Τρίτη, Απριλίου 10, 2012

με αλλοτριωμενες μορφες αγωνα




οταν σαν ενα και μονο ρευμα ασαφες
θα αναπτυσσονται διεργασιες ενωτικες
ταχα μου αφυπνισμου σαν θυελλες
για τελευταια φορα θα σε περιφρονησω 

οταν χτιζονται στρατοπεδα κοντα
συνεδριαζουν στα κλεφτα
ταχα μου αποφαινονται για την αληθεια
για τελευταια θα σε συνηθισω

οταν κι η απογνωση αλλοτριωθει
και δεν απομεινει παρον να απολυθει
κανενας ασωτος και αδυναμος
για τελευταια φορα θα δειξω ευσπλαχνια


εκτός του να λεηλατήσουν, του να κατασπαράξουν σα λύκοι, το κτήνος που δεν σκότωσαν

1 σχόλιο :

χ.ζ. είπε...

Σου βάζω ιδέες σιγά σιγά για έντυπη έκδοση, θέλω να διαβάζω πέραν παλιοοθόνης. Θα το ήθελα.