκπαιδευτικούς έναν υπολογιστή.
Η απάντηση μου δίδεται στις 30-9, τέσσερις μέρες πριν από τις εκλογές, είναι απορριπτική, με την αιτιολογία ότι το άρθρο 19 παρ. 6 του Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας «απαγορεύει απολύτως τη χρήση ηλ. υπολογιστών στους χώρους κράτησης».
Επισήμως την απόφαση υπογράφει το Συμβούλιο της Φυλακής, αλλά γνωρίζω ότι η αίτησή μου είχε σταλεί στο Υπουργείο. Ομως ο Εσωτ. Κανονισμός Λειτουργίας στο άρθρο 19 παρ. 6 λέει ότι απαγορεύεται η χρήση υπολογιστή «εκτός αν υπάρχουν ειδικοί εκπαιδευτικοί λόγοι ύστερα από απόφαση του Συμβουλίου της Φυλακής», που είναι ακριβώς η περίπτωσή μου.
Ξανακάνω λοιπόν στις 25-10-09 δεύτερη αίτηση, ενώ στις 14-10 τρεις καθηγητές μου - μεταξύ των οποίων και η επιβλέπουσα το Διδακτορικό- και η Διευθύντρια του Τμήματος του Γαλλικού Πανεπιστημίου στέλνουν επιστολή στον Υπουργό Δικαιοσύνης και στον Διευθυντή της φυλακής. Σ' αυτήν υποστηρίζουν το αίτημά μου και υπογραμμίζουν ότι είναι η πρώτη φορά που ένας φυλακισμένος συνεχίζει τις σπουδές στα Μαθηματικά σε τόσο ψηλό επίπεδο και ότι είναι σημαντικό για τη Δημοκρατία και για την αντιμετώπιση των φυλακισμένων στην Ευρώπη να του επιτραπεί να προσφέρει στη συλλογική Επιστημονική Ερευνα. Η απάντηση έρχεται στις 2-12-09 και είναι πάλι απορριπτική για τους ίδιους λόγους! Αυτή τη φορά απ' τους αρμόδιους του Υπουργείου Δικαιοσύνης, υποτίθεται σήμερα εκσυγχρονιστές και προοδευτικούς!
Στις 10-1-2010 κάνω τρίτη αίτηση ενώ παράλληλα προσφεύγω στο Συνήγορο του Πολίτη γι' αυτήν την παραβίαση του δικαιώματος στη γνώση. Στην αίτηση επικαλούμαι τους Ευρωπαϊκούς Σωφρονιστικούς Κώδικες που περιέχονται στη σύσταση Rec (2006) 2, η οποία έχει υιοθετηθεί από την Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης στις 11-1-2006, που προσδίδουν ιδιαίτερη σημασία στην εκπαίδευση των κρατουμένων ορίζοντας χαρακτηριστικά (στην παρ. 28.1) ότι «κάθε Φυλακή θα επιδιώκει να προσφέρει σε όλους τους κρατουμένους πρόσβαση σε εκπαιδευτικά προγράμματα, τα οποία θα είναι όσο το δυνατόν πιο κατανοητά και τα οποία θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους και θα λαμβάνουν υπόψη τις φιλοδοξίες τους». Επικαλούμαι το άρθρο 55 του Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας που ορίζει ότι «ο εγκληματολόγος εξετάζει τη νομική και την πραγματική κατάσταση των κρατουμένων με στόχο την εναρμόνιση των μέσων και μεθόδων έκτισης των ποινών με τη νομολογία του ΕΔΔΑ, τις συστάσεις και τους στοιχειώδεις κανόνες διεθνών οργανισμών». Τέλος, προτείνω συγκεκριμένους χώρους εντός της φυλακής όπου θα μπορούσε να βρίσκεται κλειδωμένος ο υπολογιστής, όπου θα πηγαίνω τις ώρες που θα ορίσουν, ώστε να μην παραβιάζεται η απαγόρευση κατοχής υπολογιστή εντός του προσωπικού κελιού. Μέχρι σήμερα περιμένω την απάντηση. Τέσσερις μήνες έχουν περάσει για ένα τόσο απλό, λογικό και σύννομο αίτημα.
Βέβαια μέσα στα πλαίσια του επίσημου λόγου περί σωφρονισμού, οι δύο απορρίψεις συνιστούν κραυγαλέα αντίφαση, θέατρο του παραλόγου με πρωταγωνιστή το ίδιο το κράτος. Εάν όμως τον δούμε σαν ιδεολογία, σαν ιδεοληψία, όλα φωτίζονται και γίνονται λογικά. Η φυλακή δεν σωφρονίζει. Διαχειρίζεται το έγκλημα κατά το δοκούν, περιορίζοντας όχι μόνο το δικαίωμα στην ελευθερία, αλλά σειρά από άλλα δικαιώματα, ανάμεσά τους και αυτό στη γνώση. Αποκωδικοποιώντας τες λοιπόν, το μήνυμα σε απλά ελληνικά επιβεβαιώνει τον Φουκώ και είναι σαφές: Τα ντοκτορά είναι για τους καθώς πρέπει, τους golden boys, τους Υπουργούς, όχι για τους εγκληματίες.
Φυλακές Κορυδαλλού 28-1-2010
Αλέκος Γιωτόπουλος

