σε βαρεθηκα

αθροιζοντας το τιποτα
υποστασιοποιωντας το ανυποστατο
κανοντας τα ψεματα αληθειες
επαληθευσες το γνωστο συμπερασμα

σαν αραχνη παγιδευμενη στο ιστο της 
απαγορευεις καθε εισοδο στο μυχιο εγω
απεμεινε η απροσδιοριστη φυσιολογικη ζωη
και το μισος στους αλλους της δικης σου αναξιοτητας

παρερμηνειες χωρις ενδιαφερον
τα λαθη της ζωης σου στοιβαγμενα σ1 βλεμμα
σε βαρεθηκα. το βλεπω καθαρα
θα παραμεινεις υαινα