Μπορεις Να Μαντεψεις Που Πηγαινεις(αν πηγαινεις καπου!)

ρουφας το αλκοολ οπου το βρεις,λες και σε κυνηγανε.
ουτε το μπουφαν σου δεν εβγαλες.
ποτε σε κεινο το αδειο μαγαζι,ποτε στο αλλο το γεματο.
παραξενη η βραδυα παντως.
η διπλα παρεα μες στην απογνωση.απ οτι φαινεται τους ηρθε μεγαλος ο λογαριασμος και κοιταζονται σα χαζοι.ζητανε απ τις κοπελες παραπερα να τσονταρουν κατι για τα σφηνακια που τις κερασαν.
αυτο ειναι καμακι!τελικα μαζι φευγουνε.
επιτελους σκαμπο αδειο και θεση στην μπαρα.καλη συνεχεια!
βγαζεις και το μπουφαν.
μυστηριοι τυποι εδω μεσα.
στη μια γωνια ενας γεροδεμενος μπρατσαρας με αμανικα δερματινα και στυλ γκει ναυτη αμερικανικης b-movie και στην αλλη ενας χαριτωμενος με πολυχρωμα ρουχα,γεματος μπιχλιμπιδια και πιπα στο τσιγαρο α λα μεριλιν.
μαλλον κι αυτοι μαζι θα φυγουν.
ολο το μαγαζι αυτους κοιταει χασκογελωντας.σπαστικο.καλυτερα να παρισταναν τους απελευθερωμενους ή τους αλητες.
κατι ελεγες δε σε ακουγα.
σου αρεσει να τρως το παραμυθι,λειτουργεις με το ζορι,μετα απο λιγο ξεχνιεσαι.
μην τους ακους αυτους θα σε τρελανουν,ιδεα δεν εχουν.βγες απ αυτους τους κοσμους,καποια μερα θα μεινεις να αιωρεισαι αναμεσα τους.
ειναι αληθεια οτι ο ανθρωπος μπερδευεται και δεν ξερει τι του γινεται οταν βλεπει εκουσιες και επαναλαμβανομενες πραξεις ασυνηθιστου παραλογισμου.
η τακτοποιηση προκαλει αποστροφη,τα ναρκωτικα μας αποξενωνουν,ο ερωτας περναει ζορια,το σεξ βαζει ορια αντι να τα γκρεμιζει,ακομα και οι φιλοι στον κοσμο τους.
η ερημωση συμβαινει για καποιο λογο ομως,αυτο που το πας?
(δεν ειναι δυνατο να τα πιστευα εγω ολα αυτα,να τα ενιωθα!)
μπορει να τα κερδισουμε ολα,μπορει και να τα χασουμε,μπορει και τιποτα απ τα δυο.
ας μεινει τουλαχιστον καποιος ανεπηρεαστος απ τις διακυμανσεις μας.
καπου εκει θυμασαι τους γονεις σου,τα σχολικα σου χρονια,και ολα εκεινα τα μεσημερια.
που στον πουτσο θα βρεις το κουραγιο να τα αντιμετωπισεις?

Το ΠαιΔι τηΣ ΠαραμονηΣ

"φωτιζονται μεταξυ τους ολα
ανηκουν σε ολα
ηρεμιστικα οπλα
ανθρωπων που πεθαναν απο αγαπη
δεν κυκλοφορουν
δεν χρειαζεται
ουτε το ακορντεον χρειαζεται πια
η ουσια ειναι των νεων
το ακορντεον κινημα απ το παρελθον
κοσμημα".Λ.Π.

αυτη η αδιαφορια για το πραγματικο νοημα των λεξεων ειναι.
οι ανθρωποι χρησιμοποιουν μερικες λεξεις ευκολα.
ειρηνη αλευθερια σ αγαπω καταρες προσευχες παροιμιες.
μια χαμενη ή ξεχασμενη μαχη.
γι αυτο σου λεω.
αν δεν παραβιασεις μερικες εντολες καμια αρετη δεν μπορει να υπαρξει.
ορμαει στο κενο χτυπωντας τα φτερα του,
αναμεσα σε αρματα,αλογα,ελεφαντες
πυργους,σφεντονες και πετρες.
στα τρεμαμενα χερια της πηρε το νεογεννητο τρομο ουρλιαζοντας:
τα νεα κεντρα διαβουλευσης και ληψης αποφασεων θα φανερωθουν.
δραστηριοτητα ανοικοδομησης ενος καινουριου κοσμου. ..

