Ευρωπη

να εισαι με ευγενεστατοπελατη  Δ.ΕΙΜ.ΑΡ.ιτη

να σου λεει για ευρωπη και μαλακιες

και να του σκας στα μουτρα

ενα

"μα σας παρακαλω 

αφηστε με να ολοκληρωσω"

βαφτισμενοι στου ψυχισμου μας το δηλητηριο

αφου σιγα σιγα ολοκληρωνεται η τελευταια πραξη της παρωδιας
με τιτλο:"τρικομματικα νεα κολπα σε αδιεξοδες περιπετειες"-
ερχεται βασανιστικα η ωρα του ξεκαθαρισματος.
η εκτιμηση αυτη ενισχυεται απο την απροκαλυπτη πλεον 
επιδειξη εξουσιαστικης καταχρησης και αλαζονειας
αλλα και απο την υπερπροχωρημενη σηψη που εχει γινει ανυποφορη 
για ολο και περισσοτερες κοινωνικες ομαδες και ταξεις.
το ζητουμενο ειναι τί ακολουθει
και κατω απο ποιες προϋποθεσεις 
θα αναποδογυρισει η σκηνη κατω απ τα ποδια τους.


η γενικη διαμαχη αναμεσα στον κοινωνικο ιδεαλισμο 
και το ρομαντισμο
ειναι η κρισιμη βαλβιδα ασφαλειας 
που θα οριοθετησει τις εξελιξεις.
οσο θερμα κι αν υποστηριξει ενας ρομαντικος καποιο κινημα 
καποια στιγμη θ αναγκαστει εκ των πραγματων
να αποσυρθει απο αυτο, γιατι η ηθικη της ομαδας 
και η κατ επεκταση θεωρηση της υπεροχης του συνολου πανω στο ατομο,
αποτελει προσβολη του αυτοπροσδιορισμου της εσωτερικης φυσης.
χωρις αυτην, η συμπεριφορα γινεται προβλεψιμη και ελεγχεται,
το χιουμορ γινεται ακακο και φθηνο,
ο ερωτισμος γινεται η ανοητη πλευρα της λαγνειας 
και πορνογραφια,
η ποιηση γινεται εξωσυναισθηματικη και δοκιμιο,
το κινημα πεφτει θυμα τυρρανιας αρρωστων ή ηλιθιων.

σαφως και το πληρες ανθρωπινο μυαλο
πρεπει να εχει την ικανοτητα 
για ταυτοχρονη κοινωνικη δραση και αυτονομη εσωτερικη φυση,
γι αυτο και ειναι μελαγχολικη η διαπιστωση
πως οποιoσδηποτε αγωνας οσοδηποτε εντιμος ή αληθινος
καταληγει απο κελευσμα αντιεξουσιας σε εδρες και εδρανα.
ο ρομαντικος ωστοσο αναγνωριζει πως το κινημα
ειναι το φοντο που παιζεται το προσωπικο του δραμα
και αναγνωριζει πως να το αγνοησει
ειναι σα να παραδιδει την ελευθερια και βουλησή του
στις ολοκληρωτικες τασεις.
καθε απολυση καθε περικοπη καθε νεος φορος 
καθε αυξηση του ΦΠΑ καθε τρομονομος
ειναι προσληψεις στα σωματα ασφαλειας 
ειναι καινουρια δακρυγονα και γκλομπς
ειναι συλληψεις και μισαλλοδοξια.
το ζητουμενο ειναι και ηταν παντα
το πως θα οργανωθει η κοινωνικο οικονομικη βελτιωση
και το πως θα τσακιστουν οι διεφθαρμενοι,
χωρις ομως να αναλαβουν την οργανωση καινουριοι ηλιθιοι μαλακες,
ανθρωποι δηλαδη που με ειρωνικο τροπο
φανταζουν σχεδον παντα οι μονοι διαθεσιμοι.

φυσικα η διογκωση και χρησιμοποιηση 
του "ο,τι να ναι" συριζα
στο ρολο του ενδοκοινοβουλευτικου εχθρου,
αποδεικνυει την αδυναμια στοιχειωδους ενδοσυστημικης αναλυτικης πρακτικης,
γι αυτο και οσοι εχουν γνωση εκεινων που ξερουμε ,
θα συμφωνησουν πως βρισκομαστε μπροστα στο τελος του κοινοβουλετισμου. τα παιδια με ρουκετες, οι συγχωνευσεις των παντων, οι γριες που δυσανασχετουν πια με καθε πολιτικη αναλυση, οι αναφορες απο παγκοσμιας φημης καλλιτεχνες, ο νεοσουπερ ηρωας που αποκρουει δολοφονικα χτυπηματα απο ναζιστες, μπατσους, δημοσιογραφους, παπαδες, πολιτικους-τρολλ. και επειδη η θεωρια που μενει απραγματοποιητη αποτελει καταδικη ανυπομονη να πραγματωθει, η πρωτη προταση προς ψηφιση ειναι:
ολοι οι συριζαιοι στα σωματα ασφαλειας, οι παπαδες να γινουν  εφοριακοι, οι γριες στα δημοσιογραφικα πανελ, οι εφοριακοι στις κουζινες των νοικοκυριων, οι δημοσιογραφοι να γινουν παπαδες, οι πολιτικοι με τους χιτες στη βουλη, οι μπατσοι σε κεντρα αποκαταστασης. 

