Αντε

για να χαραχτει στη μνημη μου η μορφη σοΥ

δρομε που το ονομα σου αναφερθηκε

δεν εισαι παρα ενα μεσο στην υπηρεσια της αδυναμιας

και μονο ως τετοια δεν σου επιτρεπεται να σε νοσταλγω

κι αν να χασω δε θελω κανενα γραμμα απ οσα εχεις να  μου πεις

κι αν ειμαι τουλαχιστον ευγνωνων του προς τα εμενα ενδιαφεροντος σου

γιατι να μην σκεφτομαι να μπορουσα ποτε ποτε

τη διεισυτικη αρμονια της ολεθριας πνοης σου

ο πιο απλος τροπος να τελειωνει η αγωνια

ειναι να θολωσεις τα ματια σου

στους δρομους και τις πολεις 

η πιο συντομη ειναι η στιγμη του δισταγμου