λιγο πριν το σουρουπο,
κατω στα σοκακια της Αθωνος (στου τσαγκαρη παραδιπλα),
αν καποια γυναικα σε πλησιασει μην παραξενευτεις,
τα ματια της κι αν ειναι στρογγυλα και τρομερα,
σαν σαββατοκυριακα,
βλεπουν αυτα που εσυ δεν βλεπεις.
αγνωστες οι λεξεις στη γραφομηχανη,
προσθετεις την ταχυκαρδια της αρνησης,
αφαιρεις την ημικρανια των κακων σκεψεων,
διαιρεσε με το στερνο που δεχεται χαδια,
πριν υψωσεις σε φασεις-φρασεις αφοπλιστικης κοινοτοπιας.
ειναι η λ ε ξ η αυτη,
μην της μαθεις τραγουδια,
θα τα πιασει μονη της λιγο πριν τα μεσανυχτα
κατω στις αποβαθρες,
μη μυρισει λουλουδια να χαρεις,
ειναι χασιμο χρονου,
δεν υπαρχουν σπινθηρες σ'ενα σκοτεινο συλλογικο ασυνειδητο.
Ω, ο θεσπεσιος δαιμονας που πιαστηκε στα διχτυα μας,
2 σχόλια :
Εξαιρετικό!!!
Καιρό έχει να με συγκινήσει κάτι σε ποίηση.
καλημερα! https://www.youtube.com/watch?v=W46qoGsx5T4 κι ευχαριστω
Δημοσίευση σχολίου