Αναμνησεις ΧΧΧ

Σκεψου πως χαιροσουν για το γλυκο, νεαρο γαλαζιο του καλοκαιριου, πως μαγευοσουν απο την ασημολευκη και ουρανογαλαζη παραλια, πως χαιρετουσες τα βουνα, πως εβρισκες τα παντα τοσο ομορφα, ο,τι σε συναντουσε και ο,τι συναντουσες, πως μια υπεροχη, ανενοχλητη, μακρα ελευθερια σε αγκαλιαζε και πώς ησουν χαρουμενος στην αγκαλια, πώς ζουσες ξεγνοιαστος μεσα στην μερα, απολαμβανες την ομορφη, αγαπημενη, φωτεινη μερα, πώς στα ζεστα βραδια σε κοιτουσε το φεγγαρι σαν αδελφος, και πανω του πετουσες καθε εμπιστοσυνη και καθε πιστη, πώς οι πολλες ωρες γλιστρουσαν τοσο ανεπαισθητα, πώς τραμπαλιζαν οι βαρκες στο νερο, σαν να 'ταν το νερο ερωτευμενο με το κουβαλημα και να βρισκε μια ανειπωτη ευχαριστηση στην ανυψωση και στη σιωπη ταυτοχρονα, πώς το πιστο βουνο στεκοταν τοσο σιωπηλα και πώς τα ασπρα συννεφα ανεβαιναν στον ουρανο σαν σηκωμενες σημαιες πισω απο τα βουνα, πώς ο κοσμος στον σχεδον μεροφωτιστο, σχεδον νυχτοσκοτεινο δρομο σε χαιρετουσε τοσο φιλικα, σαν να 'σουν φιλος τους -σκεψου, σκεψου. Μην ξεχνας. Μη ξεχνας το γλυκο και μη ξεχνας το δυσκολο. Αν θελει να σε πλησιασει μια αδιαφορια και απραγια, τοτε τεντωσε το μνημονικο σου και σκεψου καθε τι ομορφο, σκεψου καθε τι δυσκολο. Σκεψου πως υπαρχει μια ζωη και πως υπαρχει ενας θανατος, πως υπαρχουν χαρες και πως υπαρχουν ταφοι. Μην εισαι ξεχασιαρης, μη λησμονεις, αλλα να θυμάασαι.

Σκεψου πως χαιροσουν για το γλυκο, νεαρο γαλαζιο του καλοκαιριου, πως μαγευοσουν απο την ασημολευκη και ουρανογαλαζη παραλια, πώς το γρασιδι και οι καρποι ωριμαζαν τοσο καλοψυχα και τοσο υπεροχα, πώς ο λοφος κυρτωνε, και πώς η πεδιαδα απαλα χανοταν, πώς στο δασος σε υποδεχοταν μια ανειπωτη μοναστηριακη ησυχια και σιωπη, σαν να 'πρεπε να θεωρησεις πως περιπλανιεσαι στο βασιλειο του μεγαλειου και της λησμονιας, και πώς τραγουδουσαν τα αγαπημενα τρυφερα πουλια στο δασος, που αμεσως , μολις ακουγες το τραγουδι, επρεπε να σταθεις σιωπηλος και ν' αφουγκραστεις, που σε συγκλονιζε σαν να ακουγες την φωνη της αιωνιοτητας, πώς σε συγκινουσε το παιδι στην αγκαλια της μητερας του, πως κοιτουσες εναν γερο αντρα στο νεκροκρεβατο -σκεψου, σκεψου. Μην ξεχνας. Μη ξεχνας το γλυκο και μη ξεχνας το δυσκολο. Αν θελει να σε πλησιασει μια αδιαφορια και απραγία, τοτε τεντωσε το μνημονικο σου και σκεψου καθε τι ομορφο, σκεψου καθε τι δυσκολο. Σκεψου πως υπαρχει μια ζωη και πως υπαρχει ενας θανατος, πως υπαρχουν χαρες και πως υπαρχουν ταφοι. Μην εισαι ξεχασιαρης, μη λησμονεις, αλλα να θυμασαι.