Τρίτη, Ιουνίου 26, 2012

Κυριακή, Ιουνίου 24, 2012

Κι Αυτο Ειναι Μια Αλλη Ιστορια



στη Βενιζελου ενα μεσημερι.

Καταλαβες τι εγινε τωρα? Εγω οχι. Σε ειδα. Μετα απο ουτε που θυμαμαι ποσο καιρο, δε θελω να μετραω. Περπαταγα στη Βενιζελου και ενω κοιταζα τα αυτοκινητα και σκεφτομουν σε ποιο σημειο ακριβως να περασω απεναντι, ενιωθα να περναω μεσα σε αυτη την πολη + σ αυτη τη μερα απαρατηρητος. Ή, μαλλον, δεν ενιωθα τίποτα. Κι επεσα πανω σου. αλλη φορα θα πηγαινω απο Ερυθρου. Φοραγες εκεινα τα γυαλια με τον παραξενο σκελετο, ειχες φρατζες που επεφταν στα ματια σου, ειχες παχυνει κιολας, ησουν λιγο κουρασμενη, ε? εκανες ο,τι μπορουσες για να μη με γοητευσεις. Τί σου πα, γιατι στα πα ολα αυτα, τι ελεγα, και τα μαλλια μου ηταν χαλια ρε γαμωτο. Οχι, δεν θα βγω το βραδυ, οχι, το σαββατοκυριακο δεν περασα ουτε καλα ουτε ασχημα, δεν θυμαμαι καν πώς περασα, οχι γενικα οχι, δεν ξερω τί κανει ο Χαρης + η Κατερινα, δε με νοιαζει. Τιποτα. Δεν με νοιαζει τιποτα. Ουτε εσυ ξερω αν με νοιαζεις πια.

Απλα ελα. ελα και θυμησε μου πώς ειναι να αγοραζεις εκεινη τη μπλουζα για να της αρεσεις, να βλεπεις πραγματα για να της τα διηγηθεις, να την  ξυπνας καθε πρωι, να γυρνας ξαφνικα και την βλεπεις να σε κοιταει, κι ολα να ναι κανονικα. Θυμησε μου πώς ειναι να κανω σχεδια για το πού θα φαμε το βραδυ και μαζι για το πού θα μενουμε στα εβδομηντα μας, πώς ειναι να ειμαι διπλα σου ηρεμα και μαζι βιαια. Θυμησε μου πώς ειναι να περπαταω στη Βενιζελου και να σημαινει κατι παραπανω απο το οτι περπαταω στη Βενιζελοου. Πώς ειναι να κουβαλαω μεσα μου κατι ασημαντο που καποιος το αναζηταει ενω καπου αλλου περπαταει. ελα. ελα και σωσε με. Ή ας με σωσει καποιος.

Απο πισω σου ο κυριος που χει το ψιλικατζιδικο μας κοιταγε ολη την ωρα και καπνιζε κατι στριφτα. οταν γυρισε να κοιταξει την ξανθια με το σορτσακι που περναγε, αποχαιρετιστηκαμε. Ανεκφραστα, χαζα, μια αχρωμη παρενθεση 6 λεπτων που θα μπορουσε να μην ειχε ανοιξει σε αυτη τη μερα και σε αυτην την πολη. Διεσχισα μηχανικα το δρομο και δεν αναψα καν τσιγαρο. Πηρα τηλεφωνο τον Χρηστο να τον ρωτησω τι εγινε τελικα με εκεινες τις μελετες. ωσπου εφτασα στον Κηπο.

Παρασκευή, Ιουνίου 15, 2012

                                             

καπου εδω μεσα στο αντρο 
της στραβομουτσουνιασμενης συντεχνιας-
εδω στη δινη μιας ατερμονης καταγραφης απολιθωματων
η αναγκαιοτητα ακυρωσης καθε ψευδαισθησης ειναι ενδομυχη.
ειναι συγκινητικη

Κυριακή, Μαΐου 20, 2012

τα ψηλοκρεμαστα ψεμματα ξανα;



(ta oΠΛa Δev xpeiazetai va eivai syvapΠaΣtika Γi aytov Πou ta exei avaΓkn...)


