Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 10, 2018

ΚτΔ

Ό,τι αφορά στη σφαίρα της απώλειας – δηλαδή, σ’αυτό που χάσαμε από τον εαυτό μας, μέσα στο χρόνο που χάθηκε· στην εξαφάνιση, στη φυγή· και στη γενικότερη ροή των πραγμάτων, -ακόμα και σ'αυτό που αποκαλείται χαμένος χρόνος σύμφωνα με την κυρίαρχη κοινωνική και επομένως χυδαιότερη αντίληψη της χρήσης του χρόνου- όλα αυτά συναντάνε, σε εκείνον τον παράξενα εύστοχο παλιό μιλιταριστικό όρο “σαν χαμένα παιδιά”, την τομή τους με τη σφαίρα της ανακάλυψης, της εξερεύνησης άγνωστων εδαφών, καθώς και με όλα τα σχήματα αναζήτησης, περιπέτειας, πρωτοπορίας. Σ’ αυτό το σταυροδρόμι είναι που βρεθήκαμε και χαθήκαμε. 
(ΚτΔ in progress)

Δεν υπάρχουν σχόλια :