Ολοι Φτυνουν Πανω σε Μια Γεφυρα!

αυτοεγκλωβισμενοι στην σπηλια
παρακολουθουμε φοβισμενοι μεσα απ την στενη χαραμαδα.
ειναι ολα φτιαχτα,τα φτιαχνουμε μονοι μας.

οσοι καταστελλουν την επιθυμια
το κανουν επειδη η δικη τους
ειναι αρκετα ανισχυρη για να κατασταλει.

ειναι περιπλοκο
ειναι δυσκολο
σου ζαλιζει τον ερωτα
αλλα τί να γινει?
ετσι ειναι και δεν αλλαζει.

το πεπερασμενο και διεφθαρμενο,το απειρο και ιερο.
οι απολαυσεις των αισθησεων,οι φαινομενικες επιφανειες.
το σωμα δεν χωριζεται απ την ψυχη.

αυτο που σου λειπει ειναι μια αφηρημενη εννοια που λεγεται χρηματα
και μια ακομα πιο αφηρημενη που λεγεται ασφαλεια.
σαν μια πεινασμενη γλυκατζου,
που εχει βουτυρο,αλευρι,αβγα,γαλα και ζαχαρη
αλλα δεν εχει γραμμαρια και ρευμα.

Το πόρισμα της ντροπής

ΤΙ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗ - ΤΙ ΠΕΡΑΜΑ
Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ

Η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, σε επίπεδο εργατικών ατυχημάτων, αποτελεί ίσως τη φονικότερη εστία θανάτου σε ολόκληρο το δυτικό κόσμο. Αποτελεί έναν πραγματικό αποτεφρωτήρα μέσα στον οποίο το κράτος εμφανίζεται ως ένας εφιαλτικός δράκος που ρίχνει τις θανατηφόρες του φλόγες στους είλωτες του. Ποιός μίλησε για μυθοπλασία;

Ήτανε Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου του 1988. Το δεξαμενόπλοιο «ΑΝΑΤΖΕΛ ΓΚΡΕΪΝΤΝΕΡΣ», ύστερα από μία εκκωφαντική έκρηξη σκίζετε στα δυο. Ο χρονοβόρος καθαρισμός από τα θανατηφόρα αέρια (free gas) που απαιτείται πριν την έναρξη των εργασιών μέσα στα κουρασμένα αμπάρια του πλοίου, προφανώς είναι διαδικασία που ξεπερνιέται εύκολα στη νομοθετική ελαστικότητα του εφοπλιστικού κέρδους. Τραγικός απολογισμός: επίσημα, 10 νεκροί και 20 τραυματίες στο αμπάρι Νο 2.

Ο κρατικός μηχανισμός, ίδιος με το πρόσωπο του τέρατος και με τη συντροφιά κι άλλων παραμορφωμένων δικαστικών υπαλλήλων, εξαρχής, σπεύδει να μετατοπίζει ή να αποκρύπτει τις πραγματικές ευθύνες των πλοιοκτητών και να «στρεψοδικεί». Οι εφοπλιστές δεν αγγίζονται διότι έτσι επιτάσσει ο νόμος της επιβίωσης. Νομοτελειακά, το κράτος είναι αδύνατον να αντιμετωπίσει αυτούς που το αναπαράγουν και να τα βάλει με εκείνους που αποτελούν την οικονομική βάση της εξέλιξης του.

Ήτανε Σάββατο 20 Οκτωβρίου του 2001. Το δεξαμενόπλοιο «SAILOR», εκρήγνυται, ενώ λάμβαναν χώρα ελασματουργικές εργασίες στα αμπάρια του. Οι νεκροί αυτοί τη φορά έφτασαν τους 5.