οταν δεν κοιταζεις αλλα βλεπεις δεν υπαρχουν πλεον
 οικεια χαρακτηριστικα στον κοσμο
ολα ειναι καινουρια. ολα συμβαινουν για πρωτη φορα .
 ο κοσμος γινεται απιστευτος.
οτι κοιταζεις εκμηδενιζεται .
γινεται τιποτα και παρολαυτα συνεχιζει να υπαρχει.
Δον Χουαν


οπου κυριαρχει η εκμεταλλευση γινονται θυματά της και οι εκμεταλλευτες.
η αληθεια γινεται εμπορευμα με κοστος που εξαρταται απο τον αγοραστη και τον πωλητη.
σκαλιζοντας τον εμπορευματικο χαρακτηρα της πραγματικοτητας
σκαλωνουμε στο ερωτημα ποια ειναι η αληθεια , 
εξεταζοντας αναποφευκτα  και το ποιον εξυπηρετει η αληθεια.
φτασαμε στο σημειο οπου η λογοκρισια ειναι περιττη γιατι κανεις δεν στοχαζεται πια ,
συνεπως αυτο που νομιζουμε πως αφουγκραζομασταν σαν μονη διεξοδο-μεταμνημονιακη κοσμοαντιληψη
-απαγκιστρωμενη απο συστημικες δυναμεις-συγκροτημενο προγραμμα
-με συνθημα μονομερης εξοδος απο ΕΕ
που θα θεσει τις πραγματικεςς βασεις για μια νεα κοινωνια και αυτοδυναμη οικονομια,
οφειλει να εξεταστει σαν δυναμη μεταβολης του κοινωνικου κοσμου.
η αληθεια δεν υπαρχει μα δημιουργειται καθε φορα.
οποιος νομιζει μες στον Συριζα πως η παραμονη στην ΕΕ ειναι μερος της λυσης ,
αναποφευκτα θυμιζει το περιφημο πια προεκλογικο καλη ωρα : λεφτα υπαρχουν,
και μονο ετσι πρεπει να αγνοηθει.
και θα ειναι υπευθυνος για την οριστικη περιθωριοποιηση και παραμερισμο 
της κοινοβουλευτικης δημοκρατιας οπως τη ξερουμε συριζα.
ψηφο στο Συριζα λοιπον και τσιμουδια για ΕΕ και ταμπακερα.
(να τελειωνουμε με την κοινη γνωμη της ετοιμοθανατης μεσαιας ταξης και των καναλιων)


Κυριακή, Μαΐου 06, 2012

επισημη δημοσκοπηση Ι

φυσικα και το νοιωθω.
μεγαλη μερα σημερα .
μονο που δεν ειναι δυνατον να ψηφισει κανεις αριστερα, οταν αριστερα δεν υπαρχει.
οταν αποφευγοντας να μιλησει επι της ουσιας  προσομοιαζει στους αντιπαλους και τους εχθρους.
οταν καθε φορα καταληγει να μετρα τις μιζερες ψηφους που περισυνελεξε αναζητωντας εξηγηση γιατί ειναι τοσο λιγες.
οταν ειναι προθυμη σαν κινηση τακτικης και ελιγμου να μετατοπιστει προς το κεντρο - δεξια.
οταν δεν εχει καταλαβει γιατι εχει χασει την επαφή της με τις φυσικες πηγες προορισμού της συν τους ονειροπολους, συν τους λουμπεν.
οταν ντρεπεται να πει για μικροπολιτικους λογους, πως η ευρωπαϊκη ενωση ειναι ενα σακι με γατες.

