Ρικα

1. πρεπει να ξαναβρουμε την ευχαριστηση του να δινουμε.  
2. (οταν η ευχαριστηση του να χαριζεις δεν τρεμει στην αναποφευκτη παρεμβολη του γοητρου των αποικιοκρατων απ αυτο το σημειο μηδεν μπορει να γεννηθει ο νεος τυπος ανθρωπινων σχεσεων).  
3. τι κοσμος ωστοσο μπερδεμενος αναμεσα στον ιερο τρομο του ισοτιμου σεβασμου και μιας υποδειγματικης κατωτεροτητας που οσο την απορριπτεις τοσο σου ξαναπλασαρεται σαν μια αντιφαση που, οπως το βλεπω, εχει παρει πια φορα. 
4. (τα ιστορικα και μυθολογικα παραδειγματα επιβεβαιωνουν πως η γενναιοδωρια του ξενου φτανει ακομα κι ως το θανατο, πληρωνοντας το τιμημα της υπεροπτικης αρνησης της ανταλλαγης, που ο ιδιος προσπαθησε να επιβαλλει στους γηγενεις). 
5. ξεχναω, ξεχνω σαν να ξαναγεννιεμαι, και οσο αποσπωμαι απο οσα δεν χρειαζομαι, τοσο δινω αντικειμενικη δυναμη σε αυτα που ανακαλυπτω πως πραγματικα θελω, τοσο γινομαι ο ιδιος μια επιθυμια αδιαφορη για καθε αποδειξη του αντικειμενου της. 
6. (αλλα η ιδια παλια ανακουφιστικη αλλοτριωση απο τα αισθηματα και τα παθη μου εχει ηδη υπονομευτει απο τα κλειστα και εξωτικα συνορα της ζωης και της ληθης της ζωης, που οριοθετουν πια μια ιδιαιτερη ξεχωρη holding pattern ζωνη, στην οποια στροβιλιζομαι με καταναλωτικα σκουπιδια που περισσευουν εκει και λειπουν εδω, ξεκαθαρο ευελικτο μανατζμεντ λευκου μαφιοζου των πολυεθνικων και απολυτες εμπειριες υπερβασης του εαυτου που περισσευουν εδω και λειπουν εκει, στις αγορες της μαυρης εργασιας και τα πορνεια του δυτικου κοσμου). 
7. δεν απομενει παρα να μαθουμε να προσανατολιζομαστε μεσα στο δαιδαλο. τα παραληρηματα της ερμηνειας δεν αρχιζουν παρα εκει που ο κακα προετοιμασμενος νοιωθει φοβο μεσα στα δαση των ενδειξεων.
7. (η ιστορια ομως αυτη δεν εχει τελος)