Κι οι συνδικαλιστές, αυτοί οι μεσάζοντες μεταξύ εργατών κι αφεντικών, λειτουργούν ως ένας αερόσακος του κεφαλαίου, ως ένα μπαλόνι ασφαλείας και εκτόνωσης της οργής των εργατών. Ουσιαστικά, ο ρόλος τους, απόλυτα ελεγχόμενος και γεμάτος προνόμια δοσμένα από τους εργοδότες, χρησιμοποιείται από τους δεύτερους ως τέχνασμα για την μακροημέρευση τους, για την ανέξοδη επιβίωση τους. Ανέξοδη είπαμε; Εντάξει, τώρα.

Ήτανε Δευτέρα 16 Ιουλίου του 2007. Το τάνκερ «Ailsa Craig», έχοντας περάσει "επίσημα" από τη διαδικασία του free gas, κι όμως αναφλέγεται και θανατώνει ακαριαία δύο σωληνουργούς.

Σε κανένα από τα ατυχήματα που συμβαίνουν στο Πέραμα δε μπορούν να υπολογιστούν οι πραγματικοί αριθμοί των θυμάτων. Ως γνωστόν, η μαύρη και αδήλωτη εργασία δεν υπολογίζεται στα στατιστικά, και σύμφωνα με μαρτυρίες εργαζομένων της Ζώνης οι νεκροί στο τελευταίο ατύχημα του περασμένου Ιούλη δεν ήταν οχτώ, αλλά πολλοί περισσότεροι.

Ήτανε Πέμπτη 24 Ιουλίου του 2008. Το γκαζάδικο «FRENDSHIPGAS», ύστερα από θερμική ανάφλεξη αρπάζει φωτιά και οι νεκροί στο αμπάρι Νο 3 φτάνουν τους 8. Βεβαίως, το Πέραμα θρηνεί ξανά.

Δεν είναι, λοιπόν, άστοχο αν λέγαμε πως εκεί που τελειώνει η αστική δικαιοσύνη, αρχίζει το δίκαιο.

Οι νεκροί, που ανασύρθηκαν από τις δεξαμενές του «Friendship Gas», είναι:
Παπαϊωάννου Γιάννης ετών 56
Ρουσάκης Ηλίας ετών 51
Νικολαΐδης Παύλος ετών 54
Πασπαράκης Παναγιώτης ετών 44
Οικονομάκης Κώστας ετών 30
Αντιασης Φλοράν ετών 25
Mουραντχανιάν Ασότ ετών 32
Γιόπια Ρομουάντο ετών 48, Φιλιππινέζος υποπλοίαρχος, ο οποίος, σημειωτέον, δεν βρισκόταν στο αμπάρι την ώρα της έκρηξης, αλλά έσπευσε να βοηθήσει, με αποτέλεσμα να βρει κι αυτός φρικτό θάνατο.

Και το δίκαιο εκκινεί τη στιγμή που η μνήμη γεννάται.

Πριν λίγες μέρες εκδόθηκε το περίφημο πόρισμα των εμπειρογνωμόνων για το πολύνεκρο αυτό δυστύχημα. Η ίδια ιστορία. Υπαίτιοι του δυστυχήματος ορίζονται οι δύο εργάτες, ένας εκ των οποίων νεκρός. Το τέρας γυμνό. Δικάζονται και οι νεκροί τώρα;

Τα περιστατικά είναι ενδεικτικά. Ατυχήματα, θανατηφόρα ή μη συμβαίνουν σε ρυθμό εβδομάδας, μετατρέποντας τη Ν/Ζώνη σε ένα τόπο εργατικής γενοκτονίας και το Πέραμα σ’ ένα συλλογικό μνημείο πεσόντων του καπιταλιστικού κόσμου.

ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΤΗ ΛΗΘΗ

ΠΕΡΑΜΑ, ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΜΑΡΤΗ, 12:00 ΣΤΗ ΠΥΛΗ ΤΗΣ Ν/ΖΩΝΗΣ

Συνέλευση Εξεγερμένων από Πέραμα, Σαλαμίνα, Κερατσίνι, Δραπετσώνα, Νίκαια, Αιγάλεω