Τρίτη, Απριλίου 17, 2012

παραξενα πραματα

Defkalion Green Technologies
3 Xanthou Street
Glyfada 16674
Greece

10th April, 2012

Dear Sirs,
You have shown interest in our company either for commercial, technical, scientific or research-based reasons. This letter is sent to you privately; it is not a press release, nor intended for publication. We will soon be making our public announcements accordingly. We honour our word to reciprocate your good will and interest in our work during a period that could be defined as “business as unusual”. From now on, we progress full steam ahead, business as usual.
For over 20 years many have believed in the existence of a new thermal energy source known as Low Energy Nuclear Reactions (LENR). A considerable body of literature, measurements and tests have been pursued by laboratories in many countries. The LENR field has yet to provide a concrete understanding of the fundamental theory. A lot of work still needs to be done in the theoretical analysis and beyond.
Defkalion scientific team consists of scientific and engineering experts. It has successfully managed to trigger and monitor Chemically Assisted Low Energy Nuclear Reactions caused by Nickel and Hydrogen nuclei. This unique LENR technology is based on proprietary methodologies and engineering designs.
Defkalion has conducted third party tests on its core technology by internationally recognized and reputable private and public organizations from Europe and America. Today, there is solid, unambiguous evidence confirming our technology. We are at the dawn of a new era of clean, inexpensive, limitless renewable energy.
We believe that LENR is a technology that should be benefited by everybody. Our core philosophy and vision were always based on responsible use. We believe in creating new opportunities for fossil free energy which will have a huge impact on climate change and carbon emissions. It goes without saying that our technology will also have a great positive impact on the Greek economy with dynamic implications on the global economy. We support the transition of low cost energy to third world countries while also showing commitment to an entirely new field of scientific research that will initiate new products through research and development as well as the rebirth of high cost energy technologies.
It is unlikely that the commercialization of LENR technology will have an immediate significant decrease in fossil fuel consumption, but a very dramatic psychological impact is expected. Investors will see the medium and long-term implications of significantly lower energy prices, and consequentially lower the assessed value of soon-to-be obsolete energy infrastructure, conventional energy companies, and long-term contracts for their relatively expensive products.
Defkalion will become the first global player in LENR using its proprietary technology to commercialize its new products and diversify into new Research & Development efforts for new applications. It plans to have a fully operational prototype ready by July 2012.
Defkalion has the most advanced technical and business development in this new energy paradigm as confirmed and verified by long time LENR experts. Although we still have some more months ahead of us before our commercial product is finalized for market entry, we are ready today to share our plans with potential partners.
Our launch-strategy for this technology with minimal risk of failure encompasses fast speed, wide applications, many countries, competitive pricing, protection against competition, as well as in-depth international support.
Your interest represents one of over 1,000 entities from more than 70 countries. Our business with potential partners is two-fold: either as an OEM to manufacture, sell and service our products in given countries, or to jointly create R&D project towards new applications using our technology.
Defkalion business is primarily a technology licensing company with expected revenues being generated from the following models:

a. OEM License Agreements
Licenses to build and sell Hyperion products are sold to companies with exclusivity for a given country. Each license sold for Euros 40.5 million represents one factory with maximum capacity 300,000 units annually (varying capacity and numbers of factories will change the fee accordingly). No further royalty fees are paid by Licensees. Powder (cartridge format) will be sold as a component to each Hyperion unit.
Defkalion selects one company as OEM from every country based on their readiness to run this technology in their country, their willingness to execute the project, and their ability to handle a 100 million Euro investment.
Defkalion shall provide to every OEM Licensee a full Transfer of Technology & Know-How concerning production, maintenance, installation and recharge of Hyperion products. This will be done after signing of contracts and will be done in phases through a deliverables matrix.
b. Joint Ventures through R&D
Companies can further develop Defkalion’s proprietary LENR technology as a heat source through joint R&D for specific processes and/or applications according to their expertise as global leaders in their own industry. Defkalion shall partner with them with global distribution rights as niche market players, where R&D is coordinated in Greece.
Existing interest has already come from the following sectors: marine propulsion; water desalination; automobile; small aircraft; mining/extraction; telecom towers; cooling/heating; green-houses; fertilizers; food & beverage; cement; commercial heating; household heating; drying industry; data storage; hospitals; airport take-off & landing strips; district heating; battery charging.
Should you be interested to continue through one of these approaches, please contact us accordingly. For entities and/or individuals that wish simply to purchase units, you will have to wait until there is a representative in your country. For businesses and/or technical interests, we will need from you the following:
Entity name, CEO/Director’s name, main address, website, contact details
History, operational overview, LENR interest
Future milestone events that you can expect from Defkalion are the following:
Presentation of a fully functioning prototype shown to the international scientific community, open to the world’s media, during the summer of 2012.
Not long after, an international press conference with all the companies involved in this project and the OEMs from each country having signed a contract with us.
We look forward to hearing from those of you whose interest corresponds to our business models. We wish the rest of you - whose anticipation remains the witnessing of a final product - patience and support.

