σε οσους αρνουμαστε να γνωρισουμε

αδιαφοροι για το συνολο μιας πολιτιστικης εκφρασης υποταγμενης στους νομους των καιρων
αδιαφοροι για τις μανιερες και τα γουστα καθε τετοιας εκφρασης
αδιαφοροι για καθε υποψια σταδιοδρομιας σε οποιο χωρο αυτη εκφραζει
αδιαφοροι για επαναπαυση σε μια κουφια τιμιοτητα
αδιαφοροι για τη συνθηκολαγνεια του οψιμου ακτιβισμου της παραιτησης
αδιαφοροι για τα υποπτα φαγοποτια και τις σκατογιορτες ξετσιπωτων ψευτοκοινοτητων
αδιαφοροι για αντιληψεις κρισεις ονειρα που μας την εχουν στημενη
αδιαφοροι για καθε φιλια που μας συμπαρασυρει προς την αποδιαρθρωση
αδιαφοροι για καθε αποδειξη σε αυτους που καμωνονται πως δεν καταλαβαινουν
αδιαφοροι για το χρονο που χασαμε για να αναμετρηθουμε με τους προσωπικους μας δαιμονες
αδιαφοροι για καθε χυδαια διανοηση που καμια συνεπεια της δεν προκειται να μετουσιωθει σε πραξη
αδιαφοροι για μια σκυθρωπη ρουτινα βουτηγμενη σε ποταπες προληψεις οπου ολα ειναι υπολογισμενα
αδιαφοροι για γνωμες - απομιμησεις σκεψης που επιδεικνυουν ευκαιριακα επιφανειακα μυαλα  
αδιαφοροι για καθε ταξινομηση στις εγκυκλοπαιδειές τους

ειμαστε περισσοτερο υποχρεωμενοι απο ποτε

-παραφραζοντας πρεβερ-

να εχουμε το ενα ποδι στην υποκειμενικοτητα

το αλλο στον αντικειμενικο κοσμο

και το τριτο στον κωλο των ηλιθιων

Οπου Θες III

με μια πενα απο φτερο στα δοντια
μ1 μαχαιρι στα πλευρα
ζητιανος-κλοουν μονος σε λαθος ατραπους

στην τρικυμια ναυαγος
μεσα στην πλανη αληθεια
αντι για αιμα μεσα σου της ληθης τρεχει η βρυση

τα βλεμματα τα γνωριμα που δεν υπαρχουν πια
ελα ρε γαμημενο παρ τα ολα
εγινε αυτο που καποτε ειχες πει

Οπου Θες

ανοιξη 013

εισβαλλω στη σκεψη σου 
για να βρω εξοδο
κι αν σε πνιγω 
καμια φορα
φιλι της ζωης

αχαρτογραφητη περιοχη
οι συγχρονισμενες επιθυμιες
κι η λησμοσυνη τους
δεν ειναι αλλο
απ της εκπληρωσης το κολυμπηθροξυλο

θα γινω επενδυτης στρατηγικος
να ξηλωσουμε ολη την πολη
να σεργιαναμε στ αρχαια σοκακια
να βασταμε λαρνακες
γεματες χτεσινοβραδυνα ονειρα

Πως Χαιρονται Τα Φρενα Μου

φιλοι μου

ειμαι στην περιεργη θεση να ανακοινωσω

πως η ανοιξη με χει ανατιναξει.

πριν απο κανα τριμηνο 

εστειλα ενα γραμμα σε γνωστη εκπομπη 

ανευρεσης και συναντησης χαμενων ψυχων,

οπου ζητουσα πολυ ευγενικα 

-εξηγωντας αναλυτικα τους λογους-

να συναντησω

 σε καποια εκπομπη αν ειναι τοσο αναγκη-

τον κυριο 

που καταγραφει τις κλησεις απ τις τηλεκαρτες μου

και αντιγραφει τα στικακια μου

οταν λειπω.

μολις παρελαβα βιντεοκασετα

οπου ενας ασπρος κουνελος

μιλαει με τη φωνη Της και λεει

"αφου ρε, δεν υπηρξες ποτε" 

ακατανοητα μορσιμος

στριφογυρνωντας στο κρεβατι 

περικυκλωμενος απο ονειρα 

    που στρατοπεδευσαν στο ταβανι

          και εκτινασσονται προς τα πανω σου,

        βουτας απ τα μαλλια τα ακατανοητα

         στριμωχνεις τα υπολοιπα στο γυψινο

     κρυβεσαι πισω απ τη γλωσσσα-

   το μυαλο μεταφραζει σε λεξεις

           αυτα που γεμιζουν τα τσαντιρια τους

            και στο κενο αναμεσα στην ανταρσια

και την αφοσιωση

                         οι χιμαιρες σε στριμωχνουν στις γωνιες-

           (δορυφοροι ανεπαρκειας)

           αι στο διαλο συγκινηθηκα