Δευτέρα, Ιανουαρίου 16, 2012

ταπεινωση

μια φορα κι εναν καιρο στη χωρα του χαμενου νοηματος της καθε θυσιας δοθηκε μια πενθιμη προποση.
την εδωσαν λογιοι που δεν τους λενε στα βιβλια 
και συγγραφεις που εχουν ξεχασει τ ονομα τους.
κι απο τοτε ειναι καταδικη μας η αδυνατοτητα.

η διατηρηση της πιστης μας σε καθετι χαμενο
ενισχυει την αφοσιωση και την αυταρεσκη απομονωση.
μας υπενθυμιζει πως δεν απαγορευεται το νοητο σαλεμα.

τα ψηλοκρεμαστα ψεμματα ειναι αναγκαια για την ιδια την κατακομβη της αληθειας.
ιδιως οταν πασχιζεις να ζυγωσεις τις καταστασεις αλλα δεν σ αφηνουν αυτες.


 ν αναστησεις τους νεκρους σου εαυτους

Δεν υπάρχουν σχόλια :