Kind Regards,

********  **********
Director, Business Development & Marketing
Praxen Defkalion Green Technologies (Global) Ltd.

#defkalion #coldfusion #ecat #hyperion #lenr

Τρίτη, Απριλίου 10, 2012

με αλλοτριωμενες μορφες αγωνα




οταν σαν ενα και μονο ρευμα ασαφες
θα αναπτυσσονται διεργασιες ενωτικες
ταχα μου αφυπνισμου σαν θυελλες
για τελευταια φορα θα σε περιφρονησω 

οταν χτιζονται στρατοπεδα κοντα
συνεδριαζουν στα κλεφτα
ταχα μου αποφαινονται για την αληθεια
για τελευταια θα σε συνηθισω

οταν κι η απογνωση αλλοτριωθει
και δεν απομεινει παρον να απολυθει
κανενας ασωτος και αδυναμος
για τελευταια φορα θα δειξω ευσπλαχνια


εκτός του να λεηλατήσουν, του να κατασπαράξουν σα λύκοι, το κτήνος που δεν σκότωσαν

Τρίτη, Μαρτίου 20, 2012

ποτιζοντας το απειρο



ο νους γεμισε απο τη λογικη των συνταγων και εχασε τη γευση του. το προωρο ξεκαθαρισμα των λογαριασμων μας με την πραγματικοτητα παρολα αυτα μονο πισω δε μας αφησε. οταν γινει η δειλια ντροπη και οταν σταματησεις να υπακους στην ιεραρχια των ανθρωπινων συναισθηματων οταν σταματησεις να ξεπουλας και θυμηθεις να ακουσεις ενα φιλο που κλαιει οταν τρεμοντας αδειασεις το πορτοφολι σου και αρχισεις να πουλας τα μυστικά σου θα ειναι ολα ετοιμα για το ονειρο χωρις τον υπνο.

Τρίτη, Φεβρουαρίου 21, 2012

απεραντοσυνη καθηκοντων




''για πρωτη φορα στην ιστορια, το παλιο προβλημα αν οι ανθρωποι αγαπουν την ελευθερια ειναι ξεπερασμενο, γιατι τωρα θα αναγκαστουν να την αγαπησουν''

το ανυποφορο καθεστως που παγιωνεται για ολοενα μεγαλυτερο μερος του πληθυσμου, θεωρητικα θα ωθησει να τεθουν σε κινηση κοινωνικες αιτιες φερνοντας νομοτελειακα τα αποτελεσματα που θελουν οι ανθρωποι. μια αναγκη για αλμα απο την αναγκη στην ελευθερια.
η απωλεια καθε γενικευμενης ψευδαισθησης της κυριαρχιας ταυτοχρονα, εκ των πραγματων μεταλλασει προς το χειροτερο καθε απελπιδα προσπαθεια προτασης συστηματος μεσα στο συστημα , αντιθετο προς το συστημα.
ουσιαστικα δηλαδη οπως η παγιωση της καταναγκαστικης εργασιας εγινε λογω του διαχωρισμου εργαζομενου και μεσου παραγωγης, ετσι και η αντικατασταση μιας μεγαλης επιχειρησης απο το εργαστηρι του μικροτεχνιτη ή ενος καλλιεργητη ενος ταρατσοκηπου , θα αναζητησει την κοινωνικη ιδικοτησια των παραγωγικων μεσων και προσαρμογη κατ επεκταση ιδιοκτησιας στην παραγωγη.
δεν μπορει να ξεπερασει το παλιο κατι που δεν ανεβαινει πιο ψηλα απο αυτο.
και δεν μπορουμε να κανουμε κριτικη αν δεν αναζητησουμε μια ανωτερη γνωση για τα πραγματα.
δεν μπορουμε να ριξουμε ενα συστημα , αν δεν δημιουργησουμε καποιο αλλα πληρεστερο.
ειναι δικαιο να αναγνωρισουμε οτι δεν πρεπει να αφησουμε ουτε ενα κομματι γης σε καποια απο τις υφισταμενες μορφες αλλτριωμενης κοινωνιας.
φτανοντας απο παντα, εσυ που παντα φευγεις για παντου
η αυτονομια σου περναει απ την καταστροφη ,την κομψοτητα και την  γνωση