γιατι σα φαντασμα στους δρομους τριγυρνας

πεινα εξαγνισμου και διψα ευφροσυνης

να ζησω ζω εχω ζησει 

αμετρητες ζωες ως τωρα

που με παιρνουν στο κατοπι τα βραδυα

σαν αδεσποτα μεχρι την εισοδο

και εγω ανεβαινω 

πεταω βιαστικα τα κλειδια

αναβω ενα τσιγαρο στα σκοτεινα

απολαμβανοντας

δυο γεννησεις και τρεις θανατους

με ρυθμο

τρεις μεταμελειες ανα τζουρα

οι φλεβες του ποταμου

βαρανε μες στο κρανιο σου

και ανασαινεις τεχνητα 

γιατι αλλιως δε γινεται

δεν ειναι και λιγο 

να συνειδητοποιεις 

πως φευγουν τα ποταμια

γυριζουν στο φεγγαρι

شبح

31

1.η αληθεια δεν αμφισβητειται μοναχα ολοκληρωνεται.ΣΤΟΠ
2.
3.μοναξια ειναι να ακους απ το υπερπεραν ελα μικρε αργησαμε
4.μειδιαμα ειναι το αρθρο 120 παραγραφος 4 του συνταγματος
5.πανουργια οι σελιδοδεικτες που διαλεγεις να χρησιμοποιεις στα τετραδια που σκαλιζεις
6.ειρωνεια ειναι η αγνωστου φασματος συχνοτητα που εκπεμπει η τελευταια λεξη καθε προτασης (Τ.Ο.Τ.Ε.)
7.ασφυξια η καλοπροβαρισμενη φυσικοτητα της ειρωνειας
8.καταθλιψη μια κουραση βαρια οσο ενα τσουβαλι πετρες
9.δημοκρατια η μυγα που ψυχομαχαει πισω απ την κουρτινα
10.θεωρια η καθε μαλακια περισπουδαστου μπακαλορεα που διαψευδεται στην πραξη
11.
12.ΕΧΩ ΠΙΕΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΓΡΑΦΩ
13.ευτυχια ειναι να μαστε μαζεμενοι παρεα και να περιμενουμε μια πιτσα
14.ελλειψη ειναι το κρεβατι σου να της μοιαζει
15.σπουδη ειναι πως οι πιο σημαντικες λεξεις αρχιζουν απο εψιλον
16.σπασιμο οταν μπλεκονται τα μαλλια στην περικεφαλαια και τα παραχωνεις μεσα με το πανω μερος της ασπιδας
17.ψυχραιμια ειναι να αυτολογοκρινεσαι (2,11,28,30)
18.σοου ειναι να αποκαλυψει ο απαχθεντας τι συνεβη κατα τη συλληψη 
19.ανταποκριση ειναι ο απαχθεντας οδοντιατρος να ειχε κανει απονευρωση στον δ.κουφοντινα πριν αυτος παραδοθει
20.αδυναμια να μην μπορεις να πεις εισαι ο χειροτερος ανθρωπος που εχω γνωρισει
21.τρομος ειναι να σε κανει τουιτ ο θεμος για να ρωτησει τη γνωμη σου για τη χρυση αυγη
22.και βγαινω στο δρομο που βγαζει απ την πολη λιγο πρωτου να ξυπνησουνε ολοι
23.η μοναδα μετρησης της σεροτονινης ειναι το μαζυ
24.αλγεβρα αγαπης ειναι ο τροπος με τον οποιο απλωνεις το χερι και χαϊδευεις το αδεσποτο
25.μυστικοπαθεια να παραδιδεις τις πινακιδες και να κυκλοφορεις 
μ1 χαρτονι στο παρμπριζ ΔΟΚ 1276
26.ρητορικη ειναι ο τροπος που προφερει ο αδωνις το ρο
27.ανησυχια ειναι να περιμενεις να σε παρει τηλεφωνο ενω καθε 30'' πατας refresh στο indymedia
28.
29.μοιρολατρια ειναι μαζι με την ερτ να πληρωνεις και για την αστυνομια
30.
31.απογνωση ειναι το μουνι της μανας σας

καποιος

καποιος ζει επειδη μια σφαιρα πηγε λιγο πιο κει

καποιος κοβει το χερι και διαγραφει το αιμα

αληθινοι οιωνοι ειναι τωρα τα πραγματα

η ανυπολογιστη εξαφανιση της ζωης σου

οπου ο,τι δεν ειναι αθλιοτητα ειναι δακρυα

ο αισθητισμος που ειναι το αλλο προσωπο της θρησκειας

βροχερος ειρμος σταυρωμενος

καποιος σε κοιταξε με τα πρησμενα του ματια

και ειπε: τον καιρο της απωλειας του φιλου

αρχισα να ζω για να γυρευω τ αδυνατα

ν αποφυγω μια μεταθανατια συναντηση με τα ηθη μου

δεν κηδευεται η συνειδηση 

μονο σιωπα ισως 

η αληθεια γερνα

(το παν κι οι ειδησεις)

καποιος θυμαται μεσα σου ενα παλιο του φιλο

και ολοι κλεινουν το στομα και πεθαινουν

το εχουμε αποστηθισει, ξεχνωντας

τον αλαθευτο κανονα του αντικανονικου

η πουριτανικη ηθικη απο τη μια

η αχαλινωτη απληστια απο την αλλη

ηταν αυτα τα δυο χασματα του καιρου

τα γκρεμιζουμε ή πεφτουμε μεσα

καποιος σε κοιταει μεσα απ τις οθονες

και σε βλεπει και σε στοιχειωνει

και στ αφτια σου βουιζει η σιωπη της συναινεσης

ΑΝΑΡΧΙΑ ΡΕ εκτοξευει

δεν κηδευεται η συνειδηση 

μονο σιωπα ισως 

η αληθεια γερνα

(το παν κι οι ειδησεις)