απεραντοσυνη καθηκοντων

''για πρωτη φορα στην ιστορια, το παλιο προβλημα αν οι ανθρωποι αγαπουν την ελευθερια ειναι ξεπερασμενο, γιατι τωρα θα αναγκαστουν να την αγαπησουν''

το ανυποφορο καθεστως που παγιωνεται για ολοενα μεγαλυτερο μερος του πληθυσμου, θεωρητικα θα ωθησει να τεθουν σε κινηση κοινωνικες αιτιες φερνοντας νομοτελειακα τα αποτελεσματα που θελουν οι ανθρωποι. μια αναγκη για αλμα απο την αναγκη στην ελευθερια.
η απωλεια καθε γενικευμενης ψευδαισθησης της κυριαρχιας ταυτοχρονα, εκ των πραγματων μεταλλασει προς το χειροτερο καθε απελπιδα προσπαθεια προτασης συστηματος μεσα στο συστημα , αντιθετο προς το συστημα.
ουσιαστικα δηλαδη οπως η παγιωση της καταναγκαστικης εργασιας εγινε λογω του διαχωρισμου εργαζομενου και μεσου παραγωγης, ετσι και η αντικατασταση μιας μεγαλης επιχειρησης απο το εργαστηρι του μικροτεχνιτη ή ενος καλλιεργητη ενος ταρατσοκηπου , θα αναζητησει την κοινωνικη ιδικοτησια των παραγωγικων μεσων και προσαρμογη κατ επεκταση ιδιοκτησιας στην παραγωγη.
δεν μπορει να ξεπερασει το παλιο κατι που δεν ανεβαινει πιο ψηλα απο αυτο.
και δεν μπορουμε να κανουμε κριτικη αν δεν αναζητησουμε μια ανωτερη γνωση για τα πραγματα.
δεν μπορουμε να ριξουμε ενα συστημα , αν δεν δημιουργησουμε καποιο αλλα πληρεστερο.
ειναι δικαιο να αναγνωρισουμε οτι δεν πρεπει να αφησουμε ουτε ενα κομματι γης σε καποια απο τις υφισταμενες μορφες αλλτριωμενης κοινωνιας.
φτανοντας απο παντα, εσυ που παντα φευγεις για παντου
η αυτονομια σου περναει απ την καταστροφη ,την κομψοτητα και την  γνωση