Σάββατο, Φεβρουαρίου 04, 2012

αργεις και παγωνω

οταν ερμηνευω τον εαυτο μου παντοτε τον εξαπατω. σερνομαι αυτες τις μερες με μια αδεια καρδια και καθε δειλινο πεφτω. το προσεξαν στη γειτονια και αλλαζουν πια πεζοδρομιο. κοιμαμαι λιγο και βλεπω ασχημα ονειρα. αγαπαω πια μονο τα αδιεξοδα και βαρεθηκα να λεω ψεμματα ακομα και τα μικρα, αυτα που δε λες καν ψεμμα. φτανω στα τριαντα, το νιωθω ειμαι ενας αποτυχημενος. δεν συναντω πια τους ανθρωπους μου, με εγκατελειψαν οταν τους εγκατελειψα εγω. καθομαι τα βραδυα ολομοναχος στο καμαρακι που ξερεις και τρεφομαι με φοβους και  αδυνατω να θαψω αναμνησεις και αυτο θα προσδιορισει το θανατο μου. την κκοιτη του ταφου μου βλεπω. θα σε γκρεμισω με δακρυα ζοφερη πολυαγαπημενη, εγω ειμαι ο εχθρος μου.

Δευτέρα, Ιανουαρίου 16, 2012

ταπεινωση

μια φορα κι εναν καιρο στη χωρα του χαμενου νοηματος της καθε θυσιας δοθηκε μια πενθιμη προποση.
την εδωσαν λογιοι που δεν τους λενε στα βιβλια 
και συγγραφεις που εχουν ξεχασει τ ονομα τους.
κι απο τοτε ειναι καταδικη μας η αδυνατοτητα.

η διατηρηση της πιστης μας σε καθετι χαμενο
ενισχυει την αφοσιωση και την αυταρεσκη απομονωση.
μας υπενθυμιζει πως δεν απαγορευεται το νοητο σαλεμα.

τα ψηλοκρεμαστα ψεμματα ειναι αναγκαια για την ιδια την κατακομβη της αληθειας.
ιδιως οταν πασχιζεις να ζυγωσεις τις καταστασεις αλλα δεν σ αφηνουν αυτες.


 ν αναστησεις τους νεκρους σου εαυτους

Δευτέρα, Ιανουαρίου 09, 2012

ο ηλιος προσωπο και το φεγγαρι στηθος
















αν στη ζωη υπαρχουν πραγματα με ουσια
και πραγματα χωρις ουσια
ανακαλυψτε πως:
αγκαλιασα την αυγη της ανοιξης

αν στη ζωη σχεδον τα παντα συμβαινουν
πολυ γρηγορα ή πολυ αργα 
για να τα αντιληφθουν οι ανθρωπινες αισθησεις 
ανακαλυψτε πως:

ειμαι στ αληθεια μεταθανατιος

 αν στη ζωη σχεδον τα παντα ειναι 
πολυ μεγαλα ή πολυ μικρα 
για να μπορεσουμε να τα παρατηρησουμε με ακριβεια
ανακαλυψτε πως:
θα γινω ενας πολυ κακος τρελος

αν στη ζωη τα παντα διαστρεβλωνονται 
απο λανθασμενες παραδοχες 
ή κερδοσκοπικους υποκειμενισμους
ανακαλυψτε πως:
οι προσευχες δεν οργωνουν , οι υμνοι δεν θεριζουν