Μια Σιωπη Χωρις Αφη,Συχνα Με Διαστασεις

(μην του μιλας αυτουνου,)
(σε μεταχειριζεται σα να εισαι κανονικος ανθρωπος)
σταματημενος στο φαναρι γυρνας το κεφαλι δεξια
και διαβαζεις στον τοιχο περιμενε να πρασινισει μαλακα.
μπροστα σου ενα ζευγαρι κουναει κατι αλυσιδες με φωτιες
και τα κουρασμενα σου ματια φτιαχνουν πινακες ολοκληρους
οπου ξεπηδανε δρακοι,ξωτικα,μεθυσμενες νεραιδες.
αναρωτιεσαι πώς θα σου φαινοταν αν απο αυριο
εκπαιδευονταν ολοι οι δημοτικοι αστυνομοι σε τετοιου ειδους
εξυπηρετηση των πολιτων-οδηγων.\
(γαμωτο θα μαζευανε πολλα περισσοτερα απ οσα απ τις κλησεις και τις πινακιδες και θα χαμογελουσαν και λιγο(μαλλον)
η κοπελα μπροστα σου φτιαχνει μια χοανη και σου χαμογελαει.
κατεβαζεις το παραθυρο και δυναμωνεις τη μουσικη.
ψαχνεις στις τσεπες σου να βρεις κανα κερμα
και μεμιας η μαγεια χανεται.
ανεβαζεις το παραθυρο και βαζεις πρωτη ντροπιασμενος
ενω τα ορκ πισω σου κορναρουν μανιασμενα.
εφτασες σπιτι και ψαχνοντας για παρκινγκ
σκεφτοσουνα μια ιστοια που ειχες ακουσει
για 2 κεκεδες που πλακωθηκαν στις μπουνιες,
επειδη νομιζε ο καθενας οτι ο αλλος τον ειρωνευοταν.
δερνοντουσαν για ωρες μεχρι να τους χωρισουν εξηγωντας τους τί συμβαινει.
καληνυχτιζοντάς το τζανκι στην εισοδο της πολυκατοικιας σου,
ξεδιπλωνεται μπροστα σου η λυση του μυστηριου.
ειμαστε ολοι πρεζακια και μας χαλναν το μυστικο μας..

Που Πηγαν Ολοι,Οσοι Ξεχαστηκαν

πρεπει να το παραδεχτεις πια.
η μνημη σου εχει κατασταφει.
σου θυμιζουν πραγματα που ειχες εκμηστηριευτει καποτε
και ξαφνιαζεσαι και ντρεπεσαι σα να σε ξεγυμνωνουν.
καποτε ηταν ενδιαφερον και ειχε πλακα.

πρεπει να το παραδεχτεις πια.
σου δημιουργηθηκε φοβος να μην επαναλαμβανεσαι.
και σταματησες πια να συζητας,
δε θυμασαι τί εχεις πει και σε ποιον.
μην καταντησεις να λες τα ιδια και τα ιδια,το σκεφτεσαι.
καποτε ηταν ενδιαφερον και ειχε πλακα.

πρεπει να το παραδεχτεις πια.
μετρας το χρονο αντιστροφα.
ξερεις ανα πασα στιγμη τί ωρα ειναι και ποση σου απομενει.
ολα με το ρολοι τα κανεις πια.
πινεις χρονο απο του χρονου το πηγαδι,πιες ενα ποτηρι και για μενα.
καποτε ηταν ενδιαφερον και ειχε πλακα.

πρεπει να το παραδεχτεις πια.
εχεις πιασει τον εαυτό σου να γοητευεται απ την ασφαλεια κρυφα.
ειδες τα σημεια των καιρων?με σενα τα λεγαμε?
τελος παντων θα το φαμε το παραμυθι στο τελος,μου λεγες.
ενδιαφερον λιγο μπορει να ειναι αλλα δεν εχει καθολου πλακα.

ησυχασε η εκλειψη της παρασκευης ειναι,θα περασει,θα περασει...

ολοι αναζητουμε+ολοι αποδιωχνουμε

οταν η φωνη του ακουστει κουρασμενη και θλιμμενη
ολο εκεινο το κενο που νιωθεις,
θα σου φανει πως εξανεμιζεται.
και για μια φευγαλεα στιγμη θα αναρωτηθεςι πως κατεντησες ετσι.
μερικες φορες η παρεα με φαντασματα
δινει μεγαλυτερη δυναμη απ οτι η συναναστροφη με τους γυρω σου.

ειμαι ετοιμος θα τον ακουσεις να ψυθιριζει
και θα ειναι τοσο αοριστο
και δεν θα απευθυνεται καπου.
δεν ηξερε που πηγαινε και δεν ξερει που εφτασε θα σκεφτεις.
ξερολα.

μονο οταν τρεχεις σε λαθος κατευθυνση εχει νοημα να επιταχυνεις,
και μη ρωτας τί εννοει-πες του το εσυ.
εμεις που στο διαολο ημασταν?
μπροστα στη φωτια μιλωντας για πραγματα που δεν θα συμβουν ποτε.
και του χρονου σου ευχηθηκε.

βαδισε προς το εμπορικο κεντρο.