Τετάρτη, Νοεμβρίου 16, 2011

κονιακοκαιρος


εκρυψα την ασχημια μου νευρικος σαν μπαρακουντα
ο νους θελει ερημια
και δεν εχω κανενα μεγαλο κωδικα να μιμηθω
που ειναι η εκκλησια 
να ξερω πως μπορω να βρω ενα σωστο παπα
να βαλει χερι στο παγκαρι να γεμισει ο κληρος αντιασφυξιογονες
να δουμε αν διαλυεται η πορεια
που ειναι η αδουλωτη ελληνικη ψυχη να συνειδητοποιησει 
πως οι πορειες λιτανειες
αγνοουνται και συντριβονται σαν τις χρεωκοπημενες ηγεσιες τους
εδω πολυτεχνειο ,εκει πολυτεχνειο, που ειν το πολυτεχνειο;
παπατζιδικα ερωτηματα αναπαντητα σαν μια σερβικη 
που σκαει στα μουτρα τους.



Κυριακή, Νοεμβρίου 06, 2011

που παμε;








ειναι ωραια η αισθηση να συνειδητοποιεις πως η συνηθισμενη σου ζωη
μενει πισω για παντα.
κι ακομα πιο γοητευτικο οταν συμβαινει ταυτοχρονα σε πολλους.
πιθανοτατα ετσι γεννιεται η θεληση.
δεν μπορω να περιγραψω πως γινεται αυτο
αλλα ουτε και συ μπορεις να περιγραψεις πως ακους
μπορουμε παρολαυτα να επικοινωνησουμε ακουγοντας ο ενας τον αλλο.
και ενω η ακοη δεν ειναι δυναμη , η θεληση ειναι.
ειμαστε μονοι μας πλεον.
και ειμαστε αναγκασμενοι να εφαρμοσουμε αυτο που θελουμε.
παρακαλω να προσευχηθειτε, αλλα χαμηλoφωνα
γιατι με πιανουν τα γελια



.

Πέμπτη, Νοεμβρίου 03, 2011

πριν τον κατακλυσμο




ουφ!
(το ωραιο προσωπο σου-χωρις πλακα-απ το φεγγαρι πολυ  πιο χλωμο)

τους ακολουθησα
κυνηγημενοι απο τον κοσμο
ειπανε το νου αλητη
κι εγινε γροθια


σε βλεπω κατακοπο 
λεκιασμενο απο μυστικα γκεμια
να χαμογελας
να με ρωτας ποιος ειναι ο προδοτης της παρασκευης


ακουμπας τη πετρα στο τραπεζι 
τριβεις τους αγκωνες σου
ασφαλιζεις το αμαξι σου εδω
και το παρκαρεις στο κεντρο







Κυριακή, Αυγούστου 28, 2011

Η Μοιρα Και Το Αμιλητο Νερο




αποψε βγηκα απ τη σφαιρα
και ηρθε και με συναντησε ο φονιας φρουρος μου.
ολοι αναχωρουμε και κανενας δεν ξερει να σαλπαρει.
αναμνηση ή περισυλλογη.

σημερα με ελεησε ενα κορακι.
εκει που βγαινει να παρει ανασα το δελφινι,
εκει που το δευτερευον γινεται πρωτευον.
εκει που οδηγει καθε μερος μεσα σε μερος, μεσα σε μερος.

αποψε βγηκα στο μπαλκονι οπου ολες οι ανθρωπινες σχεσεις καταστρεφονται.
προτου πιαστω αιχμαλωτος - ποσο αιχμαλωτος ημουν.

Τρίτη, Ιουλίου 19, 2011

η πορτα μας ειναι ορθανοιχτη στη μιζερια




οσο υποκυπτω σε συζητησεις επι της ουσιας και εντος αυτης, καταληγω στο οτι ολοι λεμε μπουρδες.απολυτη παρακμη. δεν εχει μεινει τιποτα ορθιο, ουτε το κορμι σου.μονο η ρεγκε ακουγεται αυτες τις μερες, ολοι βιαζουν το μυαλο μας.μου ελεγαν τις προαλλες με ενθουσιασμο πως ολο το συμπαν χωραει μεσα σ1 σπερματοζωαριο και εγω σκεφτομουνα μεσω e-shop πώς θα καταβαλω το ΦΠΑ για να στηριξω την εθνικη μας οικονομια. πρωτα θα κοπει ο μισθος των αστυνομικων και μετα των εφοριακων, το μονο σιγουρο. ακομα και τοτε βεβαια θα πρεπει σε 5 μερες να αποφασισεις αν θες πασοκ ή νδ ή ΛΟΙΠΟΙ. και εσυ δε θα προλαβαινεις ρε φιλε. η αποκρατικοποιηση της ψηφου εχει εναν μονο ενδιαφερομενο. και εσυ ισως να σαι το παιδι που παρατησαν στους αμμολοφους και τραβηξες προς τα αμπελια, ο μικρος υπηρετης που κολυμπαει μες στο πελαγος και το μετωπο του σταζει ουρανο. εμεις που στο διαολο ημασταν? μπροστα στη φωτια μιλωντας για πραγματα που δεν θα συμβουν ποτε.
να πεθανει ο χαρος σου ευχηθηκε.
να πεθανει.

Σάββατο, Ιουνίου 11, 2011

Τσιρακια και Τεχνητοι Παραδεισοι




πισω απο κατι κουρτινες που κρυφτηκα για κανα 10ωρο στα 6 γνωρισα τη μυστικοπαθεια.
αυταπαρνηση, τερατωδης αθωοτητα, προπατορικη ανια.
και ουτε να το σκεφτομαι δεν πρεπει.

σε ενα λεβητοστασιο κλειδωμενος στα 8 γνωρισα το ελεος.
τα ψεμματά μου και οι σιωπες μου οι καταραμενες αηδιες μου.
και ουτε να το σκεφτομαι δεν πρεπει.

σε κατι σκαλοπατια μιας αμμουδιας στη Θασο στα 10 ανοιξα το κεφαλι του τοτε κολλητου και γνωρισα τη μετανοια.
να ανοιξεις την κασα με τα γυμνα σου χερια να ξαπλωσεις μεσα ,να τελειωνει.
και ουτε να το σκεφτομαι δεν πρεπει.

περιφεροντας μια Αγια Εικονα στα 12 γνωρισα τη πνευματικοτητα.
ανηκω σε αυτον τον οχλο ,αναγνωριζω αυτες τις τελετες ,θελω την ηθικη σας.
και ουτε να το σκεφτομαι δεν πρεπει.

στον πρωτο οροφο καποιου γερικου νεοκλασσικου στα 15 γνωρισα την απομονωση.
η λεηλασια της αντιδρασης και ο καταποντισμος των περιπατων.
και ουτε να το σκεφτομαι δεν πρεπει.

σ1 παλιο καμπαναριο στα 17 γνωρισα τη γυναικα του παλιου καταρραχτη.
η γυναικεια φωνη που ισουται με την σαρκικκη μηχανικη.
και ουτε να το σκεφτομαι δεν πρεπει.

σε ενα γερικο γεφυρι χωρις νερο γνωρισα τις κλασικες επιστημες.
συχαινομαι την πατριδα, δεν με συγκινουν οι νομοι,η φυση χορηγει τα κλειδια της γνωσης.
και ουτε να το σκεφτομαι δεν πρεπει.

σ1 ατελειωτονυχτερινο γλεντι γνωρισα τη δικαιοσυνη.
προσωρινες επιθυμιες με περικυκλωνουν και η θεια αφοσιωση με εγκαταλειπει.
και ουτε να το σκεφτομαι δεν πρεπει.

σε μια ηλιολουστη ταρατσα ζωγραφισα, μουντζουρωσα και τωρα
προσπαθω να αφουγκραστω στη διαπασων και ουτε να το σκεφτομαι δεν πρεπει.
ειμαι απ τη φυλη που εκανε χαρακιρι οταν αγανακτισε.
ειμαι ενας ταρταρος.λαθος κανατε.

Πέμπτη, Ιουνίου 02, 2011

ισιδερτη


μολις σκοτωσα τη γειτονισσα.μια γεροντοκορη μπασμενη και αλαφροϊσκιωτη.κλειδωνε και ξεκλειδωνε με τις ωρες οταν εμπαινε και εβγαινε, μου την εδινε στα νευρα.καθε ψυχοσαββατο μου φερνε τυροπιτα και οποτε την εβλεπα μου λεγε να περασω καμμια μερα για καφε και εγω της ελεγα ολο στο μυαλο μου το χω κι ολο κατι συμβαινει.μετα με κοιταει και χαμογελαει.σκεφτομαι να πηδηξω απ το μπαλκονι αλλα θα δουμε.αν ειχα twitter θα εκανα θραυση τωρα.παντα ετσι ημουν οτ,ι δεν καταλαβαινα τα εκανα να ειναι ο,τι ηθελα εγω.τωρα ειμαι εδω ομως και νομιζω πως μ αρεσουν οι σειρηνες που ακουγονται και βαρυεμαι να γραφω αλλο γιατι ολο τα σβηνω.
και κατι αλλο που εχω μαθει ειναι οτι οσα νομιζα πως υπηρχαν καποτε διαλυθηκαν, και ενω εγω εκανα πως υπηρχαν κανεις δεν ηθελε να υπαρχουν.εγω ομως απο τοτε τα νοιωθω να υπαρχουν πιο πολυ απο ποτε κι οποτε παω να τα περιγραψω δε ξερω τι μου γινεται.και μετα εμφανιζονται και με παρηγορουν ,στο λεω δε βγαζει νοημα απ οπου κι αν το πιασεις.ουτε μια προταση της προκοπης δεν μπορω να σταυρωσω.
μ αρεσει που σκοτωσα την διπλα ομως.μπορει να σκοτωσω κι αλλους αν δεν πεσω απ το μπαλκονι.προς το παρον θελω να ξαπλωσω πανω στο κουφαρι της και να σκεφτω ποιος ειμαι και ποιος ημουν.μολις θυμηθηκα πως εχτες ειδα στον υπνο μου να περναω σε μια τουαλετα μ1 ποτηρι κρασι στο χερι και ακουμπησα το τσιγαρο μου πανω στο καζανακι...αλλα ονειρευτηκα κι αλλα εγιναν πραγματικοτητα κι αυτο ειναι το γαματο.

Τρίτη, Μαΐου 24, 2011

σονετο


αδυναμια ή δυναμη;
να σαι η δυναμη.
δεν ξερεις ουτε που πας,
ουτε γιατι πας,
μπες παντου,
αποκρισου σ ολα.
δε θα σε σκοτωσουν πιο πολυ
απ ο,τι αν ησουν πτωμα.
Α.Ρ.




η μαχη ειναι βιαιη.
η σιωπη φανταζει μεταφυσικα αναποφευκτη.
επιβιωνοντας και πραττοντας σε μια κοινωνια την οποια μισεις και εχθρευεσαι,
εισαι ο μετεωρος και ο παρεξηγημενος.
επειδη το ξεπουλημα για να συντηρηθει η κομματικη πελατοκρατια,
ειναι αναμφισβητητο δειγμα κοινωνικης συνοχης,
οπως και το οδοφραγμα απο κατω.
και καπου εκει το απροσδοκητο της εξεγερσης συναντα το απροσδοκητο της στασης πληρωμων.
και μας ενωνει.

Πέμπτη, Μαΐου 05, 2011

kovteivep




ολα τα καταλαβε.
ολη την ωρα της ελεγα "θυμασαι";
τί να θυμηθει;
μοναχα τα ονειρα θυμαται κι αυτα γιατι τα βλεπει νυχτα.
(...)
εκει που δεν το περιμενες καθολου.
ελεγες θα συνηθισω, κι ολα γυρω σου ετρεχαν.
πραγματα και ανθρωποι ετρεχαν, ετρεχαν
-ωσπου βαλθηκες κι εσυ να τρεχεις.
αλλα φαινεται το παρακανες.
(...)
μαλλον, επειδη, δεν ειμαι σιγουρος,
κατι παραξενο θα συμβει στο τελος.
και τωρα οταν βρεχει δεν ξερω τί με περιμενει...





αποσπασμα απο συνεντευξη του mon_koul στον Γιωργο Ζωη

Κοντέινερ #16, κυκλοφορησε Δευτέρα 2 Μαΐου με την Ελευθεροτυπία